Αποψε παλι.Το καλεσμα σου ξανα.

Αργο,γλυκομιλητο,γεματη υποσχεσεις η λαλια σου.

Σιγανη,Δυνατη,Αθορυβη δεν εχει σημασια.Παντα υπαρκτη.

Τραγουδωντας ανεμελα τριγυρω,πληρη ξεγνοιασια.

Γεματη υποσχεσεις,μιας αιωνιας απολαυσης,ενος νεου ερωτα.

Αυτου που δεν ζησαμε.Αυτου που τα κοκκαλα του σαπιζουν γυμνα τριγυρω.

 Με τα θελγητρα σου να ζητας σου δωσω την ψυχη μου,γυμνη.

Οπως αλλοτε.

Ωστοσο δεν ειμαι το  αγορι που ημουν τοτε.Ο ανδρας.Ο Εφηβος.Ο νεαρος.

Οχι πια. Και στα ανθολιβαδα στα οποια με καλεις,δε θα ενδωσω.

Γιατι για μενα εισαι πλασμα ενος Αλλου κοσμου,φτιαγμενο απο Αλλους.

Για Αλλους.

Και αν με ειχες πιασει,απο τα  δεινα σου θα γλιτωνες.Με βεβαιοτητα,ναι.

Με της ψυχης μου το κοστος.

http://youtu.be/6E-D_8dq3sg

http://en.wikipedia.org/wiki/Herr_Mannelig