Καλυτερο δεν μπορω να διαλεξω αλλα χειροτερο πολυ ευκολα: 《Στις οχθες του ποταμου Πιεδρα καθησα και εκλαψα》του Παολο Κοελιο....Πραγματικα ηταν για να κλαις και οχι απο συγκινηση...
Moss istheboss, με τον Κοέλιο ούτε κι εγώ τα κατάφερα...με το ζόρι διάβασα λίγες σελίδες απο τον Αλχημιστή πριν τον αφήσω...
Το Middlesex του Τζεφρυ Ευγενίδης θα έβγαζα στο Νο1 της λίστας μου ενω πολλά βιβλία του Φίλιπ Ροθ θα έφταναν στη δεκάδα. Οφείλω ομως να ομολογήσω οτι το μόνο βιβλίο που ξανά διάβασα (και ξανά διάβασα, και ξανά διάβασα) ηταν Ο Εραστης της Λαίδης Τσάτερλυ. Το οποιο και θεωρώ σαφώς παρεξηγημένο.
Ο Φιλιπ Ροθ δεν ειναι καθολου κακος,κανα δυο του τα διαβασα με μεγαλη ευχαριστηση (Η συνομωσια εναντιον της Αμερικης,Επιχειρηση Σαυλωκ) ωστοσο παρα τις εξοχες περιγραφες του και το ευχαριστο κλιμα δεν μου εκανε κλικ-τα μισα του βιβλια εχουν ως θεματολογια την μπερδεμενη εβραικη ταυτοτητα που απο ενα σημειο και μετα καταντα βαρετο.
Κοελο και Ουμπερτο Εκο δεν με ενθουσιασανε καθολου.
"Ο διαβολος και η δεσποινιδα Πριμ" μου φανηκε για εφηβικο βιβλιο(και μαλιστα ... ρηχο), οσο για το "Εκκρεμες του Φουκω" εχω μια μονη φραση "Λιθοι πλινθοι κεραμοι ατακτως ερριμενα"...
Gemini86, θεωρώ το Ανθρώπινο Στίγμα και το Παντρεύτηκα ενα Κομμουνιστή καλύτερα δείγματα της γραφής του Ροθ. Αυτο που με "τράβηξε" ηταν οι περιγραφές της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης στην Αμερική στις αντίστοιχες περιόδους. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα βέβαια η αμερικανική ιστορία και κουλτούρα οφείλω να πω
Δεν το σκέφτομαι έτσι! Δεν μπορώ να διαλέξω τα καλύτερα! Κάθε βιβλίο και ένας κόσμος! Το χειρότερο δε μου'ρχεται, ένα που θυμάμαι, τώρα, να με απογοήτευσε ήταν το "Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου" του Gabriel García Márquez!
1) Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση (C.Bukowski)
2) Ο φύλακας της σίκαλης ( J.D. Salinger)
3) Τελευταία έξοδος για το Μπρουκλυν ( H.Shelby Jr)
4) Στο Δρόμο ( J. Kerouac)
5) Κλειστόν λόγω μελαγχολίας ( Κ. Μουρσελάς )
6) Περί τυφλότητας ( J Saramago)
7) Έγκλημα ΚΑΙ Τιμωρία ( Φ. Ντοστογιέφσκι)
κι αφήνω πολλά έξω ...συγνώμη βιβλία
Τα ρότεν τομέητος τα πετάω στα μούτρα της Μαντά (την γκοστ ράητερ της Βαρδινογιάννη ) και στ' άρλεκιν που γράφει ...
ο Κοέλιο έχει γράψει πολύ καλά βιβλία που χρησιμεύουν για να ακουμπάει κανείς το λαπτοπ του
και ...
το χειρότερο βιβλίο που έχει γραφτεί στα χρονικά και θα πρεπε να ποινικοποιηθεί η ανάγνωσή του, είναι οι" 50 αποχρώσεις του γκρι" .
Αυτά!
Ο φυλακας στη Σικαλη μαζι με το Στο Δρομο τα εχω διαβασει και εγω.Πολυ ωραια βιβλια αν και δεν ειναι του στιλ μου.
Εχω κρατησει ομως μια εκφραση απο το ΣΤο Δρομο του Κερουακ:
"Βουνα απο πεπιεσμενο χαρτι".
