Σαν ήρθε το πλήρωμα του Χρόνου και αγκαλιάστηκαν τα δυο 7αρια,επέλεξα να αποχωριστώ τον Ωκεανό του Αοράτου και σαν μια ταπεινή σταγόνα που επιζητεί να βιώσει τον εαυτό της ενσαρκώθηκα φέροντας πάνω μου για σφραγίδα τον Νόμο του 8. Έκτοτε, προσπαθώ να αποβάλλω το κουκούλι και την ασχήμια της κάμπιας. Μια προσπάθεια μεταμόρφωσης τόσο επίπονη και οδυνηρή, που πολλές φορές με ανάγκασε να σταματήσω. Να ξαποστάσω. Ήθελα όμως τόσο πολύ να ξαναγεννηθώ σε κάτι όμορφο και συνάμα άσπιλο που θα έκανε την επαίσχυντη καταγωγή μου να μοιάζει με κακό όνειρο. Διάλεξα όνομα , φύλο και πατρίδα μα τίποτα από αυτά δεν με έκαναν να λησμονήσω το Θείο Έργο και την ιερή υποχρέωση που έπρεπε να επιτελέσω.
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