Ο ηλιος ηταν καυτος ωστοσο δεν τον ενοχλουσε.Αντιθετως,αυτη η ζεστη της Βορειας Καρολινας του θυμιζε το σπιτι του.Οι μεταλλικες μικρες καρεκλες κατω απο τις λευκες στο μουσειο Τεχνης διπλα στο συντριβανι ηταν μια ωραια τοποθεσια για να απολαυσει καποιος τον καφε του.Διπλα του ο Τρεβορ κοιταγε τον οριζοντα.Ποτε δε θα καταλαβω αυτον τον ανθρωπο ,σκεφτηκε.

Σε ποσο καιρο ειπε πως θα ειναι εδω το ταξι,ρωτησε.

Σε 15 με 20 λεπτα απαντησε ο Τρεβορ.Μαλλον σε 20 λεπτα,συνεχισε ο Τρεβορ.

Λοιπον,τον ρωτησε,πως βρηκες το συνεδριο;

Χμμ,καλη ερωτηση απαντησε ο Τρεβορ.Βασικα βρηκα την Αφσανι αρκετα μεταιοδοξη,μιλαγε συνηθως για τη δουλεια της.Και η ομιλια που εκλεινε το συνεδριο ηταν απαισια.

Οσο για το επιπεδο,δεν ηταν αρκετα καλο.Θυμαμαι μια ομιλια που ο συνεδρος υποσχοτανε δραστικη βελτιωση και η βελτιωση που ειχαν πετυχει ηταν μολις 5%.Και αυτο εντος πειραματικου λαθους.γελασε σχολιαζοντας ο Αμερικανος.

Αυτο ειναι σωστο,απαντησε.Τελικα εχει δικιο ο Ανδρεας λεγοντας πως υπαρχουν πολλα σκουπιδια εκει εξω μολυνοντας την βιβλιογραφια.Δε θυμαμαι και εγω ποσες ανακριβειες ακουσα.Και το ηθικο διδαγμα απο ολη αυτη την ιστορια,ειναι πως δεν αξιζει να ασχολεισαι με την ποιοτητα.Οταν κανεις αλλος δεν ασχολειται και δεν εχουν επιπτωσεις,τοτε απλα εισαι ο ηλιθιος της υποθεσης που ξοδευει πολυ χρονο για κατι που κανεις δεν εκτιμα.

Ο Τρεβορ γελασε και ειπε «Αληθεια αλλα μερικες φορες καλο ειναι να κανεις καποια πραγματα οχι για την ανταποδωση αλλα για την επιστημη αυτη καθεαυτη.Καποιος πρεπει να το κανει».Απο μακρια ακουγονταν τα αμαξια που διεσχιζαν τον αυτοκινητοδρομο με ταχυτητα-βαια,σκιζανε τον καυτο αερα, οπως διασχιζει και το καλοκαιρι, ο χρονοςξεπλενοντας με τη ζεστη του τους κοπους της χειμερινης εργασιας.

Δεν ειμαι σιγουρος, συνεχισε την κουβεντα,γυρννώντας προς το μερος του Αμερικανου..Καποια στιγμη πρεπει να υπαρχει ανταποδωση αλλιως εισαι απλα ενας ηλιθιος ο οποιος δουλευει διχως αντικρυσμα.Ειδες την Αφσανι; Οχι απλα εκανε απαισια δουλεια αλλα επειδη ειχε καλες δημοσιες σχεσεις της δωσανε και βραβεια.Ντροπη μεν αλλα ετσι ειναι ο κοσμος πλεον.Και αν δεν προσαρμοστουμε,θα εκλειψουμε,πολυ απλα.Σαν τους δεινοσαυρους.χ

Ο συνομιλητης του δεν συνεχισε.Συνεχιζε να κοιτα τον οριζοντα,εκει που το παρκο τουμουσειου χανοταν αναμεσα στα χωραφια.Το νερο απο τα συντριβανια συνεχιζε να πεφτει πανω στο ξερο χωμα,ποτιζοντας τη διψασμενη γη.

Ποτε δε θα καταλαβω τι σκεφτεται αυτος ο ανθρωπος,ξανασκεφτηκε κοιτοντας τον Νεουορκεζο.

Το ταξι φανηκε ανεβαινοντας το λοφο που εβγαινε στο μουσειο.Παμε ειπε ο Τρεβορ και αυτος ακολουθησε.Ο ηλιος συνεχιζε παντοτε να καιει.