Της παπαρίζου, ωραίο τραγούδι. Αυτα που είναι έντονα προς τα πάνω γενικα.
Αυτά που είναι έντονα προς τα κάτω, η που δεν είναι αισιόδοξα μάλλον όχι.
Αλλά για εμένα τα πάντα μπορεί να είναι ένα όχημα. όσοι απλώς τα ακούν, θα αισθάνονται αλλιώς.
ΚΛ.: Αν μαγαπας αληθινά, πες μου πόσο
ANT.:Ειναι ζητιάνα η αγάπη που μετριέται
KΛ.:Θέλω όριο να βάλω ως προς που να μ'αγαπούν
ANT.: Tοτε αλλον ουρανόν να βρεις, μιαν αλλη γή.
τι να μου χαλασεις καλε? σαμπως εμεινε και τιποτα αχαλαστο? εγω ειχα ολη την καλη διαθεση να τα "λεμε" μεσα απο το ντομ, αλλα εσυ..δεν ξερω τι Θεο λατρευεισ( εκφραση ειναι) δεν ξερω απο που να σε "πιασω". παντα βρισκεις κατι για να μου την πεις. γιαυτο καλυτερα αστο. αστο να παει στο καλο
Πειράζει να πω αυτα που σκέφτομαι?
Και εννοω να σου χαλασω αυτα που νιώθεις που είναι ωραία. Αλλά δε μπορω να τα νιώσω εγώ αυτή τη στιγμή με αυτό τον τρόπο. Δε σου τη λέω καθόλου, απλώς λέω την άποψη μου. Δεν είναι απαραίτητο να συμπιπτουν οι απόψεις μας.
Δε θέλω να νιώσω υπερβολικά συναισθήματα γιατι θα πέσω και άσχημα. Είναι πολύ κακό αυτό, βρίσκεις? Με επηρεάζει η κατάσταση σου και θέλω να συγκρατηθώ ο ίδιος γιατι δε με παίρνει να νιώθω διάφορα για ένα άνθρωπο που νοιάζομαι πολύ αυτή τη στιγμή.
Προστατεύω τον ευατό μου απλά, αλλά δεν θέλω να επηρεάσω και εσένα. Δικαίωμα σου να νιώσεις ότι θέλεις και το σέβομαι αυτό. εγώ χρειάζομαι αυτοέλεγχο όμως.
Δε μπορω πάντως να νιώθω αγάπες και λουλούδια, όυτε να πετάξω σα μέλισσα σε άλλο λουλούδι επειδη δε βρίσκω γύρη εκεί που θέλω. είμαι υποχρεωμενος να κάτσω να ψάξω το λουλούδι μου σπιθαμη προς σπιθαμή και με κάθε τρόπο. Εγώ έτσι λειτουργώ. Αλλα εσύ νιώθεις χαρά και δε θέλω να σου το ανατρέψω, είναι όμορφο συναίσθημα.
και γω πειραζει να πω αυτα που θελω?????????? αλλα πραγματα μιλαω εγω και για αλλα εσυ. εισαι μυστηριο τρενο παντως ( χωρισ να θελω να σε προσβαλλω) αποψη μου εξαλλου. τελοσπαντων.
Δεν υπάρχει κάτι να πείς που να με προσβάλει ssdd32(μπορεις και να μην πεις τιποτα και να στεναχωρηθω πάρα πολύ όμως, αυτό δεν το έχω δουλέψει προφανώς όσο θα έπρεπε). Μου έχουν πει διάφορα στη ζωή μου, δεν προσβάλομαι τόσο εύκολα. Πιθανώς και να είμαι μυστήριο τρένο, δεν θα χαρακτήριζα "ανακριβη" το χαρακτηρισμο. Μου προσδίδει και μια μοναδικότητα σε σχέση με άλλους ανθρωπους, μπορεί και να είναι και προτέρημα δηλαδη.
Όσο για τη διαφορά σε αυτά που λέμε, μπορεί και να υπάρχει πρόβλημα να αντιληφθούμε ο ένας τον άλλο, η να πηγάζει απο το ότι εγώ όταν λέω κάτι βάζω και όλα τα προηγουμενα στο μυαλο μου και ισως βγαίνουν σε όσα γραφω τελικά. Πάντως και με άλλα λιοντάρια το έχω παρατηρήσει οτι συμβαίνει κάποιες φορές.
Εννοείται οτι λέμε αυτό που θέλουμε και είναι μέσα στην καρδιά και την ψυχη και το μυαλό μας ανα πάσα στιγμη. Στην πραγματικότητα παρότι δεν το λέω, γιατι δε μου αρέσει να υποχρεώνω, θα ήθελα να είναι προαπαιτούμενο κάθε συζητησης. "Ολα στο φώς", τέλεια διατυπωση που μου έχουν πει πρόσφατα.
