Hταν ενα θαυμάσιο πρωινό, ο ήλιος ξέσκιζε με μανία τις φυλλωσιές του πλάτανου έξω στο σχολείο.Κοίταζα έξω απο το παραθυρο, μαθητής τρίτης δημοτικού. Η μητέρα ήταν εκπαιδευτικός, ήταν βαριά τριάντα και οδηγούσε ένα κόκκινο mazda, εκείνη την εποχή δεν είχαν πολλές μανάδες δικό τους αυτοκίνητο.Δίδασκε στο ίδιο σχολείο , πιο μακριά στο απέναντι κτίριο. Νομίζω πως τα πρώτα μου χρόνια στο σχολείο τα πέρασα απόλυτα προστατευμένος, το σχολείο δεν ηταν ακομα ο 6ος μου οικος αλλα ενα είδος wombe , 6oς ηταν το σπιτι μου,εκει μου βαζαν κανόνες. Μου είχαν φορέσει τη nike φορμα, μαύρη με φούξια ρίγες,τη λάτρευα εκείνη την φόρμα, η πρώτη φράση που ακουσα οταν μου την φόρεσαν ηταν : προσεξε μη τη σκίσεις.Την πρωτη μερα κιολας την εκοψα στα γονατα.Ειχα προσπαθησει να περασω αναμεσα σε ενα συρματοπλεγμα στην αυλη του σχολείου, θυμάμαι ακόμα πως άκουσα το σκίσημο " σκρατσσσσ!"

Το πλατάνι υψωνόταν σαν πελώριος γίγαντας, εκεί στη μέση, η φυλλωσιά του έπεφτε στο παράθυρο ,είχα απορροφηθεί, τι ανιαρή μέρα είπα μέσα μου.Ξαφνου η φωνη της δασκαλας υψωθηκε, θαρρώ μου έκρυψε τον πλάτανο.Ειπε:παιδια σημερα θα κανουμε εκλογες να εκλεξουμε Προεδρο της ταξης! Ελάχιστοι νομίζω κατάλαβαν τι εννοούσε.Συνέχισε.Τι ειναι οι εκλογες, πως γινονται εκλογες;Ξερεις κανει να μου πει; Σηκωσε το χερι η Χριστινα που ηταν απο τις καλυτερες μαθητριες αλλα ελεγε ασχετα πραγματα δεν ηξερε τι ειναι εκλογες.Μετα σηκωσε το χερι ο Αρης αλλα ελεγε καφριλες, μαλλον εκανε πλακα.Εγω ηξερα τι ειναι εκλογες γιατι οι γονεις μου μιλουσαν συχνα πολιτικα μεσα στο σπιτι.Ομως δεν σηκωσα το χερι μου,ντρεπομουν να περνω το λογο στο σχολειο, ποσο μαλλον για θεματα που γνωριζα αρκετα. Η Κυρια επιβεβαιωσε οτι οι προηγουμενες αποψεις δεν εξηγουν τι ειναι οι εκλογες κι εδωσε τη σωστη εξηγηση.

Ξαφνικα ο μπροστινος μου γυριζει πισω και μου λεει " Θα με ψηφισεις;" τα ματια του γυαλισαν και σχεδον σαλιο εκκρινονταν μεσα στο στομα του.Του απαντησα, ναι και ημουν ειλικρινης, τον ψηφισα.Ομως βλεποντας αυτο ο πισω μου με σκοντηξε ρωτοντας με " Θα με ψηφισεις κι εμενα;" Του απαντησα, ναι οκ.Και τον ψηφισα κι αυτον.

