Η ζεστη σε πνιγει.Καθεσαι εξω.Στο σκοταδι.Μονος.

Κοιτας το τελευταιο φεγγαρι του καλοκαιριου,σκεφτεσαι πως περασε τοσο γρηγορα.Σκεφτεσαι να αναψεις ενα τσιγαρο αλλα μετα λες οχι,πρεπει να το μειωσεις.Κοιτας τη θαλασσα απο μακρια.Σκοτεινη,αδιαπεραστη,σαν υδατινη αβυσσος.Ακους τον παφλασμο των κυματων.Θα ειναι ο ιδιος και οταν φυγεις οπως ηταν και ο ιδιος πριν ερθεις.Η ζωη συνεχιζεται.

Αυριο φευγεις.Επιστρεφεις πισω,στη δουλεια.Εχεις να ξαναπαλεψεις για τη δικη σου θεση στον ηλιο. Να δουλεψεις σκληρα,να αγχωθεις.Να εκνευριστεις,να συγχιστεις. Να πιεσεις καθε κυβικο εκατοστο του σωματος σου να ανταποκριθει.Δεν σου αρεσει αλλα θα το κανεις.Γιατι πληρωνεσαι.Σκεφτεσαι οσους εξαρτωνται απο σενα.Συζυγο,παιδια.Δεν μπορεις να τους απογοητευσεις.Θα σφιξεις τα δοντια και θα προχωρησεις γιατι αν πεσεις κατω και δεν σηκωθεις,θα σε φανε.Τα σκουληκια.

Ξανακοιτας τα τσιγαρα,ανοιγεις το πακετο.Βαζεις ενα στο στομα διχως να το αναψεις.Σκεφτεσαι ποσο γρηγορα περασε αλλο ενα καλοκαιρι.Μεγαλωσες για τα καλα.Δεν θεωρεισαι καν νεος.Συλλογιζεσαι πως περασε η νεοτητα σου.Πως εσυ τα περασες.Σκεφτεσαι τι θυμασαι απο αλλες εποχες.Καλυτερες.Τι εκανες.Και τι Δεν εκανες.Σκεφτεσαι αν αξιζανε οι αποφασεις που πηρες.Ακομα και τωρα,δεν εισαι σιγουρος για ολους.Κοιτας το φεγγαρι.Το τελευταιο φεγγαρι των διακοπων.

Αναβεις το τσιγαρο.Η πρωτη τζουρα σε ηρεμει.Επιτελους,σταματας να σκεφτεσαι. Βγαζεις με ανακουφιση των καπνο ξεφυσωντας.Απο μακρια ακουγονται φωνες αλλων τουριστων που διασκεδαζουν.Αναμειγμενες με μουσικη.Σκεφτεσαι πολυ πιθανον αυτοι να ειναι εδω και αυριο.Και ισως να ξαναδιασκεδασουν.Εσυ αυριο θα εισαι πισω.Κανεις και 2η τζουρα καθως σκεφτεσαι τη θεση σου σε σχεση με τους αλλους.

Η μουσικη συνεχιζεται απο καποιο κλαμπ.Οι φωνες το ιδιο.Ο κοσμος διασκεδαζει,περναει καλα.Η συντριπτικη πλειοψηφια.Αναρωτιεσαι για τις ζωες τους.Τις ζωες των αλλων. Ποσοι απο αυτους ειναι σε καλυτερη θεση απο σενα.Ποσοι σε χειροτερη.Αν ειναι ευχαριστημενοι.Αν οχι.

Κανεις και την τριτη τζουρα.Το τσιγαρο εχει σχεδον τελειωσει.Το κοιτας.Κοιτας τον καπνο να καιγεται αργα,απολαυστικα,μη ανιστρεπτα.Οπως περασε και το καλοκαιρι σου.Αναρωτιεσαι αν η ζωη ειναι ενα τσιγαρο τελικα.Ενα τσιγαρο δρομος. Και αν εσυ το απολαυσες.Ακους φωνες μεσα απο το σπιτι.Καταλαβαινεις πως πρεπει να μπεις μεσα.Κοιτας αλλη μια φορα το φεγγαρι.Και μετα τη θαλασσα.Κανεις την τελευταια τζουρα,πετας τη γοπα και μπαινεις μεσα.

Φθινοπωρο.Ενενηντα μερες.Νεα ζωη.