Τώρα αν προσβληθεί κάποιος(πχ εσύ προσβάλεις εμένα), εφόσον δε γίνεται εσκεμμένα, δεν πρέπει να υπάρχει πρόβλημα, καταθέτεις τη γνώμη σου. Αν ενοχλούμαι πολύ μπορώ και να αδιαφορήσω για αυτήν. αλλά επίσης σημαντικό θα ήταν και να δώ γιατί διαμόρφωσες αυτή τη γνώμη. Εαν όντως πρέπει να διορθώσω κάτι που κάνω στραβά δηλαδή.
Τουλάχιστο αυτό θα ήταν το ιδεατό, για αυτό προσπαθώ όσο μπορώ.
ποση υπομονη να κανω πια η γυναικα??? ΠΟΣΗ???? απο την μια η αναδρομη αφρο, απ'την αλλη το χαος που επικρατει στην δουλεια αυτον τον καιρο, ολωνων τα νευρα εγω θα τα αντεχω????? ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ? ΠΟΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
Γιατί πρεπει να αντέχεις τα νεύρα των άλλων, ssdd32?
Πες αυτά που σε βαραίνουν. Εξήγησε γιατί τα λες. Κάνε ξεκάθαρη τη θέση σου. Εαν σε φορτώνουν οι άλλοι με νεύρα δικά τους, είναι γιατί δεν τα τινάζεις απο πάνω σου, φαντάζομαι. Η τέλος πάντων απλά μίλα για αυτά.
Κάνε ήρεμη συζητηση στη δουλειά με χαμόγελο για τα αγχη σου και πιο έντονη στα αισθηματικά σου, που σε παίρνει, ίσως. Αλλά, εξήγησε το πως νιώθεις και γιατί ξεσπάς.
ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΚΦΡΑΣΗ. ΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΜΟΥΤΖΩΜΕΝΗ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ. ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ. ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ. ΔΕΝ ΤΟ ΜΠΟΡΩ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ. ΤΟΝ ΜΙΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ.
Ναι, αυτό είναι δύσκολο. Και εγώ το νιώθω κάποιες φορές, οτι αυτά που πάω να κάνω τα κάνω με το ποιο λάθος τρόπο. Μήπως πας με ορμη και μεγάλη επιθυμία να κατακτήσεις τον όποιο στόχο σου και θέλεις να γίνει και γρήγορα, δε μπορείς να περιμένεις και δεν αφήνεις το πράγμα να επηρεαστεί?
Επειδη το κάνω και εγώ συχνα το λέω, δεν εχω υπομονη. Να αφήνεις λίγο χρόνο όσο μπορείς για να δεις τα αποτελεσματα των πράξεων σου, εαν αυτό ισχύει. Μην πας στα επόμενα κατευθείαν.
Κοίτα, δε μπορώ να σου πώ αν φταίει πάντα ο ευατός σου, το θέμα με μας τους ανθρώπους είναι ότι κάνουμε τα πράγματα με το δικό μας τρόπο, γιατι αυτόν ξέρουμε. Μπορεί άλλοι να είναι αλλιώς συνηθισμένοι και αυτό που θεωρείς εσύ ασπρο και φωτεινό ο άλλος να το θεωρεί, οχι μαυρο και σκοτεινό, αλλά ίσως κάτι εντελώς αναπάντεχο η πρωτόγνωρο για σενα, ας πούμε θορυβώδες και υπερβολικο(που δεν αποκλειει να ειναι και ασπρο και φωτεινο όμως).
Έχουμε δηλαδη άλλη οπτική οι άνθρωποι για τα πράγματα. Ίσως να δοκιμάσεις να μην κάνεις τα πραγματα με τροπο που τα εκανες στο παρελθον, έστω και εαν είχες πετύχει, αλλά με τρόπο που περικλείει και τον άλλο και τη δική του άποψη, με συνεργασία και όχι μόνο ατομική δράση? Να του ζητήσεις σε εργασία και σχέσεις να κάνετε κάτι που σας ενδιαφέρει, απο κοινού.
Όχι επειδη το χρειάζεσαι και θα αποτύχεις μόνη σου. Αλλά επειδή είναι σημαντικός και ο άλλος, σε όποιο πεδίο, και θέλεις κάτι που είναι και για το δικό του καλό. Και φυσικά πάντα να το κάνεις εξηγώντας που βαδίζετε για να ξερετε που πατάτε?
Πάντως σίγουρα δεν είναι λύση να μισείς τον ευατό σου. Ίσως είναι Ιχθυακό χαρακτηριστικό, το είχα πολύ παλαιότερα και μου έχει μείνει το να αρνούμαι τον ευατο μου, όχι πια να τον μισώ. Οταν σκέφτεσαι έτσι, δεν είσαι εσύ πραγματικά, μιλάει η απογοήτευση, ίσως και λιγη κατάθλιψη που δε σου ερχονται τα πραγματα οπως τα θελεις.
