Με αφορμή τις σκέψεις του gpano περί ονοματοδοσίας.
Δεν αρκεί μονάχα ένα μυθικό αρχέτυπο για να περιγράψει έναν πλανήτη αστρολογικά. Ο ευφυής επαναστάτης Προμηθέας είναι ίσως η πιο θεμελιώδης μορφή που αντιστοιχεί στον πλανήτη. Δεν είναι όμως αρκετός για να τον περιγράψει. Ούτε ο μυθικός Ουρανός από μόνος του αρκεί. Ωστόσο η σχέση του με τον πλανήτη είναι μεγαλύτερη απ'ότι φαίνεται.
Η ονοματοδοσία των αρχαίων θεών και πλανητών δεν ήταν τυχαία. Ο Πλάτων λέει στον Κρατύλο ότι το όνομα του πολεμικού θεού (και πλανήτη) 'Άρης" προέρχεται από το "άρρεν"
και την ανδρεία, καθώς και από το σκληρό και άκαμπτο χαρακτήρα που ονομαζόταν "άρρατος". Ο "Ερμής" σχετίζεται με το λόγο όντας "ερμηνευτής" και αγγελιοφόρος κοκ. Το όνομά "Ουρανός" προκύπτει από το "ορώ+άνω", αυτός που κοιτάζει ψηλά και εξετάζει όσα βρίσκονται εκεί...η συγκεκριμένη Σφαίρα ονομάστηκε έτσι ώστε να ταιριάξει με την κυβερνητική διαδοχή που οραματίστηκε ο Ησίοδος...αυτό μάλλον δεν έγινε τυχαία...
Η "Θεογονία" του Ησιόδου είναι ένα μεγαλειώδες έργο στο οποίο ο Ποιητής οραματίστηκε με τρόπο απαράμιλλο τη φύση και διαδοχή των θεϊκών Δυνάμεων. Ανέτρεξα σε μία παλιά έρευνά μου και βρήκα κάποιες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με τη σχέση Αστρολογίας και Θεογονίας του Ησιόδου. Τολμώ να πω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρουσες...
Ο Ουρανός είναι ο αρχετυπικός, αφηρημένος Νους, η πρώτη αρσενική δύναμη πριν από την οποία δεν υπήρχε καμία έλλογη Τάξη. Πριν από τον Ουρανό βασίλευε το Χάος, η Νύχτα, το Έρεβος, ο Αιθήρ, ο Ύπνος και ο Έρως, παντελώς απροσδιόριστες και χαοτικές δυνάμεις που αντιστοιχούν στο ζοφερό Πλούτωνα και τον "υδάτινο" Ποσειδώνα της αστρολογίας!!
Ο Ουρανός διαρκώς γένναγε παιδιά αλλά κανένα δεν τον ευχαριστούσε και γι'αυτό τα έριχνε στα Τάρταρα (η ιδεατή τελειότητα της Δημιουργίας δεν επιτυγχάνεται ποτέ). Η διαρκής και ανεξέλεγκτη παραγωγή παιδιών-Ιδέων ανάγκασε τη Γαία να ζητήσει τη βοήθεια του δυνατότερου γιου της, του Κρόνου, ο οποίος ευνούχισε και εκθρόνισε τον Κρόνο. Ο σκοτεινός Κρόνος έχει υποστεί τη βάναυση καταπίεση του πατέρα και αναδύεται από τα Τάρταρα αποφασισμένος να εκδικηθεί....εξουδετερώνει τον Ουρανό, δίνει τέλος στην ανεξέλεγκτη παραγωγή του και εγκαθιδρύει τη βασιλεία των Τιτάνων...ο Κρόνος είναι η δύναμη που γειώνει την Ουράνια ενέργεια, την περιορίζει, τη σχηματοποιεί και μέσω της θεϊκής Ιδέας δημιουργεί τους αιώνιους και άκαμπτους Νόμους, με πρώτο και καλύτερο το Χρόνο (που συχνά ταυτίζεται με τον Κρόνο)...η παντοδυναμία, όμως, του Κρόνου σταδιακά μετουσιώνεται σε τυραννία...
Ο Κρόνος έχει πάντα το φόβο της εκπλήρωσης της κατάρας του πατέρα του να νικηθεί και αυτός από δυνατότερο υιό...ο άρχοντας του Κάρμα γνωρίζει και φοβάται....και γιʼαυτό προβαίνει στην πιο άγρια προφύλαξη...καταπίνει τα παιδιά του πιστεύοντας ότι θα γλυτώσει την προφητεία...ο ισχυρότερος, όμως, των Ολύμπιων θεών, ο Δίας, έχει γλυτώσει χάρη στο τέχνασμα της Ρέας και ανατρέφεται από τους Κουρήτες...διαρκώς μεγαλώνει και αυξάνει τη δύναμή του, είναι η ανατέλλουσα δύναμη που διαρκώς επεκτείνεται και που τελικά κατορθώνει να νικήσει τον πατέρα του Κρόνο στη φοβερή Τιτανομαχία.