Υστερα ενας πιο διπλα με ρωτησε το ,ιδιο, ειχα ακομα περιθωριο για μια ψηφο.Του απαντησα καταφατικα και μου ειπε , οκ θα σε ψηφισω κι εγω.Εκεινη τη στιγμη μολις μου το ανεφερε αυτο κατι σκιρτησε μεσα μου..Καποιος απο το απεναντι θρανιο μου φωναζε κανοντας χωνι το μπλογκ του " ΘΑ ΜΕ ΨΗΦΙΣΕΙΣ;" "ναι.." εκανα εγω ψυθιριστα-φωναχτα και διακριτικα."Ενταξει το ιδιο κι εγω" μου ξαναπε. Καποιος διπλα του με κοιταξε επιμονα, τωρα ομως κατι μεσα μου με ηλεκτριζε σαν καλωδιο..Με κοιταζε μεσα στα μάτια αλλα δεν τολμουσε να μου το ζητησει.."Θα με ψηφισεις;;;!!" του πεταξα στα κλεφτα." Ναι!" ειπε ολο καμαρι, " Κι εγω.. " του απαντησα με ενα χαμογελο αυθορμητο." Κι εμενα ,κι εμενα" πεταχτηκε ενα κοριτσι πιο διπλα." Αν με ψηφισεις κι εσυ.." της ειπα αισιοδοξα αλλα καχυποπτα.Μου εδωσε το οκ, ενιωσα πως ηταν πολυ ευχαριστημενη και μονο στην ιδεα.

Ειχε αρχισει η καταμετρηση των ψηφων.Ημουν απαισιοδοξος, δεν θεωρουσα τον εαυτο μου ιδιαιτερα δημοφιλη απο την αποψη οτι πιστευα πως ημουν αρκετα αντιπαθης.Δεν ειχα φιλοδοξιες για το αποτελεσμα.Θεε μου, τουλαχιστον ας μη με περασουν ολοι, ειπα μεσα μου.Ας μη εξετελιστω. Η δασκαλα ανοιξε την πρωτη ψηφο.Εριξε μια ταχα αδιαφορη ματια στην ταξη των 34 παρακαλω μαθητων κι υστερα σταθηκε στο βλεμμα μου,αγχωθηκα.Ειπε το ονομα μου.Ηταν η πρωτη ψηφος.Χαρηκα αλλα δεν τρελαθηκα. Αfter all υπηρχαν τοσα παιδια..Ποιος ταχα να βγει πρωτος; ο Αρης που ειναι ο πιο δυνατος μεσα στην ταξη, ο Διονύσης ποιυ βαζει gell στα μαλλια επειδη τον αφηνει η μαμα του, η Χριστινα που ειναι η καλυτερη μαθητρια κι εχει και ξανθα μαλλια; Ομως η Δασκαλα ανοιξε και τη δευτερη ψηφο και ημουν εγω.Ειπε και την τριτη και ημουν παλι εγω. Ολες οι πρωτες 7 ψηφοι ηταν για μενα.Επειτα απο ενα διαφορετικο καθε φορα ονομα υπήρχε ενα σερι 6-7 ψηφων για το προσωπο μου.Η καρδια μου πεταριζε, αλλα παραλληλα φοβονταν, αγχωμενος σχεδον φοβισμενος και χαρουμενος.Αναρωτιομουν πως παντρευονται ολα αυτα τα συναισθηματα μαζι.Πρωτογνωρο.Στους τελευταιους ψηφους ειχε ακομα και η δασκαλα παρεδωσε ψυχη " Και φυσικα ο ..." ειπε στην τελευταια.  Εικοσιτεσσερις ψηφοι , ο επομενος ειχε μονοψηφιο αριθμο. "Λοιπο, νομιζω πως σημερα ειχες ρευμα μου ειπε"

Ποτε δεν καταλαβα πως εγινε αυτο.Το μονο που εκανα, δειλα σχεδον αθελα μου στην αρχη ηταν αυτο που ολα τα παιδια στο σχολειο εκαναν.Απο εκεινη τη χρονια εως την τριτη γυμνασιου εκλεγομουν προεδρος της ταξης.

Σχολασαμε , η μητερα περιμενε στο κοκκινο μαντα με ανοιχτη την πορτα, μεσα επαιζε ενα τραγουδι του Καλλιρη, ειχε βλεμμα χαμενο καθως εκανε τσιγαρο."Μαμα, μαμα βγηκα προεδρος της ταξης της ειπα!" φωναζοντας.

"Ελα!Μου απαντησε.Μπραβο, συγχαρητηρια!" μου ειπε." Επειτα συνέχισε "τοσο αντικοινωνικος που είσαι αυτο ειναι πραγματικά θάυμα." 

η απαντηση της δεν με στεναχωρησε, επρεπε να συνεχιζω να ειμαι αντικοινωνικος εστω και με αυτον τον τροπο μεσα απο τα ματια των δικων μου καθως ηδη η ιστορια με τρομαζε..