ααα ωραιες εικονες..λοιπον Mr.dj...ο,τιδηποτε εκτος απο death metal και techno νομιζω οτι θα μπορουσα να ακουσω....εχω αγαπη στη soul,r&b...jazz...κανε κουμαντο,αφου ξερεις τι κανεις...
και ο,τιδηποτε σε ευπεπτο pop-ακι,rock-ακι...μια χαρα..ανεβαστικο να ειναι κλεισμενοι μεσα στη πολη με ζεστη και ενα καρο θεματα να γυρνοβολανε στο μυαλο...
τωρα θα δωσεις λυσεις?σε βρισκω power Λεφτερ...εκτος κι αν δεν υπαρχει αλλη επιλογη...εγω λεω να ερθουν να με βρουν οι λυσεις απο μονες τους...μπας και βρουμε καμμια ακρη...
.... ναι ναι... αυτη η ειδηση με εκανε και γελασα με την ψυχη μου!!! Αντε βρε και μου επιληθηκε μια μειζονα απορια ζωης.... τελικα τα αντισυλληπτικα εφταιγαν που εφαγα 10 χρονια με τον "χαλβα"!!!!!
Δυο ξανθιές είχαν πάει για διακοπές στη Λιβύη. Αφού είδαν όλα τα αξιοθέατα -δεν ήταν και πολλά, αν εξαιρέσεις τις απανταχού αφίσες του Καντάφι-, αποφάσισαν να νοικιάσουν μια καμήλα για να κάνουν και μια περιήγηση στην έρημο.
Αφού περιπλανήθηκαν ολημερίς χωρίς να χαθούν -και εδώ θα μπορούσε να τελειώνει και το ανέκδοτο-, σταμάτησαν σε ένα μικρό οικισμό σε μια όαση για να διανυκτερεύσουν.
Το πρωί με την αυγούλα σηκώθηκαν να γυρίσουν πίσω, αλλά... άφαντη η καμήλα! Εδώ η καμήλα, εκεί η καμήλα, πουθενά η καμήλα!
Το μόνο που τους απέμενε ήταν να απευθυνθούν στο τοπικό αστυνομικό γραφείο.
-Εντάξει βρε κορίτσια, καταλαβαίνουμε, σας έκλεψαν την καμήλα. Μόνο που εδώ είναι τίγκα στις καμήλες. Πρέπει να μας πείτε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, για να μπορέσουμε να τη βρούμε.
-Εεεε, είχε τέσσερα πόδια, λέει η μία.
-Ωραία, αλλά ξέρετε όλες οι καμήλεςε έχουν τέσσερα πόδια.
-Είχε και δύο αυτιά, πετάγεται η άλλη.
-Ναι, αλλά όλες έχουν δύο αυτιά.
-Τώρα θυμήθηκα, είχε και δύο καμπούρες, ξαναλέει η πρώτη.
-Μα ελάτε τώρα, όλες έχουν δύο καμπούρες, σκεφτείτε λίγο ακόμη...
-Μμμμμμ..., το βρήκα! το βρήκα! Η δικιά μας είχε δύο μουνιά.
-Ώπα, για σιγά, για σιγά, αυτό πώς το κατάλαβες???
-Ε, να, απ' όπου περνούσαμε φώναζαν "ρε 'σεις, για κοιτάτε μια καμήλα με δυο μουνιά!".
παω να ψησω μουσακα, μετα το σχολασμα σας περιμενω να φαμε ολοι μαζι, γιατι δεν εχει ωραια γευση ο μουσακας αμα τρως μοναχος !!!
εις το επαναδιαβαζειν!!!!
καλη συνεχεια αστροπαιδα...
αστρο μου θέλω κριαρισια βοήθεια χαχα...άστα κι εμένα χάλια με πήγε αυτό το καλοκαίρι, άντε να ξεκουμπιστεί μπας και δούμε άσπρη μέρα (όχι μόνο με τα χιόνια).
Είχαμε ζηλόφθονο επεισόδιο χτες και βασικά η αιτία είανι χαζή. Έγινε κάτι με ένα μαλάκα την Κυριακή (πριν μιλήσω με τον άλλο και είμαστε ακόαμ χωρισμένοι) και χτες ξέχασα να του πω. Ε τι ήταν να το ξεχάσω ο άλλος θύμωσε και μου λέει (σαν τα μωρά) σου κρατάω μούτρα δεν τα λες αυτά που πρέπει. Σημείωση ξέχασα να το πω αλλά η καθυστέρηση ήταν καμιά 6-7 ώρες από τότε που βρεθήκαμε χαχαχα. Λοιπόν να απευθηνθώ στον καρκίνο ή στο κριαρι και πως κάνεις το κριαρι να ηρρεμήσει από κάτι τέτοιο. Δηλώνω άγνοι για το δεύτερο. Στην ουσία πειραγμένος είναι και παιδιαρίζει έτσι.....
