Καταρχην ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου και για τις συμβουλες σου. Εχεις πεσει μεσα στα περισσοτερα. Τον γαμο τον βλεπω σαν αναγκαιο κακο και αν περνουσε απο το χερι μου δεν θα τον εκανα ποτε αλλα πρεπει να γινει για διαφορους λογους που δεν ειναι σκοπιμο να αναπτυξω αλλα ειναι και γενικα γνωστοι σε ολους μας. Αυτα τα δυο συγκρουονται διαρκως και δεν εχω ησυχια. Οι υποπροσωπικοτητες που κυριαρχουν, οπως τις λες, ειναι η 1) χωρις το κομματι της υπεροψιας ή τουλαχιστον ποτε δεν εχει διαπιστωθει απο κανεναν και λιγο η 2). Δεν αντεχω την μεγαλη δεσμευση ειναι η αληθεια και προσπαθω να το αντιμετωπισω. Θα προτιμουσα μια συγκατοικηση (το δοκιμασα αρκετα στο παρελθον) που δεν εχω προβλημα να την αποδεχτω ως κατι μονιμο γιατι ξερω οτι οποτε θελω φευγω. Παντως με τα ατομα που πηγε να γινει κατι τελειωσε με τον ενα ή τον αλλο τροπο....και χαιρομαι που εγινε ετσι οσο ηταν ακομα νωρις γιατι οπως απεδειξαν μονοι τους δεν ηταν καταλληλοι.
Για Krissy...