Με ένα σωρό σχέδια υπό μάλης, όνειρα, ενέργεια και δημιουργικότητα
(αλλά και συνάμα μηδενική ανοχή σε ό,τιδήποτα δε συμβαδίζει με τους βασικούς κανόνες ηθικής και αξιοπρέπειας), έρχομαι αντιμέτωπος με κάτι που τα κρατά όλα δεμένα. Σαν να ένα βαρίδιο που με κρατά κάτω. Όπως πάντα  τα τελευταία 3 χρόνια.
Με μια απίστευτη όρεξη για μάθηση και παραγωγικότητα. πότε επιτέλους θα πάρουν τον δρόμο τους;
Και η αγάπη που μοιάζει ιδανικά ρεαλιστική, στη ζωή μου εδώ και καιρό, θα με κρατήσει μαζί ή θα ξυπνήσει ο Υδροχόος και θα με αναγκάσει να τη στείλω εκεί που δε θέλω;
Ουφ! προβληματισμοί...