Δυο χρονια αφοτου διαβασα το βιβλιο,σε ενα κωλοχωρκο καπου κοντα στην Λαρνακα σε μια γαμημενη σκοπια(ευτυχως για ενα μηνα,μετα με στειλανε πιο .. εμπολεμα) οι τριγυρω λοφοι μου εδιναν ακριβως αυτη την εντυπωση οταν τους εβλεπα -απο πεπιεσμενο χαρτι.
Κατα τα αλλα -Μαντα,Μαντα,εμενα αυτο το ονομα γιατι μου θυμιζει κατι σε Βουγιουκλακη και ελληνικες ταινιες; Roverandom* εισαι σιγουρη πως δεν το μπερδεψες με καμια ταινια;
ΥΓ1.Το εγκλημα και τιμωρια αγαπημενο βιβλιο του πατερα μου.
ΥΓ2.Μουρσελας ε; Διαβασα το "Βαμμενα κοκκινα μαλλια".Δεν το λες και λαιτ...
O Φύλακας στη Σίκαλη είναι επικό γιατί παρουσιάζει το εξής οξύμωρο ...απο δω στο πάει από κει στο φέρνει και μυθιστόρημα δε γίνεται. Άσε που το θεωρώ ευαγγέλιο κατά της κλ@ψομουν..σης .
Tο Στο Δρόμο είναι ταξιδιάρικο .Όταν κερδίσω το τζόκερ θα την κάνω κι εγώ αυτή τη διαδρομή
To έγκλημα και τιμωρία είναι ωδή στον Κρόνο !
Tον τελευταίο καιρό διαβάζω Τζόναθαν Κόου .Ωραίο το λιοντάρι !
Η Μαντά ...δεν την ξέρεις ε? Πως φαίνεται ότι δεν κυκλοφορείς με αστικές συγκοινωνίες
Χαιρομαι που και σε αλλον αρεσε ο Μαιτρ και η Μαργαριτα αν και για να πω την αληθεια,καταλαβαινω γιατι ο Σταλιν ως παπαποπαιδι πρεπει να φρικαρε αγρια με το βιβλιο.Το γυριστε το γαλαξια με ωτοστοπ μου ειχε προσφερει απειρες στιγμες γελιου οπως και η σειρα Ντισκγουορλντ,στην ιδια σουρρεαλιστικη βρετανικη σχολη.
ΥΓ.Βλεπω δημοφιλη το Σαραμαγκου και εγω μονο ενα διηγημα του εχω διαβασει.Χμμμμ...
1) Μακράν ο αγαπημενος μου ειναι ο Όσκαρ Ουάιλντ, το πορτραίτο του Ντοριαν Γκρευ!
2) Τα μαυρα φεγγαρια του έρωτα, Πασκάλ Μπρυκνερ
3)
Το σπιτι των πνευματων της Αλιεντε, με την τοσο αληθινη ατάκα "Αν η
κοινωνια μας ήταν δικαια, δε θα χρειαζόταν να είναι φιλανθρωπη"
4) Η αβασταχτη ελαφροτητα του Είναι, Κούντερα
5) Η γενια του 30, ιδιαιτερα ο Καραγατσης
6) Καταπληκτικο κ πολυ προχωρημενο για την εποχή του Η Τιμή κ το Χρήμα του Θεοτόκη
7) Σάββατο βραδυ στην άκρη της πόλης, Σωτη Τριανταφυλλου
8) Ω τι ωραιο πλιάτσικο, Τζοναθαν Κόου
9) Τα διηγηματα του Ιωάννου
10) ΟΛΗ σχεδόν η κλασικη ρώσικη λογοτεχνία
11) Η γυναικα σου η αλήτισσα, Λιλή Ζωγράφου
Και άλλα πολλά... Ο Καζαντζακης φυσικἀ! Συμφωνω με το γυριστε το γαλαξια... πέθανα στα γελια όταν το διαβασα.
Αστειο
και τραγικο μαζί η 'Οικογενεια Μπες-Βγες" του Ξανθούλη. Και Οπωσδηποτε
πρεπει να διαβασετε το "Ρημαγμενος Απριλης" του Ισμαηλ Κανταρε,
καταπληκτικου αλβανού συγγραφέα...
