Σήμερα θα βγω με έναν "φίλο" μου που τον ξέρω δύο χρονια περίπου.Ηταν ο πρώτος ώμος στον οποίο εκλαψα οταν χώρισα με την τελευταία μου σχέση...ο αντρας-"φίλος" μου που του εκμηστυρευόμουν τα παντα για εμενα,τα γκομενικά μου και τα σεξουαλικά μου...'Ωσπου μια ωραία μεταμεσονύκτια βραδιά λαμβανω sms του τύπου..."Είμαι ερωτευμένος απο την πρώτη στιγμή που σε είδα...είμαι δειλός που δεν στο λέω κατα προσωπο..και αλλα πολλά σε μεθεπομενα μηνύματα..."Δεν θελω να σε χασω,μου δίνεις δύναμη να κάνω πραγματα στην ζωή μου..σε ποθώ τρελά,σου εχω τρελή αδυναμία..."και κατι αλλα τετοια...Έπεσα ειλικρινα απο τα σύννεφα...Θύμωσα..με μένα που πιάστηκα κότσο τόσο καιρό και με εκείνον που με κοροιδευε καθε φορά που μου έλεγε την λέξη "φίλος"..σήμερα μέτα απο πολλούς μήνες και απο επιμονή δική του πήρα την απόφαση να τον συναντήσω τετ α τετ..Μου είπε οτι ειναι ψυχολογικά χαλια γιατι χώρισε την περασμένη βδομάδα(οσο τα χε με την κοπελια μου στελνε ακομη περιεργα sms)και τώρα που θα τον δω δεν ξέρω τί να κάνω..?Είναι καλό παιδί εμφανίσιμο σχετικά αλλά οχι ο τύπος μου για να κάνω σχέση και κάτι σοβαρό τελοσπάντων..Έχω μια απορία..αν τα φτιάξουμε μονο για να περνάμε καλά,χωρίς δεσμευση και τα λοιπα...και μετα χωρίσουμε...θα το πάρει κατάκαρδα????(κάθε συμβούλη απο το συμβούλιο stardome ευπροσδεκτη)