"λες και η ίδια η ζωή δεν ήταν αρκετή για να με ξυπνήσει στο γεγονός ότι δεν μπορείς να ζήσεις παρά μόνο ξοδεύοντας το λίγο σου γιατί αλλιώς είσαι τοκογλύφος..."
αυτά που διάβασα μου δείχνουν έναν άνθρωπο που έζησε, ζει (λίγο σα φάντασμα επειδή έχει και έναν Ποσειδώνα που μπερδεύει φανταστικό με πραγματικό, αλλά παροδικό είναι...)και θα συνεχίσει να ΖΕΙ. Που παραδέχεται μεγάλα σφάλματα που τον πήγαν πίσω στη ζωή του, και κάνει όμως ένα βήμα ( άλμα;;; ) μπροστά. Αν αστρολογικά τα ρίξουμε στον Ποσειδώνα, ας είναι Υπέρβαση. Η ανάδρομη Αφροδίτη σούσουρο κάνει, θα το βουλώσει όπου να ναι... Καλή Ανά(σ)ταση εύχομαι. Αμήν.
Όταν μετανιώνεις για κάτι σημαίνει ότι θα ήθελες να ήταν ή να είχαν γίνει αλλιώς τα πράγματα. Σημαίνει όμως, το πιο σημαντικό, ότι δεν έχεις καταλάβει τα μαθήματα που έπρεπε να πάρεις απο τις καταστάσεις που μετανοιώνεις.
Μπορείς όμως ακόμα και τώρα να αλλάξεις όσα θες και απο δώ και πέρα να λειτουργείς με όλα αυτά που έμαθες. Δές όλα τα "λάθη", όλα για όσα μετανοιώνεις, συγχώρεσε τα και δές τα σαν τους μεγαλύτερους δασκάλους σου.
Μόνο τα λάθη μας μπορούν να μας εξελίξουν και να μας προχωρήσουν παραπέρα. Τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι μας. Μετανοιώνεις για τους δασκάλους σου λοιπόν?
Αν δεν είχαν γίνει όλα αυτά δεν θα ήσουν τώρα αυτός που είσαι. Αλλά ακόμα και αυτό μπορείς να αλλάξεις ξανά και ξάνα.
Είσαι τυχερός με τον Ποσειδώνα απέναντι απο τον ήλιο σου, μπορεί να αναπτύξει τις πνευματικές δημιουργικές δυνάμεις σου στο έπακρο. Το θέμα είναι εσύ πώς θα το χρησιμοποιήσεις και πώς θα το χειριστείς απο αυτά που συνειδητοποιείς.
θελω να με αγαπανε για αυτο που ειμαι, όπως ειμαι, ετσι οπως μπορω και θελω
;;; ;;; ;;;
Γίνεται? Αν όχι, καλυτερα μόνη, δεν έχω δύναμη να προσπαθώ!!!! Είναι ςραία καμιά φορά να είσαι και μόνος, δεν χρειάζεται να προσπαθείς για κανέναν και τίποτα μόνο για τον εαυτό σου. Ένα διάλλειμα για να δεις τις ανάγκες και τα θέλω σου, που τα ξεχνάμε για να αρέσουμε σε κάποιον αλλο.
Αχ gpano, πόσο ταυτίζομαι με ό,τι έχεις γράψει...μήπως ζούμε την ίδια ζωή; μήπως μοιάζουμε αστρολογικά; δεν γνωρίζω τίποτα για σένα, κι όμως τα γραφόμενά σου θα μπορουσα να τα είχα γράψει εγώ...τί να πω για να σε τονώσω; πώς να βοηθήσω να διανύσεις αυτές τις αποτρόπαιες μέρες, βδομάδες μετά το χωρισμό; εχω κοπεί κι εγώ και ξέρω πόσο πονάει...όμως μήπως τελικά γίνεται ό,τι πρέπει να γίνει ; μήπως κάποιοι άνθρωποι ήρθαν και έπρεπε να φύγουν απο τη ζωή μας για να εκπληρώσουν το ρόλο τους (να μας διδάξουν και να διδαχθούν προσωπικά έτσι πλέον βλέπω τα πράγματα, κι όταν ματώνω θέλω να πιστεύω ότι παρακάτω θα συναντηθώ με ένα άλλο πεπρωμένο που θα με χαράξει λιγότερο βαθιά, το επόμενο μάθημα θα είναι λιγότερο επώδυνο...
κι οταν θα ερθει η ώρα να περάσω στην άλλη διάσταση , αυτή μου η ύπαρξη θα είναι γεμάτη με ανεκτίμητα εφόδια-αποτυπώματα μιάς πλούσιας ζωής που άξιζε να τη ζήσω και με έμαθε τελικά να ζω...Κάθε φορα σκέπτομαι πόσο τυχερή είμαι που έχω ΝΙΩΣΕΙ πράγματα...για σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αγαπήσει ποτε...!
Λίγοι είναι αυτοί που με τόσο θάρρος μπορούν να παραδεχτούν το "λίγο" τους δημοσίως... αυτό από μόνο του είναι πολύ... τόσο καιρό σε θαυμάζω γι αυτά που εκφράζεις... σήμερα σε θαυμάζω και γι αυτό το πολύ σου... ευχομαι αυτός ο Απρίλης να είναι ο μήνας που θα σηματοδοτήσει την πιο λαμπρή ανοιξη της ζωής σου...