Είναι σημαντικο να το αναγνωρίζεις αυτό και να σκέφτεσαι για λιγο τι άλλο μπορεις να κάνεις. Όσο θέλεις έναν στόχο και τον κυνηγας και στο μυαλό σου έχεις την πραγματοποίηση του, δεν πετυχαίνεις πάντα εύκολα. Πρέπει να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό, όταν δεν πιάνει, μια καινούρια προσέγγιση, ακόμη και ανορθόδοξη.
Τα όπλα πάντως δεν τα καταθέτεις. Για λίγο πέφτεις, κάτσε κάτω να πάρεις δύναμη και να εκτιμήσεις την κατάσταση και ξανασήκω και ξαναπροσπάθησε. Όσο θέλεις κάτι και δε μπορείς να συμβιβαστείς με το να μην το έχεις, είναι υποχρέωση σου.
Μόνο να προσέχεις να μην κάθεσαι πολύ κάτω, όταν πέφτεις γιατι μετα το συνηθίζεις.
εισαι, εισαι πολυ μυστηριοα τυπος τελικα. και ναι. αυτο δεν ειναι παντα κακο. σε κανει απλως λιιιιγο διαφορετικο απο τους αλλους με την καλη εννοια. γιατι ολοι ειμαστε διαφορετικοι. κανενας ανθρωπος δεν ειναι ιδιοσ με τον αλλο.
ναι, απο παντα ενοιθα ετσι. νταουν και απογοητευμενη. η παρθενος μου εχει κανει πολλη μεγαλη ζημια. αντι να ειμαι ο "αρχηγοσ"παντα καταφερνω να "υποτασσομαι" στισ επιθυμιες και τα θελω των αλλων. με πολη κοπο καταφερα να απαγκιστρωθω απο αυτο. ομως μεσα στον χωρο της δουλειας δεν μπορει αυτο να επιτευχθει. γιατι 2 τινα μπορουν να συμβουν. ή θα με απολυσουν ή θα παρετηθω. και δεν θα δωσω αυτην την χαρα σε κανενα. θα το παλεψω μεχρι το τελοσ και οπου μου βγει. μαλλον η ψυχη θα μου βγει, αλλα δεν βαριεσαι. συνηθισμενα τα βουνα απο τα χονια.
Εγω σε αυτα δεν πιστευω, αρχηγούς και ακολουθίες. Το θέμα είναι τι είναι καλύτερο - αυτο πρεπει να γινεται οποιος και να το σκεφτηκε, αλλα αφου υποχωρούσες πολύ, καλά έκανες και τ άλλαξες, αν ηταν λάθος. Το να υποχωρείς, δε νομιζω οτι οφείλεται στην Παρθένο αλλα στον Ιχθυ. Εξαρταται και τι Αφροδίτη έχεις. Η Παρθενος ειναι σχολαστικη και ισως γκρινιαρα παντως, οχι υποχωρητικη. Για εργασια μαλλον ο Αρης. Αλλα μπορεις και να πας εναντια στις τασεις, οπως πηγες ηδη.
Το κυρίως πρόβλημα ειναι η δουλειά σου λοιπόν. Δεν χρειαζεται να κοντραριστεις στη δουλεια σου αν δεν κολλαει η συγκεκριμμενη πρακτικη.
Υπάρχει για παραδειγμα και η ευγενικη γκρινια. Η η επικληση της ζημίωσης της επιχειρησης αν δεν πανε καποια πραγματα οπως θελεις.
Δεν ξέρω και τι κανόνες ισχύουν στη δουλεια σου, με τι συνθηκες δουλευετε. Αλλα η κοντρα δεν ειναι απαραιτητη πουθενα. Αν πας με το χαμογελο προδιαθετεις τον αλλο και αν έχεις ηρεμη φωνη σε ακούει καλύτερα. Το χαμογελο δεν ξερω αν γινεται, αλλα η ηρεμια γινεται.
ετσι ειναι η ζωη. εκει που λεσ οτι θα στρωσουν τα πραγματα, καποιοσ, κατι, σου δινει μια και πασ ακομα πιο κατω απο οτι ησουν πριν. ολα αλλαζουν μα ολα τα ιδια μενουν. σωστο. ολα. μα ολα. ετσι ειναι δυστυχως. μονη μου μιλαω μονη μου τα ακουω. τουλαχιστον εχω καπου να "ξεσπασω". κατι ειναι και αυτο. ενιγουει. thats life. most of the times.
nes pa?
