Πολλές φορές σου μίλησα
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα
Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δεν με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ' έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα
http://uk.youtube.com/watch?v=eoR-GtZs9J4&feature=related
Καλημέρα lahmacun..Εξαιτίας ενός ανήσυχου ύπνου σηκώθηκα και άνοιξα τον ύπολογιστή..Και ένιωσα την ανάγκη να σε ευχαριστήσω που μου θύμησες ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχουν γραφτεί..Για τους έρωτες που πέρασαν κ αυτούς που θα έρθουν..Να είσαι καλά...
Gia thn lah pou mou eipe ena wraio brady na mhn fobamai, kai gia ton poseidwna ths.. xronia polla me ena poihmataki.. Kai h eyxh. Na zeis kala, oxi me fobo, mono me deos..
Η λαμπυρίζουσα παρθενιά της κατακόκκινη
Καθρεφτιζόταν στα μαλλιά και έσταζε στο χώμα
Ξεχείλιζε ο φεγγίτης
γιόμιζε αφρούς ο φωταγωγός ουρανός
κʼ η βελόνα κοιτούσε με μισό μάτι
έτοιμη να κεντρίσει.
Σκεφτόταν πως
Πρώτα σπάνε οι σφραγίδες
ξεγγαστρώνεται ο Άδης κʼ αμολάει παιδιά περιχαρή
στη στέψη σε φιλούν για τα συχαρίκια
σε ταΐζουν ρόδι
και φεύγουν.
happy birthday,earthday/little capricorn,full of light/come and steal our sight/give us your juices of wisdom/let us come to your kingdom/shine on our darkness of ignorance/our presents may be humble and mortal/but no man can resist such a pretty coral/as you,blossoming queen/to ignore your majesty/is a sin...
Χρόνια πολλά, κόκκινα φεγγάρια, χρυσοκλωστές... Nighthawks του
Edward Hopper, ο Μπελμοντό στον Τρελό Πιερρό: « Η ποίηση είναι το
παιχνίδι που ο χαμένος κερδίζει», λύκε λύκε σ΄αγαπώ, λέξεις, λέξεις κι άλλες λέξεις σα σκληρό βελούδο για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, πηγαινέλα μεταξύ κενού, απάθειας, αδιαφορίας, έκρηξης, στάση Ηλύσια Πεδία, ένα πατσγουερκ από έρωτες, ονομάζεται Never και θα συναντηθούμε χτες, μια καρδιά νοσταλγία, συγγνώμη που δεν ζήσαμε όπως ονειρευτήκαμε....Το κεφάλι ψηλά, κάθε φορά που κουνάς το χέρι σαν κύκνος μετατοπίζεις χιλιάδες σωματίδια μέχρι την άκρη του κόσμου, καίγομαι καίγεσαι καίγεται, οι σπίθες μας στροβιλίζονται σαν πυγολαμπίδες στο μαύρο, παραδίνομαι γιατί δεν έχω άλλο τρόπο για να υπάρξω, να παραδίνεσαι σημαίνει να αγγίζεις σαν ουρανοξύστης τον ουρανό, σε δάκρυα υγρά διαμάντια να διατηρήσουμε την υγρασία των αισθημάτων, πολίτες στη χώρα των μεγάλων τρελαινόμαστε να παίζουμε τον Πίτερ Παν ανεβασμένοι σε στέγες με γιρλάντες....Έργο ζωής να με κοιτάξεις στα μάτια μια στιγμή και να λιποθυμήσω...έργο ζωής να περπατάω σε τεντωμένο σχοινί χιλιόμετρα ψηλά από το έδαφος και να πέσω....και να πετάξω....να αγαπήσω να αγαπήσεις να αγαπήσει την τρυφερότητα που έχει ένα μαχαίρι που τρέχει αίμα...Χρόνια απόλυτα.....
