(Λόγω των ημερών το ψαχούλεψα, το είχα γράψει πριν πολύ καιρό.Περίεργο αλλά κάθε που έρχονται η μέρες τις νεκρανάστασης μου έρχονται εικόνες στο μυαλό απο την υπόλοιπη ζωή του Θεανθρώπου.Πολλές φορές και προς έκπληξη μου δεν έχουν και πολύ σχέση με τη δεδομένη ζωή του.Η παρακάτω ιστορία δείχνει μια πορεία του Ιησού μαζί με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή μέσα στην έρημο.)

 Ιδρωμενος βαριανασαινε,γυρισε και κοιταξε τον αλλον πιο πισω,περπαταγε σαν αγριμι."Που την βρισκει τοση σωματικη δυναμη;" αναρωτιοταν..Εκεινος τυλιγμενος μεσα στις προβιες απο αγριοκατσικα με τρομακτικα μαλλια και μια δυσοσμια να βγαινει απο το κορμι του περπαταγε σαν σκαραβαιος μεσα στην ερημο. Ο Ισσα σταματησε για λιγο.."Στασου.." του'πε."Στασου λιγο να ξεκουραστουμε.Δεν αντεχω αλλο." Ο Ιωαννης γυρισε και του εριξε μια ματια ολο επιτακτικοτητα. Σταματησε ομως χωρις να πει λεξη εβγαλε το μικρο δερματινο σακουλι του απο το ταγαρι..ειχε λιγο τυρι και ψωμι μεσα.."Παρε." του'πε."Θα σε ρημαξει η πεινα." Εκεινος απλωσε το χερι του να δεχτει την προσφορα."Στρουμπουλο χερι διχως ροζους,αδουλευτο..Θα αντεξει αραγε;" σκεφτηκε ο Ιωαννης..Καθισαν σε ενα χαμηλο βραχο,αμιλητοι,κατακοποι μασουλαγαν αργα..Δεν κοιτουσε ο ενας τον αλλον."Ποσο εχουμε ακομα;" ρωτησε ο Ισσα. "Μεχρι το δειλινο,μετα θα σταματησουμε."Συνεχισαν να κοιταζουν τον οριζοντα.Ο ενας μεγαλωμενος για να μοιαζει μεγαλυτερος απο οσο ηταν.Τι τιμωρια.Τι βαρος.Ο αλλος τυλιγμενος μεσα σε πανλευκους χιτωνες. Ο Ισσα γυρισε και τον κοιταξε.."Τι με κοιτας;"
"Οτι κι αν συμβει."του απαντησε.."Οτι κι αν συμβει." απαντησε ..Το δειλινο ηταν ενα στοιχημα..Και οχι το μονο που επρεπε να κερδισουν..