Δεν μπορει να σε παιρνει απο κατω η διαπιστωση όμως. What goes around, comes around. Δε μπορεις να σταματησεις να περπατας επειδη μπλεχτηκες σε μια λακκουβα. Ξεμπλεκεις το ποδι σου και συνεχιζεις. Το θεμα δεν ειναι αν σου δωσει καποιος μια, η ποτε, αλλα το τι θα κανεις εσυ.
Δεν μπορεις να επηρεαζεσαι απο τα εμποδια που σου παρουσιαζονται. Τα ξεπερναμε αυτα. Το να ξεσπας ειναι προσωρινο. αν κρατάει παρα πολυ το προβλημα σου, πρεπει να δωσεις λυση γιατι ουτε το ξεσπασμα θα σε ικανοποιει στο τελος, εκτος αν γινεται ολο και μεγαλυτερο.
thanks for the tip; alla stin doulia mou me ena xamogelo kai kali diathesi den ta vgazis pera; xriazontaialles praktikes; anyway; epidi eimai akoma ligo kairo stin etairia den mporo na pigaino kai poli kontra; kratao oso mporo tin psixraimia mou kai tha doume pou tha me vgali; ari exo ston karkino kai afro stin partheno
ssd32, έχεις ωροσκόπο Ιχθείς? Μάλλον έχεις τον Ήλιο τώρα στο 12ο σπιτάκι...περίεργες μέρες...αλλά μετρημένες...όπου να'ναι θα μπεις με τις μπάντες και ο εαυτός σου θα αρχίσει να σε υπερκαλύπτει!!
Δεν ξερω αν είναι και σούπερ οι συμβουλες μου, ειμαι αφανταστα κουρασμενος πνευματικα και ενεργειακα ολες αυτες τις ημερες και δεν ξεκουραζομαι και καλα...
Πάντως, αφου εισαι λιγο καιρο στη εταιρεία σου, μπορεις να δεις και εναλλακτικες ισως. Κοντρα δεν χρειαζεται. Δοκιμασε να βοηθησεις και καποιους σε απλα πραγματα που δεν χρειαζονται για να βρεις υποστηρικτες στις προσπαθειες σου.
Εχεις περιεργο χαρτη. Αν ειχες αφροδιτη στον Καρκινο και Αρη στην Παρθενο θα κολλαγε καλυτερα. Απο οσα λενε εδω η Παρθενος ειναι σχολαστικη και ψυριζει τα πραγματα παρα πολυ και λατρευει τον ελεγχο.
Αρα σε επηρεαζε ο Ιχθυς αρχικα και εκδηλωθηκε τελικα η ταση του λεωντα και της ΠΑρθενου να τον αποκλεισουν.
Παροτι ωροσκοπος καρκινος, δεν ξερω πως δουλευει, εχεις μαλλον συναισθημα που δε δικαιολογειται στη δουλεια σου.
Εγω θα ελεγα να κανεις κατι εκτος δουλειας που να διοχετευεις ολο τον ατμο που μαζευεις, που να θελει αρκετη ενεργεια και να καταστρεφει πραγματα. Αρα ειτε πολεμικες τεχνες ειτε σκοποβολη, κατι τετοιο. Σκεψου το.
fantasou na isoun xekourastos diladi ides pos alazoun oi kairoi; apo tote pou "vrizomastan" gia an topo kompsa, tora giname kai "filoi"
paraxenes e voule telika; kai go den eimai sta kala mou tora teleftaia.
gia "let of steam" den to vlepo na ginetai ekts doulias, eneka tou diskolou orariou; en asou kou exo kai go, kai imai ptoma, den exo orexi gia tipota
ssdd32, βασικά εγώ σε έβρισα, εσύ όχι. Στο έχω ξεκαθαρίσει ομως ότι δεν έχω τίποτα εναντιον σου. Παντως ούτε ακριβώς σε έβρισα, έβγαλα απο μέσα μου κατι που με έπνιγε και βρέθηκες στο δρόμο μου. Για αυτο εχω και μεγαλυτερη εμπειρια του τι σου κανει η αρνηση εξωτερικευσης των προβληματων σου, τωρα.
Εγω έπνιγα πολλά για χρόνια όμως και κάποια στιγμη ξεπερασα το οριο. Το οριο ανοχης μου ειναι πολυ πιο χαμηλο απο τοτε. Εφοσον μιλαμε παντως, δεν θα αρνηθω ποτε να μιλήσω με κάποιον, ότι και να έχει προηγηθει, αν κρινω οτι μπορω να βοηθησω. Μου αρέσει να γεφυρωνουμε τις διαφορες μας οι ανθρωποι, αλλα υπαρχουν και τομεις αγεφυρωτοι.