Διαβασα το Φυλακα στη Σικαλη στην εφηβεια μου, μου άρεσε πολύ, κι εγώ θα το έλεγα αλλά ειπα να μην επαναλαβουμε τα ίδια. Ο Μετρ κι η Μαργαρίτα μού άρεσε πολυ στην αρχή, μετά άρχισα να βαριεμαι με το στυλακι, με κουρασε.
Το μοναδικό βιβλιο πάντως που μολις το διαβασα το πεταξα στα σκουπιδια και με πολύ μεγάλη χαρά μάλιστα, (κατι που ποτέ σεν κανω με κανενα βιβλιο) ειναι του Νικολαΐδη το "οι μαστοί της Αφροδίτης" Θελησε προαφανως να γραψει κατι αναλογο με τα μαυρα φεγγαρια του Μπρυκνερ, σεξ και φιλοσοφια, αλλά δεν του βγήκε. Κ θυμαμαι τοτε που βγηκε ειχε παρει καλες κριτικες γι αυτο το αγορασα. Πεταμενα λεφτά... Τι να πω... Γούστα ειναι αυτά... υποκειμενικά...
Το Πορτραιτο το διαβασα στα αγγλικα οταν εδινα για CPE για εξασκηση.
Καταπληκτικο λεξιλογιο,αψογα ευφυολογηματα αλλα η ηθικη του δεν ξερω,με αφησε να αναρωτιεμαι.Ομολογω πως ισως του αξιζει να μπει στην 7δα,ισως αντι του Πιραντελλο.Ωστοσο ομως επειδη ηταν τοσο βαρυ δεν το ξαναπηρα να το διαβασω,αυτο κατι λεει.Ισως να προτιμουσα τον Κηπο με τις ροδιες ως το magnum opus του Ουαιλντ.Η περιγραφη του Διαβολου στο χωρο των μαγισσων ηταν κατ εμε η καλυτερη περιγραφη του Σατανα που εγινε ποτε.
Επειδη παντως βλεπω να αρεσουν οι Μπιτνικς πολυ,σε οσους τους αγαπησαν προτεινω Αλντους Χαξλευ στο "Θαυμαστος Καινουργιος κοσμος".
Ιδιας γενιας αλλα αντι να περιγραφει ο,τι εβλεπε,περιγραφει ενα δυστοπικο μελλον με την ιδια γλωσσα θα ελεγα.
Τα 7 καλυτερα βιβλια
1) "Το άρωμα" του Πάτρικ Ζίσκιντ
2) "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη
3) "Το παραμύθι χωρίς όνομα" της Πηνελόπης Δέλτα
4) "Ο Ζορμπάς" του Νίκου Καζαντζάκη
5) "Το όνομα του ρόδου", Ουμπέρτο Έκο
6) "Χωρίς οικογένεια", Έκτορ Μαλό
7) "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη
Κατά τη γνώμη μου το χειρότερο μέχρι στιγμής είναι "Οι φωτογραφίες" του Βασίλη Βασιλικού. Λυπάμαι κατά βάθος που το λέω αυτό για ένα βιβλίο :-\ ...
Το Middlesex του Τζεφρυ Ευγενίδης θα έβγαζα στο Νο1 της λίστας μου ενω πολλά βιβλία του Φίλιπ Ροθ θα έφταναν στη δεκάδα. Οφείλω ομως να ομολογήσω οτι το μόνο βιβλίο που ξανά διάβασα (και ξανά διάβασα, και ξανά διάβασα) ηταν Ο Εραστης της Λαίδης Τσάτερλυ. Το οποιο και θεωρώ σαφώς παρεξηγημένο.
Κοελο και Ουμπερτο Εκο δεν με ενθουσιασανε καθολου.
"Ο διαβολος και η δεσποινιδα Πριμ" μου φανηκε για εφηβικο βιβλιο(και μαλιστα ... ρηχο), οσο για το "Εκκρεμες του Φουκω" εχω μια μονη φραση "Λιθοι πλινθοι κεραμοι ατακτως ερριμενα"...
Αλλα μου τραβουσαν το ενδιαφερον anyway ...
Αυτα τα ολιγα περασαν απο μενα ..
