Υστερα απο 3 χρονια γυριζω παλι το κουρεμα μου σε Rockabily style.
Oι εποχες μοιαζουν και σαν το σκυλο του παυλοφ εχω εχω αντιδρασεις αναλογες σε καμπανακια.
Μοιαζει πολυ αυτη η εποχη με εκεινη τοτε που πηρα την grunding μηχανη και πρωτο κουρεψα το μαλλι μου μονος μου.Ολο φωλιες,ξερω.Στην πορεια εμαθα να με κουρευω καλυτερα.
Μπηκα στο κομμωτηριο ενος φιλου ,του ειπα "Ενα απο τα παλια,ξερεις εκεινα τοτε"
"Παλι ναζι;" μου απαντησε περιπαικτικα.Εκανε πλακα με το γεγονος οτι κουρευομουν καποτε Ροckabily.Κοινως το γνωστο μαλλι κοκορακι,ξυρισμενα τα μαλλια χαμηλα και επανω αφθονα με φραντζα.
Ηταν η εποχη που αρχισα να ακουω σαν τρελος Smiths, "Βigmouth strikes again",Rusholme Ruffians,Boy withs the Thorn in his side,What she said,A Rush an a Push and the land is Ours,Panic.There;s a light that never goes out,That joke isnt funny anymore,The first of the gang to Die,  πολλα..
Μια μερα αγορασα την μηχανη και γεμισα ολο το μπανιο τριχες..
Το κουρεμα του Μορρισευ ηταν για μενα παντα ενα εμβλημα.Σημερα γυριζω πισω σε εκεινη την εποχη,να τελειωσω αυτο για το οποιο διελυσα το τοτε παρελθον μου και τον εαυτο μου.Αφου δεν τελειωσε τοτε,σημερα πιο εμπειρος και με περισσοτερη σοφια θα το κανω.Οχι δεν ειναι ολες οι εποχες ιδιες,ολοιδιες,αλλα μοιαζουν μεταξυ τους οι γαμημενες.Δεν βγαζω μια παλια συνταγη απο το αραχνιασμενο συρταρι.Αλλα χρησιμοποιω μια πινελια καποιας εφαρμοσμενης τεχνης  του παρελθοντος με την εμπειρια του παροντος.

http://www.youtube.com/watch?v=KKoS5X4SMrY