Krissy...μου φαινεται ετσι κι αλλιως αντι-sos η περιοδος που διανυουμε...δεν ειναι για ζηλιες τωρα και εντονα αισθηματα....προσωπικα τα εχω παιξει ετσι κι αλλιως....
ναι ρε καταλαβα...εξαλλου γιατι να το κανεις επιτηδες?απλα ειναι ολοι με τα νευρα τσιτα και με κατι ψυχολογιες γ@μ@τες και γινεται η τριχα τριχια...εγω παλι δε ξερω τι εχω...
Καλά κι εγώ εκνευρισμένη είμαι μη νομίζεις, αλλά με την σεληνιακή να πλησιάζει νομίζω επηρρεαζόμσατε όλοι...αυτός έχει και AC + καρκινισια σεληνη με βλέπω να την βγάζω με κανάκεμα αυτές τις μέρες που μας πιάσαν τα ψυχλογικά μας χαχα
δεν εχω αντιρρηση να μας πιασει ο,τι να ναι....να βγαλει ομως και καπου ολο αυτο...αντε πια,παιδεμα στο παιδεμα και αποτελεσμα 0...θελετε να κλαψουμε,ευχαριστως...να βγει κι ενα συμπερασμα ομως,να παμε παρακατω...οχι να φορτωνουμε συναισθηματικα ολο και περισσοτερο...
και να αναμασαμε τις ιδιες και τις ιδιες αποριες...φυσαμε και ξεφυσαμε...και παλι τιποτα...εχω γινει αντικοινωνικο ον τον τελευταιο καιρο,δε παλευεται η κατασταση...
καλη προσπαθεια ωρε Λεφτερ...αλλα υπαρχει μου φαινεται νευρο?συναισθημα? που κλιμακωνεται και απλα δε παει αλλο...σκυλοβαρεθηκα να ακουω αναποδιες και ηλιθιοτητες...
ωραιο τραγουδι...ρυθμικο...παει με το γυρισμα της σουβλας...ετσι νιωθω...σαν το αρνι στη σουβλα...και επικαιρο-να το ακουσουμε τη Κυριακη με τη πανσεληνο..εκλειψη...μωρε yellow θα ναι...κοκκινο...?μαυρο και αραχνο..?δε ξερω...
γιατι, απο οτι βλεπω, οσοι τουλαχιστον δεν εχουν φυγει για διακοπες να καγκουριασουν σε καμια παραλια, δεν την παλευουν .... χωρισμοι, απολυσεις, αναποδιες σε σπουδες, τσακωμοι στο σπιτι....
και υποτι8εται πως εγω ειμαι καραεκλειψιαζομενη...
ετσι λες Λεφτερ?no news ...good news?...δε ξερω αν ειναι ετσι...καπου θα υπαρχει το τυπακι που θα πεταχτει και θα πει...smile...this is candid camera...ετσι μου φαινεται και δε το λεω για παρηγορια...
εγω οσο και ελαφρα να τη περασω την επιδραση των 2 εκλειψεων συμβαινει το εξης...δε μου φτανουν τα ατελειωτα νευρα και η κουραση...απο τη στιγμη που δεν ειμαι ερημιτισσα κι ερχομαι σε επαφη με τους εκλειψιαζομενους και μη...παιρνω κι εγω μεριδιο απο τα ζορια τους που αναποφευκτα επηρεαζουν τη ζωη μου....Η ΑΝΑΠΟΔΙΑ μιλαμε σε οργανωση διακοπων...και κυριως η διαθεση φιλων που βλεπω να ταλαιπωρουνται και χαλιεμαι....
πολυ ωραιο το τραγουδι...mystery the moon δε λες τιποτα...καλε ποιον Αιγαια που θα θυσιαστει για μας...????εννοειται δεν υπαρχει κατι τετοιο...εγω θα μαι και ευχαριστημενη απλα να ξεκαθαρισουμε ποιος ειναι με ποιον και γιατι...για αυτο λεω να βρεθει μια διεξοδος στα νευρα και στην ενταση...να γινει ενα μπαμ και να τελειωνουμε...να ειπωθουν και να γινουν πραγματα,να παμε παρακατω...
οταν εισαι ολη σου τη ζωη warrior...δε θες και καποια στιγμη να ξαποστασεις...?και παρολο που δεν ειμαι και τοσο της ταξης...τη ντουλαπα μου τη ξεκαθαρισα χροοοονια πριν...και ξερω τι εχω...το κακο ειναι οτι ο περισσοτερος κοσμος δεν εχει μπει σαυτη τη διαδικασια..και στοιβαζουν...και θα μπουν αναγκαστικα σαυτη θελουν δε θελουν οταν πια η ντουλαπα σκασει και τα βγαλει ολα προς τα εξω κι οποιον παρει ο χαρος....