1) Silmarilion ( Τζον Ροναλντ Ρουελ Τολκιν)
2)The children of Xurin (Tζον ροναλντ Ρουελ Τολκιν)
3)Τριλογια του Αρχοντα (Τζον ροναλντ Ρουελ Τολκιν)
4) Ου μοιχευσεις ...Εκτος και αν αξιζει (Θοδωρης Γκουγκλερης)
5)Ο Γλαρος Ιωαναθαν λινβιγκστον (Richard Bach) 6)Δρακος στο χιονι (Καιτη οικονομου)
7)The crippled God (Steven Erickson)
2) Ο φύλακας της σίκαλης ( J.D. Salinger)
3) Τελευταία έξοδος για το Μπρουκλυν ( H.Shelby Jr)
4) Στο Δρόμο ( J. Kerouac)
5) Κλειστόν λόγω μελαγχολίας ( Κ. Μουρσελάς )
6) Περί τυφλότητας ( J Saramago)
7) Έγκλημα ΚΑΙ Τιμωρία ( Φ. Ντοστογιέφσκι)
κι αφήνω πολλά έξω ...συγνώμη βιβλία
Τα ρότεν τομέητος τα πετάω στα μούτρα της Μαντά (την γκοστ ράητερ της Βαρδινογιάννη
ο Κοέλιο έχει γράψει πολύ καλά βιβλία που χρησιμεύουν για να ακουμπάει κανείς το λαπτοπ του
και ...
το χειρότερο βιβλίο που έχει γραφτεί στα χρονικά και θα πρεπε να ποινικοποιηθεί η ανάγνωσή του, είναι οι" 50 αποχρώσεις του γκρι" .
Αυτά!
Εχω κρατησει ομως μια εκφραση απο το ΣΤο Δρομο του Κερουακ:
"Βουνα απο πεπιεσμενο χαρτι".
Δυο χρονια αφοτου διαβασα το βιβλιο,σε ενα κωλοχωρκο καπου κοντα στην Λαρνακα σε μια γαμημενη σκοπια(ευτυχως για ενα μηνα,μετα με στειλανε πιο .. εμπολεμα) οι τριγυρω λοφοι μου εδιναν ακριβως αυτη την εντυπωση οταν τους εβλεπα -απο πεπιεσμενο χαρτι.
Κατα τα αλλα -Μαντα,Μαντα,εμενα αυτο το ονομα γιατι μου θυμιζει κατι σε Βουγιουκλακη και ελληνικες ταινιες; Roverandom* εισαι σιγουρη πως δεν το μπερδεψες με καμια ταινια;
ΥΓ1.Το εγκλημα και τιμωρια αγαπημενο βιβλιο του πατερα μου.
ΥΓ2.Μουρσελας ε; Διαβασα το "Βαμμενα κοκκινα μαλλια".Δεν το λες και λαιτ...
Tο Στο Δρόμο είναι ταξιδιάρικο .Όταν κερδίσω το τζόκερ θα την κάνω κι εγώ αυτή τη διαδρομή
To έγκλημα και τιμωρία είναι ωδή στον Κρόνο !
Tον τελευταίο καιρό διαβάζω Τζόναθαν Κόου .Ωραίο το λιοντάρι !
Η Μαντά ...δεν την ξέρεις ε? Πως φαίνεται ότι δεν κυκλοφορείς με αστικές συγκοινωνίες
.Αδερφοί Καραμαζόφ - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
.Η Δίκη - Φραντς Κάφκα
.Καπετάν Μιχάλης - Καζαντζάκης
.Ο Μπουτ το Ψάρι - Γκύντερ Γκρας
.Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα - Τομ Ρόμπινς
.Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτοστόπ - Ντάγκλας Άνταμς
Εντάξει είναι ήδη 7 αλλα δεν μπορώ να μη βάλω τα:
Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο - Ζοζέ Σαραμάγκου
Οι απόψεις ενός κλόουν - Χάινριχ Μπέλ
Μεγάλος Ανατολικός - Εμπειρίκος
πσ. αλλος ενα εδω που παρατησε τον αλχημιστη στις 20 πρωτες σελίδες
ΥΓ.Βλεπω δημοφιλη το Σαραμαγκου και εγω μονο ενα διηγημα του εχω διαβασει.Χμμμμ...
