κρατηθηκα απο χιλιες λεξεις , ενας αρχετυπος φοβος που στοιχειωσε την εφηβεια
μια γνωση κραταια και ευφημισμενη,
χωρις αλγοριθμους μου χαραξε ολα τα μονοπατια
χιλιαδες νουμερα που χω υπολογισει, οντας ανικανη να προφτασω τους τριγμους,
ταυτοχρονα δεσμια πριν απο την γεννεση του ιδίου φοβου
η απο τα εγκατα καταργηση
που απεγνωσμενα κανω οτι μπορω με ουρανια μεσα να την αντιληφθω ..
στο ελεος του υπεροχου συμπαντος που εν την γεννεσει ειμαστε ολοι ανικανοι
να το οσμιστουμε - περα για περα

θα ξανατρομαξω σημερα οπως παλια ,
και δεν θα ξορκισω
ξερω πολυ ποσο καλα, απετυχα να αφοπλισω με μαθηματικα ΤΟ ΑΡΧΕΓΟΝΟ τερας ,

υποκλινομαι σε μια μοιρα που καποτε με αγαπησε και με κανε δικια της
την υπηρετω πιστα, καποτε αλογα
και τωρα θιασωτης

ξερω τι εχω να χασω ξανα ...
και ειναι πιο φριχτη η προσμονη, απο τη χασουρα .

Υ.Σ 1 ο ουρανος μες στον 8 , στρασαρει καποιες ενορασεις....
Υ.Σ.2 Ακμη 10 στον τοξοτη , ποσειδωνας στη ακμη , τραβηξα ενα ακαδημαικο δρομο για να παταξω τους φοβους .. οι οποιοι μια χαρα και παλι αναδυκνειονται ...
μου βγαινουν πλεονασμοι και θα παψω ...
αγερωχη παντα ως συνισταται στις απωλειεις .. και στον ΤΡΟΜΟ ..