Hταν γυρω στις 3 το μεσημερι,ολοι κοιμοντουσαν μεσα στο σπιτι.
Ο Μετρο εκατσε αναπαυτηκα στο σαλονι,ακουμπησε το τσοχινο καπελο του στο σαλονι και ξεσφιξε την λεπτη λευκη του ζωνη.Επινε ενα χυμο φραγκοσταφυλου.Δεν μπορω να καταλαβω που τον βρηκε.Ποτε δεν παιρναμε χυμο φραγκοσταφυλου σπιτι.
"Ειναι απο την ονειροχωρα"ειπε με την σχεδον παιδικη φωνη του.Απο τοτε που πρωτομιλησε,πεταει ατακες καυστικες πανω σε πραγματα που σκεφτομαι βαθια.Ο Μετρο δεν ειχε επιστρεψει ποτε στην ονειροχωρα απο τοτε που περασε στον κοσμο τον πραγματικο,απο τα πεντε και μετα μου χρονια.
"Κι ομως γυρισα..Χθες.¨απαντησε ρουφωντας τον χυμο απο το ποτηρι μεσω ενος φουξια καλαμακιου.
Με ξαφνιασε αυτο που ειπε.Τι συνεβει αραγε και ο κοντος γυρισε πισω στην χωρα απ'οπου ειχε ξεπηδησει στην πραγματικοτητα μου;
"Κοιταξε με στα ματια.."ειπε επιτακτικα.
Εριξα μια ματια..Κοιταζα τα ματια του αρκετη ωρα..και ξαφνικα ειδα τις ιριδες μου μεσα στα δικα του.Πεταχτηκα πισω με τρομος.Ναι.
Φοραγα πρασινο τσοχινο καπελο.Ας χρησιμοποιησω ενεστωτα καλυτερα.

Ειμαι ενος μετρου κοντος.Φοραω πρασινο τσοχινο καπελο,και υφασματινο παντελονι.Δυο κοκκινα σταρακια στα ποδια και ενα ριγε πουκαμισακι μεσα απο το  μπλε σακακι μου.

Αοριστο ξανα..

Εκανα να πιασω τον εαυτο μου..κι επιασα  τα μικρα κοντα γονατα μου.Ποιος ειναι ο αλλος;
Εστρεψα το βλεμα μου.Ηταν ο...Αλλος.

you finally did it,ειπε μια φωνη απο το βαθος..
you finally finished it.

*O Αλλος ειναι οσοι ενσαρκωσα τοσα χρονια,οσοι γνωρισα και με γνωρισαν.Τωρα θα ηρεμησω κα θα γυρισω στην ονειροχωρα.Χωρις αλλους πολλαπλασιασμους,τους γνωρισα ολους.

Σ'ευχαριστω..