2) Τα μαυρα φεγγαρια του έρωτα, Πασκάλ Μπρυκνερ
3)
Το σπιτι των πνευματων της Αλιεντε, με την τοσο αληθινη ατάκα "Αν η
κοινωνια μας ήταν δικαια, δε θα χρειαζόταν να είναι φιλανθρωπη"
4) Η αβασταχτη ελαφροτητα του Είναι, Κούντερα
5) Η γενια του 30, ιδιαιτερα ο Καραγατσης
6) Καταπληκτικο κ πολυ προχωρημενο για την εποχή του Η Τιμή κ το Χρήμα του Θεοτόκη
7) Σάββατο βραδυ στην άκρη της πόλης, Σωτη Τριανταφυλλου
8) Ω τι ωραιο πλιάτσικο, Τζοναθαν Κόου
9) Τα διηγηματα του Ιωάννου
10) ΟΛΗ σχεδόν η κλασικη ρώσικη λογοτεχνία
11) Η γυναικα σου η αλήτισσα, Λιλή Ζωγράφου
Και άλλα πολλά... Ο Καζαντζακης φυσικἀ! Συμφωνω με το γυριστε το γαλαξια... πέθανα στα γελια όταν το διαβασα.
Αστειο
και τραγικο μαζί η 'Οικογενεια Μπες-Βγες" του Ξανθούλη. Και Οπωσδηποτε
πρεπει να διαβασετε το "Ρημαγμενος Απριλης" του Ισμαηλ Κανταρε,
καταπληκτικου αλβανού συγγραφέα...
Το μοναδικό βιβλιο πάντως που μολις το διαβασα το πεταξα στα σκουπιδια και με πολύ μεγάλη χαρά μάλιστα, (κατι που ποτέ σεν κανω με κανενα βιβλιο) ειναι του Νικολαΐδη το "οι μαστοί της Αφροδίτης" Θελησε προαφανως να γραψει κατι αναλογο με τα μαυρα φεγγαρια του Μπρυκνερ, σεξ και φιλοσοφια, αλλά δεν του βγήκε. Κ θυμαμαι τοτε που βγηκε ειχε παρει καλες κριτικες γι αυτο το αγορασα. Πεταμενα λεφτά... Τι να πω... Γούστα ειναι αυτά... υποκειμενικά...
Καταπληκτικο λεξιλογιο,αψογα ευφυολογηματα αλλα η ηθικη του δεν ξερω,με αφησε να αναρωτιεμαι.Ομολογω πως ισως του αξιζει να μπει στην 7δα,ισως αντι του Πιραντελλο.Ωστοσο ομως επειδη ηταν τοσο βαρυ δεν το ξαναπηρα να το διαβασω,αυτο κατι λεει.Ισως να προτιμουσα τον Κηπο με τις ροδιες ως το magnum opus του Ουαιλντ.Η περιγραφη του Διαβολου στο χωρο των μαγισσων ηταν κατ εμε η καλυτερη περιγραφη του Σατανα που εγινε ποτε.
Ιδιας γενιας αλλα αντι να περιγραφει ο,τι εβλεπε,περιγραφει ενα δυστοπικο μελλον με την ιδια γλωσσα θα ελεγα.
Γιούκερμαν-Μ.Καραγάτσης
Υπερηφάνια και προκατάληψη-Τζέην Οστεν
Ενα παιδί μετράει τ'αστρα-Μενέλαος Λουντέμης
Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια-Αλεσάντρο Κασόνα
Ιμαρέτ,στην σκιά του ρολογιού-Γιαννης Καλπούζος
Φλώρια των νερων-Ισμήνη Καπάνταη
Το χειροτερο; Ναι.Ο αλχημιστής.Μπούρδα λέμε...
Είναι πολλά, θα πω τυχαία κάποια που μου άρεσαν πολύ
1) Όλιβερ Τουίστ - Κάρολος Ντίκενς
2)Χωρίς Οικογένεια - Έκτορ Μαλό
3) Το λουλούδι της ερήμου - Γουόρις Ντίρι
4) ΟΛΑ του Ζιλμπέρ Σινουέ
5)Ένας τυχαίος εραστής - Ναντίν Γκόρντιμερ
6)Το σοκάκι της αμαρτίας - Ναγκίμπ Μαχφούζ
7)ΟΛΑ της Ιζαμπέλ Αλιέντε
8)Το Δωμάτιο - Έμα Ντόναχιου