Οταν το τσιρκο κλεινει καποιος παιζει εξω,
στο υπαιθρο,εκει που ειναι σκαλισμενο το γρασιδι,
η εχει φαγωθει απο τα παπουτσια των θεατων,
κυριων με καπελα που κουβαλουν πανω τους φτερα,
και ανδρων με γιλεκα,παιδια με μαλλι της γρια στο χερι,
ροζ φορεματακια για τα κοριτσια,
και ριγε παντελονακια τα αγορια,
Κατι ακουσα εξω,λιγο πιο διπλα
απο κει που εχουν κλεισμενα τα λιονταρια,
ο Μετρο χοροπηδουσε γυρω απο μια φωτια,
ποτε μου δεν τον εχω δει τοσο χαρουμενη,
γυριζει και μου φωναζει ενω δεν εχω ποτε ακουσει την φωνη του
"Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΕΟΣ"
και ξαφνιαζομαι που πεταει ψηλα το τσοχινο του καπελο,
Κι ο Γιρι παιζει βιολι  διπλα στη φωτια,
μπροστα ο Μετρο,ο πιο κοντουλης,
και πισω τους πιανονται απο την μεση γριες,γεροι,
μεσηλικες,παιδακια σε ενα συμπαντικο χορο..

http://www.youtube.com/watch?v=WCoL4NsDozw