Βγηκε ο Ηλιος παντοδυναμος,
φυσηξε της γης  ο αερας,
και ενα παιδι νοθο,
καποιας περιστερας,
σηκωσε τα σταχυα και τα'συρε
πανω στο μπαλκονι,

Κι το γερακι πεταξε και φωναξε
"Εη μοναχικε,για ποια εποχη κλαις,
πεθανανε οι θεοι σου,κι εμεινες μοναχος.
Μοναχα εσυ στεκεσαι στο καμπο,
ταιζοντας γερακια,
εσυ και του βουνου ο βραχος"

Ντυμενος σκιαχτρο,
με χερια απο καλαμποκι,
του απαντω
"Την μερα που θα αναγεννηθω να κρυφτεις,νοθα
ορνιθα,γιατι η γεννια μου ειναι παλια κι εγω δεν κρυβομαι πισω
απο αλλιωτικα φτερα"

Και το γερακι αιφνιδιαστηκε,
προσγειωθηκε πανω στην κολοκυθα του σκιαχτρο
και ειπε
"Καταραμενος να σαι που μ'αποκαλυπτεις στ'αλλα
πλασματα του θεου.Κοιτα!Η κερασια αρχισε να καταλαβαινει
οτι δεν ειμαι περιστερι,και ο πλατανος βρυχαται στο ρυακι
οτι τους κοροιδευω"

Υψωσα  τη στραβη μαγκουρα μου απο βελανιδια
"Καταραμενος οποιος μασκαρευται,ειμαι σκιαχτρο,
μα..να δες οταν Ο Ηλιος ανεβει στο ζενιθ ,θα πεταξω απο πανω μου
αυτα τα κουφαρια της γης."

Τοτε το γερακι πεταξε μακρια και ψιθυρισε
"Δε θα στο συγχωρεσω ποτε αυτο Εαρπηγων!"

http://www.youtube.com/watch?v=qxTpvA-pUG0