Να ρωτήσω κάτι άσχετο... :ρ

Ξεκίνησα διαλογισμό που λέτε αλλά δε με εμπνέει ο Δάσκαλος. :S Δε ξέρω για ποιο λόγο :( Νομίζω δε μου άρεσε και τόσο η αύρα του χωρίς να θέλω να γίνω κακός. Αισθάνθηκα πως πιεζόταν να δείξει κάτι το οποίο δεν είναι και μίλαγε ας πούμε καλοσυνάτα. Δεν είναι καχυποψία..

Αισθάνθηκα πως προσπαθούσε να κουκουλώσει κάποια αρνητική αύρα με μια υποτιθέμενη θετική απλά για να δείξει πως εκείνος έχει βρει το αληθινό νόημα... Παράλληλα παρατήρησα πως είχε απόψεις που έρχονται σε αντίθεση με κάποια ζητήματα που έχω επαναπροσδιορίσει με σκληρό αγώνα. Δηλαδή μου έλεγε  πως πρέπει να αγωνισθώ για να είμαι Υπερτέλειος.. Στην αρχή έλεγε να είμαι υπερτέλειος για εμένα μετά έλεγε να είμαι υπερτέλειος για τους άλλους μετά έλεγε πως πρέπει να μη με ενδιαφέρουν οι άλλοι και να μη με επηρεάζουν (αυτό θα το ήθελα) και μετά έλεγε να ανέχομαι ότι κάνουν και να είμαι υπερτέλειος στην αντιμετώπιση μου στους άλλους (δηλαδή να μην κάνω λάθος ποτέ). :S Όλα αυτά έχουν αντιθέσεις μεταξύ τους!!

Στον αντίποδα εγώ είμαι τελειομανής και προσπαθώ να διώξω την τελειομανία μου και η άποψη μου εγκεφαλικά είναι πως δεν πρέπει να αγωνιζόμαστε για να είμαστε Υπερτέλειοι γιατί τότε απαιτούμε και από τους άλλους να είναι Υπερτέλειοι και άρα χάνουμε τον αληθινό δρόμο. Αυτό του το ανέφερα και μαζί πως πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τα ελαττώματα μας και τα δικά μας και των άλλων και όχι να κυνηγάμε την τελειότητα γιατί τότε θα γίνουμε ψυχαναγκαστικοί.

Όταν λοιπόν του έθεσα τα ζητήματα αυτά και του εξήγησα πως είναι παράλογη η θεωρία του έκανε παύση (ένιωσα την αγωνία) άρχισε να τραυλίζει και μου απάντησε με μια διφορούμενη και άσχετη απάντηση. Αργότερα πάλι υπήρξε μια διαφωνία και η απάντηση ήταν και πάλι αόριστη του τύπου... το μέλλον θα σου δείξει τον δρόμο της αλήθειας....

Κι έρχομαι να ρωτήσω... Αν δε σου εμπνέει εμπιστοσύνη ο δάσκαλος σου αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις μήπως και το μέλλον σου δείξει τον δρόμο της αληθείας ή θα ξενερώσεις πλήρως;; :))) Όσοι έχετε γνώση πάνω στο θέμα αν μπορείτε μια βοήθεια.