Τσακώνεσαι με ένα άτομο κι απομακρύνεσαι γιατί θεωρείς πως έχει ξεπεραστεί κάθε όριο πως μίλησες, ξαναμίλησες, ξαναξαναμίλησες και πως αφού φάνηκε καλώς ή κακώς αναξιόπιστος ο άλλος/η άλλη απομακρύνεσαι διότι δεν έχεις να πάρεις κάτι άλλο από μια τέτοια σχέση αλλά ούτε και να δώσεις προφανώς... Το άλλο άτομο παραδέχεται πως έχεις δίκιο να αισθάνεσαι έτσι, πως έχεις απόλυτο δίκιο, τη μια δηλαδή τη δεύτερη δεν σε καταννοεί την τρίτη ξαναλέει πως έχεις δίκιο κ.ο.κ. και το βασικό ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΑ! Επιδιώκει να αφήσει βέβαια ένα παραθυράκι για να μπουκάρει αν του κ@υλωσει... βάζεις όμως φρένο για τους δικούς σου λόγους!

Και τι μαθαίνεις λίγο καιρό μετά;; Πως όλα αυτά που έκανε, όλα αυτά για τα οποία φτάσατε να διαλύσετε τη σχέση (δεν μιλάω για ερωτική απαραίτητα) τα έχει διαστρεβλώσει μέσα του τόσο που για εκείνον τα έκανες όλα αυτά εσύ!!!!!!!!!!! Δηλαδή ενώ τσακώθηκες γιατί δεχόσουν αυτήν τη συμπεριφορά και βαρέθηκες να τη δέχεσαι, το γεγονός πως σταμάτησες να τη δέχεσαι σήμανε αυτόματα πως το απέρριψες αυτό το άτομο και πως του έκανες όλα αυτά για τα οποία δεν την πάλεψες και την έκανες... Και με παρθενογένεση ένα θύμα γεννιέται... ΧΑΧΑΧΑΧ Πως στο καλό γίνεται αυτό; Δηλαδή οκ, θα τρελαθούμε. :/