"για αυτο λεω να βρεθει μια διεξοδος στα νευρα και στην ενταση...να γινει ενα μπαμ και να τελειωνουμε...να ειπωθουν και να γινουν πραγματα,να παμε παρακατω..."
αστρο μου αυτό έλεγα κι εγώ τις τελεθταίες μέρες και να που έγινε...καλά τελικά μη νομίζεις ότι ξαφνικά ισιώνουν όλα αλλά βέβαια φεύγυν κάποια πράγματα από μέσα μας και κάπως ηρεμούμε.
δωστου να καταλαβει οτι ο τσοπανης δεν αστειευεται...ή εξηγησε του οτι το λιονταρι ειναι ο βασιλιας των ζωων...καλου κακου μη του ζητησεις να υποκλιθει...και φας καμμια με το κερατο...
καλα κανει ο κοσμος...νανακια μεσημεριανα...αφου μπορουν....και να σηκωθεις απο τον υπνο και να χτυπησεις κανα λουκουμι...ή γλυκο κουταλιου βυσσινο...και καφε...μμμμιαμ!
ειναι η ωρα κρισιμη βλεπεις...το καλοκαιρι ειναι ωραιο αν μπορεις να απολαυσεις τη γλυκια απραξια...αμα δουλευεις ή διαβαζεις αναγκαστικα...sucks...τοτε θελω κρυο...τι μπισκοτακι εφαγες?καλο?...ενα με κομματακια σοκολατας ευχαριστως το χτυπαγα...
χαχα ναι πιάνουν κάτι τέτοια μηνύματα αλλά δεν έχω έμπνευση τώρα να πω δυο λόγια οπότε θέλω να στείλω κάτι αλλά έχω διαβάσει τόσα και είναι όλα κάπως μωρε παιδιάστικα. Αν έχετε κανένα καλό γράψτε το
Έλα μου ντε, είπαμε έχει την καβουροσεληνη και ψοφάει για συναίσθημα και τα σχετικά ε κι εγώ το ξέρω και το εκμεταλλεύομαι
Λοιπόν πως σας φαίνεται: "Να νιώθεις τον πόνο της τρυφερότητας. Να πληγώνεσαι για να υπερασπιστείς την αγάπη σου, και να χαίρεσαι όταν ματώνεις. Να ξυπνάς χαράματα με μία καρδιά όλο φτερά και να ευχαριστείς το Θεό που σου χαρίζει μία ακόμα ημέρα αγάπης. Να αφήνεσαι έρμαιο στην έκσταση της αγάπης και μετά να κοιμάσαι με μία προσευχή και ένα τραγούδι ευτυχίας στα χείλη σου, για τον έρωτα που φωλιάζει στην καρδιά σου."
Δεν ξέρω τι να γράψω στο τέλος όμως και καλά από μένα μια φράση...
Ο Υδροχόος να και έχω 7ο μου ήταν αδιάφορος, ο Τοξότης ήταν βλήμα και κάθε μισή ώρα ήθελε να τηλέφωνο (ελεύθερα όντα σου λέει μετά) και με Λέων υπάρχει πάθος αλλά δεν βγαίνει βαθύ συναίσθημα, σταματάμε στα πάνω πάνω.
ολοι τη παταμε παιδι μου...αλλοι περισσοτερο αλλοι λιγοτερο...η αληθεια ειναι οτι δε ξερω ουτε ενα ΙΙ που να μην εχει κανει χοντραδα απο νεανικο κυριως ενθουσιασμο....μετα ερχεται το μυαλο...
μαλλον τα ΙΙ...αυτο που δε θελουν με τιποτα να τους συμβει στη πρωτη νιοτη...τους συμβαινει σε πιο ωριμη ηλικια και δε τους αρεσει καθολου...η προσγειωση...
εννοειται Λαμπη μου....θες δε θες...με ή χωρις εσενα...και καλο ειναι να γουσταρεις και να βρεις και τον τροπο...μια εχουμε(καλα εσυ εχεις πολλες,οκ)...να τη λιανισουμε τη ρημαδα!!!
Τα ΙΙ δεν μπορούν να σοβαρευτούν σε μικρότερη ηλικία και να θέλουν δεν τους κάθεται, όχι ότι σοβαρεύονται ποτέ αλλά σχετικά κάπως συνερχόμαστε. Τα ξέρεις δεν τα ξέρεις άλλωστε....
Κοίτα όσο υπάρχει σασπενς εντάξει αλλά παρατραβάει αυτό παθάινω ψυχολογικά με βλακείες και θέλω ντάντεμα κτλ. όπως καταλαβαίνεις εγώ θέλω προσοχή και κανάκεμα ως γυναίκα και ΙΙλιονταρο, δεν μπορώ διαρκώς να ασχολούμαι.....το μυαλό πάντα τρέχει.....