Lah, σταθερή αξία των νυχτερινών συζητήσεων και παράξενο πλάσμα μου, να χαίρεσαι τα γενέθλια σου. Αν θες Χρόνια πολλά, ας είναι πολλά, αν θες χρόνια καλά, ας είναι καλά, εγώ όμως θα ευχηθώ χρόνια δημιουργικά, γεμάτα γνώση (και όχι απόγνωση) και αναζητήσεις, περιπέτεια και ένταση... Να είσαι καλά..
Και συμφωνώ με την Dream, κάνε μια αποχή από την Ντάκου για λίγο καιρό... Δεν θα θιχτεί. Στο υπόσχομαι!!
Here's your birthday
wrapped with sky
and tied with windy strings
It's garlanded with red balloons,
carried on fiery wings..
It's bigger than your arms can hold
yet, fits you like a glove
a birthday made of woven gold
and buttoned on with love.
Φιλί στο μαγουλίνι σου, με κραγιόν Clinique Cinnamon Red!!!
Λόγω νύστας χθες (σήμερα δλδη) δεν κατάλααβα ότι είχες τα γενέθλιά σου γι αυτό θα επανορθώσω:Χρόνια πολλά,ευτυχισμένα και ποιοτικά!!!Χρόνια καλά και δημιουργικά!!!Χρόνια ονειρικά!!!!
εχθές ? ο,τι καλύτερο για σένα, οι αιγόκεροι δε γερνάνε, ωριμάζουν.., περαστικά για τη μνήμη, δεν είναι και πάντα απαράιτητη. Αφιέρωση: η αγαημένη μου εικόνα από τη φύση που μόλις έτυχε να δω και που εντάσσεται στο χρονικό κύκλο των γενεθλίων σου (περιγραφή) τα μαύρα πουλιά στον αέρα που πετάνε όλα μαζί και συντονίζονται σε κύμα για να πάνε κάπου πιο ζεστά υποθέτω, φιλιά,xxx
ΚΕΡΝΑΩ.. ξυπνησα με φλογισμενα μαγουλα απο τα πολυτιμα σας δωρα .. και η καρδια χτυπα δυνατα απο τις αναπαντεχες λεξεις σας .. διαμαντια και ρουμπινια που λαμπιριζουν ... το στεμα που παντα νιωθω πως δικαιουμαι - τα στεματα ολα που φτιαχνω αιωνες τωρα για να χαριζω ...
Κερναω κι αλμυρα και γλυκα και μουσικες θα χει απο ολες .. και κοκκινο ζεστο κρασι με κανελα ..
Ντριμακο την εκοψα την Ντακου - προτιμω να διαβαζω εσενα τον φλ τον αστροπετ τον κ. Πανοπουλο .. και ναι τους εχω του συνθετους μαλλον εκ γενετης την τεχνη της συγχνωνευσης και φτου ξανα μανα απο την αρχη ...
Τζο τι ωραια μου παει το τζοκευ ..
Φλ θα ημουν ενα τιποτα χωρις την απογνωση μου - με τσακισες με το "παραξενο σου πλασμα " ισως η καλυτερη φιλοφρονηση που εχω ακουσει ..
Πετιμεζακι κακουλη ΜΟΥ ... να στα κανω λιανα λοιπον μιας και δεν με καταλαβαινεις .. σαν περισυ βρηκα τη δυναμη να χωρισω σαν σημερα σαν τωρα ..στο τηλεφωνο των χρονια πολλα -το προηγουμενο βραδυ φιλοι μου οργανωσαν μια γιορτη για να με βγαλουν απο το σπιτι καπου στα βορεια ..εσβησα εκει βασιλοτουρτα .. χτες ημουν σε ενα γαμο και η νυφη - τριτος γαμος του φιλου μου σταματησε στις 12.01 τη μουσικη και μου εφερε τουρτα να σβησω κλπ κλπ .. Μεγαλη μου τιμη .. κι εγινε γιορτη γαμου και γενεθλιων στα ξαφνικα ... καταλαβες τωρα ? ή να στα πω ξανα ?
Κ. Πανοπουλε με τιματε -εχω κοκκινησει - τοσο ταλεντο για το χατηρι μου .. μες στη μικρη αυλη μου !
