Ο μύθος αυτός διηγείται πως μέσα σε ένα σπήλαιο, κάτω από την γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντι τους τοίχο. Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναμένει μια φωτιά. Έτσι οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω τους το βλέπουν μπροστά τους σαν σκιά. όμως επειδή αυτοί οι άνθρωποι μια ζωή έβλεπαν τις σκιές, μπροστά τους, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα.
Έτσι αν κάποια στιγμή κάποιος από τους αλυσοδεμένους κατορθώσει να ανεβεί στην επιφάνεια της γης, και κάτω από το φως του ήλιου πλέον δει, τα πράγματα, θα καταλάβει ότι ζούσε σε σκιές όσο ήταν κάτω στην γη. Αυτός που κατέφερε να ελευθερωθεί, κατά τον Πλάτωνα είναι όλοι οι φιλόσοφοι.
Για τον Πλάτωνα βέβαια υπάρχει η δυνατότητα ελευθέρωσης και των υπόλοιπων ανθρώπων που βρίσκονται στο σπήλαιο. Αυτό μπορεί να γίνει αν εμπιστευτούν τον νου τους και όχι τις αισθήσεις τους – που συμβολίζονται με τις αλυσίδες.
Το εγχείρημα αυτό, παρατηρεί ο Πλάτωνας, δεν είναι ανέφικτο για τους ανθρώπους που έχουν παραδοθεί στις αισθήσεις τους. Ακόμα και ένας δούλος, που δε διαθέτει ούτε καν τις στοιχειώδεις γνώσεις, θα μπορούσε να ξεφύγει από τις ψευδείς παραστάσεις και να γνωρίσει την ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