Δεν ξερω τι γινεται ειλικρινα ειμαι που ειμαι χαλια για διαφορους λογους και κυριως επειδη η συναισθηματικη μου  ζωη εχει πιασει πατο με ολη την σημασια της λεξεως...Κουραστηκα να βλεπω τους γυρω μου ολους ζευγαρωμενους και εγω εδω, να μην αλλαζει τιποτα να μην γινεται τιποτα νιωθω σαν ενας μηχανικος ανθρωπος πλεον και το χειροτερο οταν εισαι σε παρεα και πεφτει συζητηση περι σχεσεων και ο ενας ρωταει το αλλο για την προσωπικη του ζωη και φτανει η σειρα μου να μιλησω νιωθω τοσο χαλια που εγω δεν εχω τιποτα να πω που θελω να ανοιξει η γη ....

Δεν ξερω αν φταει το γεγονος οτι θα γινει η αναδρομη αφροδιτη και επιστρεφει το παρελθον στο μυαλο μας αλλα ολο και πιο πολυ σκεφτομαι το πρωην μου και ολο αυτο ηρθε σημερα να γινει χειροτερο βλεποντας τον στο δρομο και οταν το βλεμμα του ενος διαπεραστηκε στο βλεμμα του αλλου....... Καποιος μου κανει πλακα σκεφτηκα δεν εξηγητε διαφορετικα.... 

Απλα ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτα που νιωθω δεν περιμενω καποια απαντηση ξερω πως υπαρχουν και πιο σοβαρα προβληματα...

ευχαριστω.....