Παντως η ζωη σου δεν μπορει να ειναι δουλεια - σπιτι - ξεκουραση. Θα σε φθειρει αυτο προοδευτικα. Να προσεξεις τη διατροφη σου, γιατι κανουμε πολλα λαθη εκει και τα πληρωνουμε με ελλειψη ενεργειας. εβλεπα μια εκπομπη στην Οπρα μια φορα, εκπληκτικο πραγμα η διαφορα.
toulaxiston to paradextikes ( oti me evrises) kai go thelo na gefironontai oi diafores alla polles fores einai poli diskolo; exeretika tha elega; esi ithela na xera, akolouthis oles aftes tis simvoules pou dinis kai stin diki sou zoi? an nai eisai apo tous tixerous pou mporoun kai to katafernoun.
Οχι, δεν τις ακολουθω παντα και ολες. Δεν είναι θέμα τύχης. Ακολουθώ κάποιες(αφου συμβουλευω βασει του τι θα ηθελα να κανω η θα εκανα σε παρομοια περιπτωση), αλλα δεν βλέπω γιατι και πάλι να μη δώσεις συμβουλή εστω και αν για Χ λόγους δεν την ακολουθεις η δεν μπορεις να την ακολουθησεις.
Ας υπάρχει η συμβουλή και αν το άτομο είναι έτοιμο, κάποια στιγμη θα τη σκεφτει. Να μην ψαχνεται.
Αν εισαι αγράμματος, και δε μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο ο ιδιος, δε σημαινει οτι δε μπορεις και να το δανεισεις ας πουμε. Καποιος πάντως θα βρει ωφέλεια σε αυτό.
Οι διαφορές ειναι βασικα θεμα διάθεσης. Οταν δεν εχεις διαθεση τοτε δε γεφυρωνονται. Γιατι μιλαμε για διαφορες και οχι για εντονα συναισθηματα.
Καλά μα που πήγε η ssdd32 που προέτρεπε να μην επιτρέψουμε την μιζέρια και την απαισιοδοξία να επικρατήσουν;;;
Μετά από πάρα μα πάρα πολλές αλλαγές εργασιακού χώρου, πιστεύω ότι πλέον γνωρίζω αρκετά καλά τι θα πει να είσαι ο "καινούριος" στη δουλειά και να πρέπει να ανεχθείς τις ιδιοτροπίες και τις απαιτήσεις κάποιων.. Μη γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες του χώρου εργασίας σου, αγαπητή ssdd32 θα ήταν παρακινδυνευμένη οποιαδήποτε συμβουλή.
Σίγουρα ο θυμός σου και η στάση σου μαρτυρούν ότι ακόμη δεν έχουν παγιωθεί οι απαραίτητες ισορροπίες με τους υπόλοιπους-αν και αυτό θα αποτελεί πάντοτε ένα ζητούμενο!
Επίτρεψέ μου μόνο να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Εκείνο που με βοηθούσε κάθε φορά να ανταπεξέλθω ήταν το γεγονός ότι κάθε φορά που έμπαινα σε ένα νέο περιβάλλον-αγνοώντας κάθε σχόλιο κάποιων "εξυπνάκηδων"- δήλωνα "tabula rasa" και πρόθυμη να μάθω. Αυτό αφενός έριχνε τις άμυνες των συναδέλφων μου αρκετά, αφετέρου μου έδεινε το πλεονέκτημα της παρατήρησης και της διάκρισης των ικανών από τους κομπορρήμονες.
Και μην πιστέψεις ποτέ ότι μπορείς να αλλάξεις τους άλλους. Αυτοί είναι και έτσι θα συνεχίσουν να συμπεριφέρονται. Εστίασε σε αυτά που σε βοηθούν στην καθημερινότητά σου και στη δουλειά σου και άσε τη ΜΙΖΕΡΙΑ για τους μίζερους.
ΥΣ: συγνώμη για μακροσκελές μήνυμα αλλά διέκρινα (ίσως πάλι να είναι και αποκύημα της φαντασίας μου) κάποια κοινά βιώματα.
ΕΙΣΑΙ Η ΦΩΝΗ
αφιερωμενο σε ολα τα λιονταρια με ωροσκοπο ιχθυες
Αυτά που είναι έντονα προς τα κάτω, η που δεν είναι αισιόδοξα μάλλον όχι.
Αλλά για εμένα τα πάντα μπορεί να είναι ένα όχημα. όσοι απλώς τα ακούν, θα αισθάνονται αλλιώς.
ANT.:Ειναι ζητιάνα η αγάπη που μετριέται
KΛ.:Θέλω όριο να βάλω ως προς που να μ'αγαπούν
ANT.: Tοτε αλλον ουρανόν να βρεις, μιαν αλλη γή.
Σεξπιρ, Αντώνιος και Κλεοπάτρα
Μεταφρ. Β. Ρώτα
Διαφορετικοί άνθρωποι σε διαφορετικές στιγμές, βλέπουν αλλιώς τα πράγματα.
