Κοιτα να δεις τί γινεται το τελευταιο διαστημα...
Φαντασου οτι εισαι σε ενα λεωφορειο,απ'αυτα τα παλια που ανοιγαν τα παραθυρα και εχεις την αισθηση οτι διπλα σου καθεται η Βουγιουκλακη με το γιαουρτι στο πηλινο ανα χειρας(δε θυμαμαι το τιτλο της ταινιας,συγχωρεστε με)..το 'χεις??Μεσα σ'αυτο το πουλμανακι ταξιδευεις με ολους τους "δικους"σου ανθρωπους,οποιον θεωρεις οτι αξιζει να τον κρατησεις.το πουλμανακι περναει απο δρομους χειροτερους της Καταρας(πριν γινει η διανοιξη της σηραγγας).Αυτο που σε κανει να θελεις να ταξιδεψεις ειναι τα απιστευτα ομορφα τοπια που βλεπεις κατα τη διαρκεια του ταξιδιου σου..αποτομοι γκρεμοι,λιβαδια,ουρανο τοσο γαλαζιο που να μη ξεχωριζει απο τη θαλασσα...Ξαφνικα αρχιζεις να "χανεις"εναν εναν τους συνταξιδιωτες σου...οι φοβοι σου για να μη "χασεις"και τον οδηγο,επαληθευνται!Πρεπει να το κουμανταρεις μονος σου τωρα,να το στριψεις,να το επιταχυνεις ή να το επιβραδυνεις εκει που πρεπει!!Οδηγεις και κλαις ταυτοχρονα "γιατι εφυγαν τί τους εκανα?","δε θα τα καταφερω,ποτε δε τα καταφερνα μονη μου.."και η θλιψη γινεται οργη για λιγο και μετα πεισμα και μετα σε φυσαει το αερακι απο το ανοιχτο παραθυρο και η θεα σου κοβει την ανασα.."θα το φτασω στο προορισμο του,αν δεν ηθελαν ή δε μπορουσαν να ειναι μαζι μου,δεν πειραζει,ισως να ειναι καλυτερα ετσι.."Τωρα οδηγεις με περισσοτερη αυτοπεποιθηση,σιγοτραγουδας.Καποιος θα κανει ωτοστοπ στην επομενη στροφη,το νιωθω κ αλλος κ αλλος...θα γεμισουν καποιες θεσεις,οχι ολες,κανεις προσεκτικη επιλογη πλεον ποιον θες να ανεβασεις..Τους βλεπεις στα κλεφτα απο τον καθρεπτη και εισαι περηφανος,χαμογελας!