το λεω γιατι τα ΙΙ φευγουν πρωτα..και μαλιστα πριν πεις κυμινο....υπαρχουν και εξαιρεσεις φανταζομαι...για καποιους λογους παιζει να εχουν και υπομονη...
Εμ έφυγα δεν έφυγα καλέ, αλλά κάποιες φορές σκέφτεσαι μήπως και αξίζει τον κόπο η προσπάθεια οπότε βουτάς και βλέπουμε...εξάλλου δεν αφήνουμε πρόκληση για πρόκληση τα σκασμένα γι' αυτό παιδευόμαστε μετά.
tHe cRawL
EPITELOUS TRIHMERAKI!!!!!!!
NA KOIMITHOUME LIGAKI PARAPANW!!!!!!
συμφωνώ λεφτέρις...εμείς δημιουργούμε τα προβλήματα και εμείς τα λύνουμε..διαφορετικά πλέεις σε ουτοπιστικά πλαίσια...
Αφού περιπλανήθηκαν ολημερίς χωρίς να χαθούν -και εδώ θα μπορούσε να τελειώνει και το ανέκδοτο-, σταμάτησαν σε ένα μικρό οικισμό σε μια όαση για να διανυκτερεύσουν.
Το πρωί με την αυγούλα σηκώθηκαν να γυρίσουν πίσω, αλλά... άφαντη η καμήλα! Εδώ η καμήλα, εκεί η καμήλα, πουθενά η καμήλα!
Το μόνο που τους απέμενε ήταν να απευθυνθούν στο τοπικό αστυνομικό γραφείο.
-Εντάξει βρε κορίτσια, καταλαβαίνουμε, σας έκλεψαν την καμήλα. Μόνο που εδώ είναι τίγκα στις καμήλες. Πρέπει να μας πείτε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, για να μπορέσουμε να τη βρούμε.
-Εεεε, είχε τέσσερα πόδια, λέει η μία.
-Ωραία, αλλά ξέρετε όλες οι καμήλεςε έχουν τέσσερα πόδια.
-Είχε και δύο αυτιά, πετάγεται η άλλη.
-Ναι, αλλά όλες έχουν δύο αυτιά.
-Τώρα θυμήθηκα, είχε και δύο καμπούρες, ξαναλέει η πρώτη.
-Μα ελάτε τώρα, όλες έχουν δύο καμπούρες, σκεφτείτε λίγο ακόμη...
-Μμμμμμ..., το βρήκα! το βρήκα! Η δικιά μας είχε δύο μουνιά.
-Ώπα, για σιγά, για σιγά, αυτό πώς το κατάλαβες???
-Ε, να, απ' όπου περνούσαμε φώναζαν "ρε 'σεις, για κοιτάτε μια καμήλα με δυο μουνιά!".
εις το επαναδιαβαζειν!!!!
καλη συνεχεια αστροπαιδα...
εξηγειται τουτο το πραμα?
μονο ετσι αντεχω την τρελα γυρω μου... δε με παιρνει να βαρεσω διαλυση...
και υποτι8εται πως εγω ειμαι καραεκλειψιαζομενη...
αστρο μου αυτό έλεγα κι εγώ τις τελεθταίες μέρες και να που έγινε...καλά τελικά μη νομίζεις ότι ξαφνικά ισιώνουν όλα αλλά βέβαια φεύγυν κάποια πράγματα από μέσα μας και κάπως ηρεμούμε.
μιας και είπατε για γλυκό του κουταλιού, κερνάω βύσσινο, είναι η αδυναμία μου...
Παιδιά ξέρετε κανα όμορφο στιχάκι για κινητό να στείλω που θέλω;
Λοιπόν πως σας φαίνεται: "Να νιώθεις τον πόνο της τρυφερότητας. Να πληγώνεσαι για να υπερασπιστείς την αγάπη σου, και να χαίρεσαι όταν ματώνεις. Να ξυπνάς χαράματα με μία καρδιά όλο φτερά και να ευχαριστείς το Θεό που σου χαρίζει μία ακόμα ημέρα αγάπης. Να αφήνεσαι έρμαιο στην έκσταση της αγάπης και μετά να κοιμάσαι με μία προσευχή και ένα τραγούδι ευτυχίας στα χείλη σου, για τον έρωτα που φωλιάζει στην καρδιά σου."
Δεν ξέρω τι να γράψω στο τέλος όμως και καλά από μένα μια φράση...
ΝΑΙ
Καλά από λαλακιες άλλο τίποτα, γράφουμε τόμους τα ΙΙ
καλή Παναγιά...καλό πσκ να έχετε...φιλιά...!!!
Είδες αστρο μου πακετάκι που έχει και τολμάει να κρατάει και μούτρα.