Και εννοω να σου χαλασω αυτα που νιώθεις που είναι ωραία. Αλλά δε μπορω να τα νιώσω εγώ αυτή τη στιγμή με αυτό τον τρόπο. Δε σου τη λέω καθόλου, απλώς λέω την άποψη μου. Δεν είναι απαραίτητο να συμπιπτουν οι απόψεις μας.
Δε θέλω να νιώσω υπερβολικά συναισθήματα γιατι θα πέσω και άσχημα. Είναι πολύ κακό αυτό, βρίσκεις? Με επηρεάζει η κατάσταση σου και θέλω να συγκρατηθώ ο ίδιος γιατι δε με παίρνει να νιώθω διάφορα για ένα άνθρωπο που νοιάζομαι πολύ αυτή τη στιγμή.
Προστατεύω τον ευατό μου απλά, αλλά δεν θέλω να επηρεάσω και εσένα. Δικαίωμα σου να νιώσεις ότι θέλεις και το σέβομαι αυτό. εγώ χρειάζομαι αυτοέλεγχο όμως.
Όσο για τη διαφορά σε αυτά που λέμε, μπορεί και να υπάρχει πρόβλημα να αντιληφθούμε ο ένας τον άλλο, η να πηγάζει απο το ότι εγώ όταν λέω κάτι βάζω και όλα τα προηγουμενα στο μυαλο μου και ισως βγαίνουν σε όσα γραφω τελικά. Πάντως και με άλλα λιοντάρια το έχω παρατηρήσει οτι συμβαίνει κάποιες φορές.
Εννοείται οτι λέμε αυτό που θέλουμε και είναι μέσα στην καρδιά και την ψυχη και το μυαλό μας ανα πάσα στιγμη. Στην πραγματικότητα παρότι δεν το λέω, γιατι δε μου αρέσει να υποχρεώνω, θα ήθελα να είναι προαπαιτούμενο κάθε συζητησης. "Ολα στο φώς", τέλεια διατυπωση που μου έχουν πει πρόσφατα.
Τώρα αν προσβληθεί κάποιος(πχ εσύ προσβάλεις εμένα), εφόσον δε γίνεται εσκεμμένα, δεν πρέπει να υπάρχει πρόβλημα, καταθέτεις τη γνώμη σου. Αν ενοχλούμαι πολύ μπορώ και να αδιαφορήσω για αυτήν. αλλά επίσης σημαντικό θα ήταν και να δώ γιατί διαμόρφωσες αυτή τη γνώμη. Εαν όντως πρέπει να διορθώσω κάτι που κάνω στραβά δηλαδή.
Τουλάχιστο αυτό θα ήταν το ιδεατό, για αυτό προσπαθώ όσο μπορώ.
Πες αυτά που σε βαραίνουν. Εξήγησε γιατί τα λες. Κάνε ξεκάθαρη τη θέση σου. Εαν σε φορτώνουν οι άλλοι με νεύρα δικά τους, είναι γιατί δεν τα τινάζεις απο πάνω σου, φαντάζομαι. Η τέλος πάντων απλά μίλα για αυτά.
Κάνε ήρεμη συζητηση στη δουλειά με χαμόγελο για τα αγχη σου και πιο έντονη στα αισθηματικά σου, που σε παίρνει, ίσως. Αλλά, εξήγησε το πως νιώθεις και γιατί ξεσπάς.
Να τον αγαπάς τον εαυτό σου για αυτό που είναι...
Επειδη το κάνω και εγώ συχνα το λέω, δεν εχω υπομονη. Να αφήνεις λίγο χρόνο όσο μπορείς για να δεις τα αποτελεσματα των πράξεων σου, εαν αυτό ισχύει. Μην πας στα επόμενα κατευθείαν.
Κοίτα, δε μπορώ να σου πώ αν φταίει πάντα ο ευατός σου, το θέμα με μας τους ανθρώπους είναι ότι κάνουμε τα πράγματα με το δικό μας τρόπο, γιατι αυτόν ξέρουμε. Μπορεί άλλοι να είναι αλλιώς συνηθισμένοι και αυτό που θεωρείς εσύ ασπρο και φωτεινό ο άλλος να το θεωρεί, οχι μαυρο και σκοτεινό, αλλά ίσως κάτι εντελώς αναπάντεχο η πρωτόγνωρο για σενα, ας πούμε θορυβώδες και υπερβολικο(που δεν αποκλειει να ειναι και ασπρο και φωτεινο όμως).
Έχουμε δηλαδη άλλη οπτική οι άνθρωποι για τα πράγματα. Ίσως να δοκιμάσεις να μην κάνεις τα πραγματα με τροπο που τα εκανες στο παρελθον, έστω και εαν είχες πετύχει, αλλά με τρόπο που περικλείει και τον άλλο και τη δική του άποψη, με συνεργασία και όχι μόνο ατομική δράση? Να του ζητήσεις σε εργασία και σχέσεις να κάνετε κάτι που σας ενδιαφέρει, απο κοινού.
