Καλά, κι εδώ αν θέλεις... Πιστεύω όμως για τον εαυτό μου πως ποτέ δεν θα μπορέσω να πω: "ΕΓΩ σε αγαπάω". Είμαι τόοοσο εγωιστής.

θεία lah, έλα στο ποστ της χαπυ να πιάσουμε την κουβέντα αν θέλεις...

Kai tha proteina to "of" sto nickname na to kaneis "Of". Otan egrapses Lovecraft katalava to Dagon sto nick sou. Exw dei thn omwnymh tainia kai exw diavasei elaxista. Wraios o trellos...

την αποστολη της αγαπης ... η οποια δεν νοειται χωρις υπερβαση και θυσια .. χωρις καταργηση και καταλυση .. χωρις αυταπαρνηση και καποιες φορες σε σημεια κατι απο ισως απο τους τριτους αναγνωριζεται ως αυτοκαταστροφη ...

η αγαπη .. δεν μπορει παρα να ειναι θεια..

και δεν εννοω την θεια απο το σικαγο..

τουλαχιστον ετσι εχω καταλαβει τον δρομο του 12 ...

Cthulhu f'tang...
Εντυπωσιάστηκα από αυτά που είπες geminiOfDagon, και σε σημεία τα είδα με χιούμορ, αν δε σε πειράζει που στο λέω. Που λες λοιπόν... έχω ερωτήματα και προβληματισμούς. Λέμε, οκ, ξεπερνάμε τον πόνο. Σαν τον πελεκάνο που τρέφει τα μικρά του όπως έγραψες για τη συνέχεια του είδους του. Λέμε για τον Ιησού που για την αποστολή του υπερέβη το μαρτύριό του. Ένας 12ος Άνθρωπος ποιά θεϊκή αποστολή μπορεί να εκπληρώσει εδώ και τώρα, και βρίσκεται σε μια "γήινη" πραγματικότητα; Καλείται λες να σώσει και να σωθεί; Να ξεπεράσει νου και καρδιά για να αυτό-λυτρωθεί; Σκέφτομαι πως μοιάζει με μια προχωρημένη μορφή εγωισμού. Και έναν άνθρωπο αυτού του είδους, άγγελο έκπτωτο που μπορεί να ματαμορφωθεί σε διάβολο! Αν φέρει κάποιος ασήκωτο φορτίο και προσποιείται ή πείθει τον εαυτό του πως ελαφραίνει μπρος στη μεγαλοσύνη της αποστολής του ή ψεύδεται ή δεν είναι ακριβώς... πραγματικό ον ή τελικά... παραμυθιάζεται;;; Και μιλάμε για φορτίο που σηκώνουν όλοι στην τελική το ίδιο βαρύ(για κάποιους ασήκωτο). Υπερβολή;;; Και γιατί να βγείς "μπροστάρης" κρυμμένος στο παρασκήνιο για συνειδητοποιήσεις πως προσπαθώντας να σώσεις ασαφώς κάποιον άλλον έρχεσαι να σώσεις τον εαυτό σου μεγαλοποιημένο, επεκτειμένο όσο όλος ο κόσμος; Τόσο το μεγαλείο ή τόση η μικρότητα;
Υ.Γ. Δε μιλάω για εσένα προσωπικά, αλλά κάνω ερωτήσεις για συζήτηση. Κι εμένα με απασχολεί ο 12ος που έχω Ουρανό σε καρατετραγωνάρα, και με τον Ποσειδώνα που έχω θέμα ξέρεις...ψάχνομαι. Αυτά και άλλα πολλά...όταν ξαναμπείς. Γεια!

lah, σχετικά με τους χάρτες παιδιών, συμφωνώ μαζί σου, μου φαίνεται πολύ παρακινδυνευμένο...
Πως θα ερμηνεύσει η μητέρα ή ο πατέρας αυτό που θα δει στο χάρτη, ποιόν θα συμβουλευτεί; Κι αν βρει σελήνη ή αφροδίτη πχ στον 12ο, ή Ποσειδώνα στον 8ο ενός βρέφους, τι θα μπορούσε να κάνει;;

Πριν λίγες μέρες , άκουσα στην τιβι τον πατέρα παιδιού που κακοποιήθηκε απο τη μπειμπι σιτερ να απαντά στο δημοσιογράφο που ρωτούσε πως θα αντιμετωπίσει την κατάσταση: "Με αγάπη"....

smiley ήθελα να βάλω, όχι ερωτηματικό..

Σχέσεις ονειρικές... ?)

Να ευχαριστήσω και τον gpano για την εναλλακτική ερμηνεία για όσους δεν τα πάνε καλά με τη μεταφυσική!

Νανακα εσενα ειχα στο μυαλο μου οταν ποσταρα αλλα και μενα με την αφροδιτη και τον βορειο εκει..

Το εκ γενετης μας καταδικαζει οπως σωστα ειπα ο Κ. Πανοπουλος κατα την γνωμη μου..

Ενα αλλο θεμα ειναι ποσο μπορει η αστρολογια να εξεταζει χαρτες νεαρων ατομων εννοω παιδιων ακομα και μετα το αιτημα των γονιων τους .. Δεν ξερω αν σας ενδιαφερει αυτο το θεμα αλλα εμενα με εχει απασχολησει...