ΠΛΑΝΗΤΕΣ- ΟΝΟΜΑΣΙΑ/ΑΡΧΕΤΥΠΑ
τα κείμενα του jupiter θα αρχίσω να τα βάζω απο αύριο στα αστρομαθήματα..
Δεν αρκεί μονάχα ένα μυθικό αρχέτυπο για να περιγράψει έναν πλανήτη αστρολογικά. Ο ευφυής επαναστάτης Προμηθέας είναι ίσως η πιο θεμελιώδης μορφή που αντιστοιχεί στον πλανήτη. Δεν είναι όμως αρκετός για να τον περιγράψει. Ούτε ο μυθικός Ουρανός από μόνος του αρκεί. Ωστόσο η σχέση του με τον πλανήτη είναι μεγαλύτερη απ'ότι φαίνεται.
Η ονοματοδοσία των αρχαίων θεών και πλανητών δεν ήταν τυχαία. Ο Πλάτων λέει στον Κρατύλο ότι το όνομα του πολεμικού θεού (και πλανήτη) 'Άρης" προέρχεται από το "άρρεν"
και την ανδρεία, καθώς και από το σκληρό και άκαμπτο χαρακτήρα που ονομαζόταν "άρρατος". Ο "Ερμής" σχετίζεται με το λόγο όντας "ερμηνευτής" και αγγελιοφόρος κοκ. Το όνομά "Ουρανός" προκύπτει από το "ορώ+άνω", αυτός που κοιτάζει ψηλά και εξετάζει όσα βρίσκονται εκεί...η συγκεκριμένη Σφαίρα ονομάστηκε έτσι ώστε να ταιριάξει με την κυβερνητική διαδοχή που οραματίστηκε ο Ησίοδος...αυτό μάλλον δεν έγινε τυχαία...
Η "Θεογονία" του Ησιόδου είναι ένα μεγαλειώδες έργο στο οποίο ο Ποιητής οραματίστηκε με τρόπο απαράμιλλο τη φύση και διαδοχή των θεϊκών Δυνάμεων. Ανέτρεξα σε μία παλιά έρευνά μου και βρήκα κάποιες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με τη σχέση Αστρολογίας και Θεογονίας του Ησιόδου. Τολμώ να πω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρουσες...
Ο Ουρανός είναι ο αρχετυπικός, αφηρημένος Νους, η πρώτη αρσενική δύναμη πριν από την οποία δεν υπήρχε καμία έλλογη Τάξη. Πριν από τον Ουρανό βασίλευε το Χάος, η Νύχτα, το Έρεβος, ο Αιθήρ, ο Ύπνος και ο Έρως, παντελώς απροσδιόριστες και χαοτικές δυνάμεις που αντιστοιχούν στο ζοφερό Πλούτωνα και τον "υδάτινο" Ποσειδώνα της αστρολογίας!!
Ο Ουρανός διαρκώς γένναγε παιδιά αλλά κανένα δεν τον ευχαριστούσε και γι'αυτό τα έριχνε στα Τάρταρα (η ιδεατή τελειότητα της Δημιουργίας δεν επιτυγχάνεται ποτέ). Η διαρκής και ανεξέλεγκτη παραγωγή παιδιών-Ιδέων ανάγκασε τη Γαία να ζητήσει τη βοήθεια του δυνατότερου γιου της, του Κρόνου, ο οποίος ευνούχισε και εκθρόνισε τον Κρόνο. Ο σκοτεινός Κρόνος έχει υποστεί τη βάναυση καταπίεση του πατέρα και αναδύεται από τα Τάρταρα αποφασισμένος να εκδικηθεί....εξουδετερώνει τον Ουρανό, δίνει τέλος στην ανεξέλεγκτη παραγωγή του και εγκαθιδρύει τη βασιλεία των Τιτάνων...ο Κρόνος είναι η δύναμη που γειώνει την Ουράνια ενέργεια, την περιορίζει, τη σχηματοποιεί και μέσω της θεϊκής Ιδέας δημιουργεί τους αιώνιους και άκαμπτους Νόμους, με πρώτο και καλύτερο το Χρόνο (που συχνά ταυτίζεται με τον Κρόνο)...η παντοδυναμία, όμως, του Κρόνου σταδιακά μετουσιώνεται σε τυραννία...
Ο Κρόνος έχει πάντα το φόβο της εκπλήρωσης της κατάρας του πατέρα του να νικηθεί και αυτός από δυνατότερο υιό...ο άρχοντας του Κάρμα γνωρίζει και φοβάται....και γιʼαυτό προβαίνει στην πιο άγρια προφύλαξη...καταπίνει τα παιδιά του πιστεύοντας ότι θα γλυτώσει την προφητεία...ο ισχυρότερος, όμως, των Ολύμπιων θεών, ο Δίας, έχει γλυτώσει χάρη στο τέχνασμα της Ρέας και ανατρέφεται από τους Κουρήτες...διαρκώς μεγαλώνει και αυξάνει τη δύναμή του, είναι η ανατέλλουσα δύναμη που διαρκώς επεκτείνεται και που τελικά κατορθώνει να νικήσει τον πατέρα του Κρόνο στη φοβερή Τιτανομαχία.