Eίναι φορές που δε βρίσκεις λέξεις,Κι είναι αφόρητο για κάποιον που γράφει ποίηση.Πάντα έτρεμα αυτό το κενό που διαπερνούσε το μυαλό ανα καιρούς.
Σήμερα ξεκίνησα να γράφω γιαυτήν την ανυπαρξία σκέψεων και συναισθημάτων. Ξεκίνησα να γράφω γι΄αυτήν ως ποίημα.Κι ύστερα βαρέθηκα. Τα ποιήματα χρειάζονται συναισθήματα.Κι εγώ είμαι καλός μόνο να υποκρίνομαι συναισθήματα.
Κάμια φορά φοβάμαι όταν το σκέφτομαι αυτό. Αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου σαν μια οργανική πύλη και αυτό με φοβίζει αρκετά.Νομίζω πως μπορώ να υποκριθώ όλα τα συναισθήματα του κόσμου. Είμαι τόσο ποιητής όσο ήταν ζωγράφος κι ο Χίτλερ. Ξέρεις..έφαγε μια περιουσία χρήματα στη Βιέννη προσπαθώντας να γίνει καλλιτέχνης. Τελικά κατέληξε σνομπ, άφραγκος ,απορρίφθηκε δυο φορές από την ακαδημία και έζησε σε μια φτηνή πανσιόν με γέρους βιοποριζόμενος από αντιγραφές διάσημων έργων(πινάκων).Φυσικά θα μπορούσα να γράφω ποίηση,αλλά η αλήθεια είναι πως είμαι τεμπέλης και απείθαρχος.Πρόσεχε, δεν είμαι επαναστάτης. Έχει διαφορά. Προσπαθώ να διαφοροποιούμαι κι όλο αυτό το βαπτίζω μέσα μου ανατροπή,διαφορετικό,επανάσταση. Είμαι απείθαρχος.Όλοι οι απείθαρχοι ήτο τεμπέληδες. Κι όλοι οι επαναστάτες δουλευταράδες. Ο Λένιν, ο Λίνκολ ήταν επαναστάτες αλλά ήταν εργατικοί τύποι. Νομίζω το γράψιμο δεν μου ταιριάζει.
Γράφω προβάλλοντας ίσως το μόνο ταλέντο που μου δωσε ο θεός. Να ξετρυπώνω
Συναισθήματα τα οποία είναι ευκολονόητα και αγαπητά στους άλλους. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως είναι δικά μου. Αυτό δε σε κάνει ποιητή η οτιδήποτε άλλο σχετικό με τη γραφή. Όποτε γράφω καθαρά για μένα το πλήθος με αγνοεί.Απο την άλλη έχω βαρεθεί να γράφω για συναισθήματα που δεν είναι δικά μου.
Νομίζω πως πρέπει να αλλάξω ρότα. Αφού υποκρίνομαι συναισθήματα κι αφού μπορώ εύκολα να ξεγελώ ανθρώπους,ίσως θα πρέπει να ασχοληθώ με την πολιτική.
Δεδομένου του γεγονότος ότι δεν χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερα προσόντα για να πείθεις, σε αντίθεση με το να παράγεις ουσιαστικό έργο που θέλεις προσόντα,τότε ίσως έχω πολλές ελπίδες για μια επιτυχημένη πορεία. Ναι,τελικά η πολιτική μάλλον μου πάει καλύτερα.
βλέπω άλλους που περνάνε από τη μία σχέση στην άλλη έχοντας ήδη βρει τον επόμενο αλλά εγώ όχι να πονέσω, να τον κλάψω..και τλκ καταλήγω να βλέπω μόνο τα δικά μου λάθη και τον άλλο παρά τις δυσκολίες να τον σκέφτομαι θετικά!
μπορεί κάποιος να μου πει κάτι για το χάρτη μου;;;
έχω πέντε έξι γνώσεις (νομίζω από όσα έχω ψάξει) αλλα΄θα θελα μια πιο έγκυρη γνώμη, θες να το πεις μασημένη τροή πες το κ έτσι
μήπως έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις; κ αντί να μετατρέπω την ενέργεια μου σε θετικά πράγματα την εγκλωβίζω εγώ;
έχω χάσει λίγο τον μπούσουλα!
έχω κάτι θετικό ειλικρινά;