αραλου καθε φορα που σε διαβαζω γλυκαινω .. θυμαμαι ολη τη τρυφεραδα που χω χασει σε διαδρομες ..
Φοινικακο μου "but no man can resist such a pretty coral/as you,blossoming queen/to ignore your majesty/is a sin..." αν το εγραψες για μενα αυτο ... τι να πω ουτε στο πιο τρελο μου ονειρο ... σε φιλω στα μαγουλα στη μυτη και στα αυτια
Κερναω τη χαρα που μου χαρισατε .. θελω να σας τη γυρισω Χ Ν ..
H τουρτα μου
Κι αυτο για την αφροδιτη μου ... και ολα τα "λαθη" της
σ'οσους στο τσακ αγαπησα ..
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα
Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δεν με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ' έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα
http://uk.youtube.com/watch?v=eoR-GtZs9J4&feature=related
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δεν με χωρούσε
σε ευχαριστω
ότι γουστάρεις πολύ να σε βρει!
να σαι παντα καλά! μακια!
http://www.youtube.com/watch?v=TZCbBEtwGhY&feature=related
Χρόνια πολλά και καλά και γελαστά.
na eisai panta kala,
dynati,
ikani gia ta omorfa, ma kai gia tis dyskolies!
Xronia sou polla!
Η λαμπυρίζουσα παρθενιά της κατακόκκινη
Καθρεφτιζόταν στα μαλλιά και έσταζε στο χώμα
Ξεχείλιζε ο φεγγίτης
γιόμιζε αφρούς ο φωταγωγός ουρανός
κʼ η βελόνα κοιτούσε με μισό μάτι
έτοιμη να κεντρίσει.
Σκεφτόταν πως
Πρώτα σπάνε οι σφραγίδες
ξεγγαστρώνεται ο Άδης κʼ αμολάει παιδιά περιχαρή
στη στέψη σε φιλούν για τα συχαρίκια
σε ταΐζουν ρόδι
και φεύγουν.
Η λαμπυρίζουσα παρθενιά της έψαλλε
«Μαντόνα Μαρία, ντροπή στο φως
Νύμφη Ανύμφευτος
Απειρόγαμος»
Κʼ ύστερα
«Κεχαριτωμένη Φρύνη, ρέω
ονειρόπλαστη
υπερκόσμια»
(jockey full of burbon... http://uk.youtube.com/watch?v=7MdIT5gJEF4&feature=related)
Edward Hopper, ο Μπελμοντό στον Τρελό Πιερρό: « Η ποίηση είναι το
παιχνίδι που ο χαμένος κερδίζει», λύκε λύκε σ΄αγαπώ, λέξεις, λέξεις κι άλλες λέξεις σα σκληρό βελούδο για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, πηγαινέλα μεταξύ κενού, απάθειας, αδιαφορίας, έκρηξης, στάση Ηλύσια Πεδία, ένα πατσγουερκ από έρωτες, ονομάζεται Never και θα συναντηθούμε χτες, μια καρδιά νοσταλγία, συγγνώμη που δεν ζήσαμε όπως ονειρευτήκαμε....Το κεφάλι ψηλά, κάθε φορά που κουνάς το χέρι σαν κύκνος μετατοπίζεις χιλιάδες σωματίδια μέχρι την άκρη του κόσμου, καίγομαι καίγεσαι καίγεται, οι σπίθες μας στροβιλίζονται σαν πυγολαμπίδες στο μαύρο, παραδίνομαι γιατί δεν έχω άλλο τρόπο για να υπάρξω, να παραδίνεσαι σημαίνει να αγγίζεις σαν ουρανοξύστης τον ουρανό, σε δάκρυα υγρά διαμάντια να διατηρήσουμε την υγρασία των αισθημάτων, πολίτες στη χώρα των μεγάλων τρελαινόμαστε να παίζουμε τον Πίτερ Παν ανεβασμένοι σε στέγες με γιρλάντες....Έργο ζωής να με κοιτάξεις στα μάτια μια στιγμή και να λιποθυμήσω...έργο ζωής να περπατάω σε τεντωμένο σχοινί χιλιόμετρα ψηλά από το έδαφος και να πέσω....και να πετάξω....να αγαπήσω να αγαπήσεις να αγαπήσει την τρυφερότητα που έχει ένα μαχαίρι που τρέχει αίμα...Χρόνια απόλυτα.....