Όχι επειδη το χρειάζεσαι και θα αποτύχεις μόνη σου. Αλλά επειδή είναι σημαντικός και ο άλλος, σε όποιο πεδίο, και θέλεις κάτι που είναι και για το δικό του καλό. Και φυσικά πάντα να το κάνεις εξηγώντας που βαδίζετε για να ξερετε που πατάτε?
Πάντως σίγουρα δεν είναι λύση να μισείς τον ευατό σου. Ίσως είναι Ιχθυακό χαρακτηριστικό, το είχα πολύ παλαιότερα και μου έχει μείνει το να αρνούμαι τον ευατο μου, όχι πια να τον μισώ. Οταν σκέφτεσαι έτσι, δεν είσαι εσύ πραγματικά, μιλάει η απογοήτευση, ίσως και λιγη κατάθλιψη που δε σου ερχονται τα πραγματα οπως τα θελεις.
Είναι σημαντικο να το αναγνωρίζεις αυτό και να σκέφτεσαι για λιγο τι άλλο μπορεις να κάνεις. Όσο θέλεις έναν στόχο και τον κυνηγας και στο μυαλό σου έχεις την πραγματοποίηση του, δεν πετυχαίνεις πάντα εύκολα. Πρέπει να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό, όταν δεν πιάνει, μια καινούρια προσέγγιση, ακόμη και ανορθόδοξη.
Τα όπλα πάντως δεν τα καταθέτεις. Για λίγο πέφτεις, κάτσε κάτω να πάρεις δύναμη και να εκτιμήσεις την κατάσταση και ξανασήκω και ξαναπροσπάθησε. Όσο θέλεις κάτι και δε μπορείς να συμβιβαστείς με το να μην το έχεις, είναι υποχρέωση σου.
Μόνο να προσέχεις να μην κάθεσαι πολύ κάτω, όταν πέφτεις γιατι μετα το συνηθίζεις.
ναι, απο παντα ενοιθα ετσι. νταουν και απογοητευμενη. η παρθενος μου εχει κανει πολλη μεγαλη ζημια. αντι να ειμαι ο "αρχηγοσ"παντα καταφερνω να "υποτασσομαι" στισ επιθυμιες και τα θελω των αλλων. με πολη κοπο καταφερα να απαγκιστρωθω απο αυτο. ομως μεσα στον χωρο της δουλειας δεν μπορει αυτο να επιτευχθει. γιατι 2 τινα μπορουν να συμβουν. ή θα με απολυσουν ή θα παρετηθω. και δεν θα δωσω αυτην την χαρα σε κανενα. θα το παλεψω μεχρι το τελοσ και οπου μου βγει. μαλλον η ψυχη θα μου βγει, αλλα δεν βαριεσαι. συνηθισμενα τα βουνα απο τα χονια.
Το κυρίως πρόβλημα ειναι η δουλειά σου λοιπόν. Δεν χρειαζεται να κοντραριστεις στη δουλεια σου αν δεν κολλαει η συγκεκριμμενη πρακτικη.
Υπάρχει για παραδειγμα και η ευγενικη γκρινια. Η η επικληση της ζημίωσης της επιχειρησης αν δεν πανε καποια πραγματα οπως θελεις.
Δεν ξέρω και τι κανόνες ισχύουν στη δουλεια σου, με τι συνθηκες δουλευετε. Αλλα η κοντρα δεν ειναι απαραιτητη πουθενα. Αν πας με το χαμογελο προδιαθετεις τον αλλο και αν έχεις ηρεμη φωνη σε ακούει καλύτερα. Το χαμογελο δεν ξερω αν γινεται, αλλα η ηρεμια γινεται.
nes pa?
Δεν μπορεις να επηρεαζεσαι απο τα εμποδια που σου παρουσιαζονται. Τα ξεπερναμε αυτα. Το να ξεσπας ειναι προσωρινο. αν κρατάει παρα πολυ το προβλημα σου, πρεπει να δωσεις λυση γιατι ουτε το ξεσπασμα θα σε ικανοποιει στο τελος, εκτος αν γινεται ολο και μεγαλυτερο.
Πάντως, αφου εισαι λιγο καιρο στη εταιρεία σου, μπορεις να δεις και εναλλακτικες ισως. Κοντρα δεν χρειαζεται. Δοκιμασε να βοηθησεις και καποιους σε απλα πραγματα που δεν χρειαζονται για να βρεις υποστηρικτες στις προσπαθειες σου.
Εχεις περιεργο χαρτη. Αν ειχες αφροδιτη στον Καρκινο και Αρη στην Παρθενο θα κολλαγε καλυτερα. Απο οσα λενε εδω η Παρθενος ειναι σχολαστικη και ψυριζει τα πραγματα παρα πολυ και λατρευει τον ελεγχο.
Αρα σε επηρεαζε ο Ιχθυς αρχικα και εκδηλωθηκε τελικα η ταση του λεωντα και της ΠΑρθενου να τον αποκλεισουν.
Παροτι ωροσκοπος καρκινος, δεν ξερω πως δουλευει, εχεις μαλλον συναισθημα που δε δικαιολογειται στη δουλεια σου.
Εγω θα ελεγα να κανεις κατι εκτος δουλειας που να διοχετευεις ολο τον ατμο που μαζευεις, που να θελει αρκετη ενεργεια και να καταστρεφει πραγματα. Αρα ειτε πολεμικες τεχνες ειτε σκοποβολη, κατι τετοιο. Σκεψου το.
paraxenes e voule telika; kai go den eimai sta kala mou tora teleftaia.
gia "let of steam" den to vlepo na ginetai ekts doulias, eneka tou diskolou orariou; en asou kou exo kai go, kai imai ptoma, den exo orexi gia tipota
Εγω έπνιγα πολλά για χρόνια όμως και κάποια στιγμη ξεπερασα το οριο. Το οριο ανοχης μου ειναι πολυ πιο χαμηλο απο τοτε. Εφοσον μιλαμε παντως, δεν θα αρνηθω ποτε να μιλήσω με κάποιον, ότι και να έχει προηγηθει, αν κρινω οτι μπορω να βοηθησω. Μου αρέσει να γεφυρωνουμε τις διαφορες μας οι ανθρωποι, αλλα υπαρχουν και τομεις αγεφυρωτοι.
Παντως η ζωη σου δεν μπορει να ειναι δουλεια - σπιτι - ξεκουραση. Θα σε φθειρει αυτο προοδευτικα. Να προσεξεις τη διατροφη σου, γιατι κανουμε πολλα λαθη εκει και τα πληρωνουμε με ελλειψη ενεργειας. εβλεπα μια εκπομπη στην Οπρα μια φορα, εκπληκτικο πραγμα η διαφορα.
Ας υπάρχει η συμβουλή και αν το άτομο είναι έτοιμο, κάποια στιγμη θα τη σκεφτει. Να μην ψαχνεται.
Αν εισαι αγράμματος, και δε μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο ο ιδιος, δε σημαινει οτι δε μπορεις και να το δανεισεις ας πουμε. Καποιος πάντως θα βρει ωφέλεια σε αυτό.
Οι διαφορές ειναι βασικα θεμα διάθεσης. Οταν δεν εχεις διαθεση τοτε δε γεφυρωνονται. Γιατι μιλαμε για διαφορες και οχι για εντονα συναισθηματα.
Μετά από πάρα μα πάρα πολλές αλλαγές εργασιακού χώρου, πιστεύω ότι πλέον γνωρίζω αρκετά καλά τι θα πει να είσαι ο "καινούριος" στη δουλειά και να πρέπει να ανεχθείς τις ιδιοτροπίες και τις απαιτήσεις κάποιων.. Μη γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες του χώρου εργασίας σου, αγαπητή ssdd32 θα ήταν παρακινδυνευμένη οποιαδήποτε συμβουλή.
Σίγουρα ο θυμός σου και η στάση σου μαρτυρούν ότι ακόμη δεν έχουν παγιωθεί οι απαραίτητες ισορροπίες με τους υπόλοιπους-αν και αυτό θα αποτελεί πάντοτε ένα ζητούμενο!
Επίτρεψέ μου μόνο να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Εκείνο που με βοηθούσε κάθε φορά να ανταπεξέλθω ήταν το γεγονός ότι κάθε φορά που έμπαινα σε ένα νέο περιβάλλον-αγνοώντας κάθε σχόλιο κάποιων "εξυπνάκηδων"- δήλωνα "tabula rasa" και πρόθυμη να μάθω. Αυτό αφενός έριχνε τις άμυνες των συναδέλφων μου αρκετά, αφετέρου μου έδεινε το πλεονέκτημα της παρατήρησης και της διάκρισης των ικανών από τους κομπορρήμονες.
Και μην πιστέψεις ποτέ ότι μπορείς να αλλάξεις τους άλλους. Αυτοί είναι και έτσι θα συνεχίσουν να συμπεριφέρονται. Εστίασε σε αυτά που σε βοηθούν στην καθημερινότητά σου και στη δουλειά σου και άσε τη ΜΙΖΕΡΙΑ για τους μίζερους.
ΥΣ: συγνώμη για μακροσκελές μήνυμα αλλά διέκρινα (ίσως πάλι να είναι και αποκύημα της φαντασίας μου) κάποια κοινά βιώματα.