Και συμφωνώ με την Dream, κάνε μια αποχή από την Ντάκου για λίγο καιρό... Δεν θα θιχτεί. Στο υπόσχομαι!!
wrapped with sky
and tied with windy strings
It's garlanded with red balloons,
carried on fiery wings..
It's bigger than your arms can hold
yet, fits you like a glove
a birthday made of woven gold
and buttoned on with love.
Φιλί στο μαγουλίνι σου, με κραγιόν Clinique Cinnamon Red!!!
Κερναω κι αλμυρα και γλυκα και μουσικες θα χει απο ολες .. και κοκκινο ζεστο κρασι με κανελα ..
Ντριμακο την εκοψα την Ντακου - προτιμω να διαβαζω εσενα τον φλ τον αστροπετ τον κ. Πανοπουλο .. και ναι τους εχω του συνθετους μαλλον εκ γενετης την τεχνη της συγχνωνευσης και φτου ξανα μανα απο την αρχη ...
Τζο τι ωραια μου παει το τζοκευ ..
Φλ θα ημουν ενα τιποτα χωρις την απογνωση μου - με τσακισες με το "παραξενο σου πλασμα " ισως η καλυτερη φιλοφρονηση που εχω ακουσει ..
Πετιμεζακι κακουλη ΜΟΥ ... να στα κανω λιανα λοιπον μιας και δεν με καταλαβαινεις .. σαν περισυ βρηκα τη δυναμη να χωρισω σαν σημερα σαν τωρα ..στο τηλεφωνο των χρονια πολλα -το προηγουμενο βραδυ φιλοι μου οργανωσαν μια γιορτη για να με βγαλουν απο το σπιτι καπου στα βορεια ..εσβησα εκει βασιλοτουρτα .. χτες ημουν σε ενα γαμο και η νυφη - τριτος γαμος του φιλου μου σταματησε στις 12.01 τη μουσικη και μου εφερε τουρτα να σβησω κλπ κλπ .. Μεγαλη μου τιμη .. κι εγινε γιορτη γαμου και γενεθλιων στα ξαφνικα ... καταλαβες τωρα ? ή να στα πω ξανα ?
Κ. Πανοπουλε με τιματε -εχω κοκκινησει - τοσο ταλεντο για το χατηρι μου .. μες στη μικρη αυλη μου !
αραλου καθε φορα που σε διαβαζω γλυκαινω .. θυμαμαι ολη τη τρυφεραδα που χω χασει σε διαδρομες ..
Φοινικακο μου "but no man can resist such a pretty coral/as you,blossoming queen/to ignore your majesty/is a sin..." αν το εγραψες για μενα αυτο ... τι να πω ουτε στο πιο τρελο μου ονειρο ... σε φιλω στα μαγουλα στη μυτη και στα αυτια
Κερναω τη χαρα που μου χαρισατε .. θελω να σας τη γυρισω Χ Ν ..
Λαμ μπουμπουκι μου !!! Ολους μα ολους σας ευχαριστω πολυ ..
Υ.Σ1. Εχει πατε ,τυρια κι αλλαντικα ,ψωμι ζυμωτο θα κρατησω τη σαμπανια για μετα .. κι απο γλυκα, του κουταλιου και σοκολατες βορειες ...
Υ.Σ.2 ο φιλος που δεν ηρθε να με δει .. κι ας μου ταξε .. θα τιμωρηθει με αργους βασανισμους ..
S?lmawaren με τη σουπερ γιαγια μου αφησες σημαδι με το κραγιον φιλα κι απο την αλλη να ειμαι ασορτι
Πσυ και Λευτερη μου !