"θελω να με αγαπανε για αυτο που ειμαι, όπως ειμαι, ετσι οπως μπορω και θελω"
κάπως έτσι είναι, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αλλάζω, δε βλέπω τα λάθη μου(αυτά που με πάνε πίσω, με αυτή την ιδιότητα λέω),λάθη όχι για κανέναν άλλο αλλά για εμένα,τα οποία αναγνωρίζω και εγωιστικά παραβλέπω. Και γιατί να μην αλλάζουμε με αφορμή ανθρώπους έξω από εμάς, αν είναι για καλό δικό μας; θέλουμε να μας αποδέχονται, να μας αγαπούν έτσι όπως είμαστε. αλλά μπορούμε να προσπαθούμε να αποδεχόμαστε κι εμείς τον άλλο/άλλους, για να υπάρχει αλληλοαποδοχή.
(ντρημ, μου προσβάλλεις τη σελήνη στον αιγόκερω!! )
Το μονο που θελω, ειναι να μ αγαπανε γι αυτο που ειμαι.
Το μονο που εχω να δωσω,
ειναι να αγαπαω οπως ξερω και μπορω.
Και οταν αυτο δεν ειναι αρκετο,
Οταν η απορριψη με εχει αδειασει,
τοτε καινουρια,
απ την αρχη
ΠΡΕΠΕΙ
να ξαναμαθω να αγαπαω τον εαυτο μου γι αυτο που ειμαι,
τον αλλον γι αυτο που ειναι,
οπως ξερω και μπορω.
Δυσκολες οι μερες γυρω απ την πανσεληνο....
και αποκαλυπτικες για οποιον δε φοβαται την αληθεια...
«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται ύμίν. Τι δε βλέπεις το κόρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμω δοκόν ου κατανοείς; η πώς ερείς τω αδελφω σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, Και ιδού η δοκός η εν τω οφθαλμώ σου; υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, Και τότε διαβλέψεις έκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.
Μην κατακρίνετε, για να μην κατακριθείτε, γιατί με το κριτήριο που κρίνετε, θα κριθείτε και με το μέτρο που μετράτε, θα μετρηθείτε. Γιατί βλέπεις την αγκίδα που είναι στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι στο μάτι σου δεν το παρατηρείς; Ή πώς θα πεις στον αδελφό σου άφησε με να σου βγάλω την αγκίδα από το μάτι σου, όταν εσύ έχεις ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή, βγάλε πρώτα από το δικό σου μάτι το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά να βγάλεις την αγκίδα από το μάτι του αδελφού σου.
καλησπέρα η συγχωρεμένη η γιαγιά μου έλεγε "ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ " είτε είναι καλό είτε κακό.Προσπαθώ να μην το ξεχνώ ποτέ και η τα καθημερινά γεγονόντα με επιβεβαιώνουν.
April is the cruelest month
http://www.youtube.com/watch?v=bIIL5p7_WKk
σας νιωθω!
http://www.youtube.com/watch?v=DyINkIcgW-A&feature=related
οι άλλοι δεν μπόρεσαν...
αν όντως... είναι πολύ κακό... get over it...
γιατί υδροχόα μου?
τι τέχει ψυχούλα μου?
και πολλά πολλά όνειρα...
η ανάδρομη σε λίγο τελειώνει seren...
που έχει πάει η φαντασία σου δηλαδή?
............
κι εγώ κάτι διακρίνω... γι΄αυτό...
go for it (κι εγώ άλλωστε)... τι (παραπάνω) έχεις να χάσεις?
προς το παρόν για νανάκια και αν θες κάτι εδώ είμαστε...
καληνύχτα σου seren...
παρ' το αλλιώς....
φιλιά!
Μπορείς όμως ακόμα και τώρα να αλλάξεις όσα θες και απο δώ και πέρα να λειτουργείς με όλα αυτά που έμαθες. Δές όλα τα "λάθη", όλα για όσα μετανοιώνεις, συγχώρεσε τα και δές τα σαν τους μεγαλύτερους δασκάλους σου.
Μόνο τα λάθη μας μπορούν να μας εξελίξουν και να μας προχωρήσουν παραπέρα. Τα λάθη είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι μας. Μετανοιώνεις για τους δασκάλους σου λοιπόν?
Αν δεν είχαν γίνει όλα αυτά δεν θα ήσουν τώρα αυτός που είσαι. Αλλά ακόμα και αυτό μπορείς να αλλάξεις ξανά και ξάνα.
Είσαι τυχερός με τον Ποσειδώνα απέναντι απο τον ήλιο σου, μπορεί να αναπτύξει τις πνευματικές δημιουργικές δυνάμεις σου στο έπακρο. Το θέμα είναι εσύ πώς θα το χρησιμοποιήσεις και πώς θα το χειριστείς απο αυτά που συνειδητοποιείς.
Φιλικά asxse
"ti krima", kai "giati???"
- Oscar Wilde
;;; ;;; ;;;
Γίνεται? Αν όχι, καλυτερα μόνη, δεν έχω δύναμη να προσπαθώ!!!! Είναι ςραία καμιά φορά να είσαι και μόνος, δεν χρειάζεται να προσπαθείς για κανέναν και τίποτα μόνο για τον εαυτό σου. Ένα διάλλειμα για να δεις τις ανάγκες και τα θέλω σου, που τα ξεχνάμε για να αρέσουμε σε κάποιον αλλο.
κι οταν θα ερθει η ώρα να περάσω στην άλλη διάσταση , αυτή μου η ύπαρξη θα είναι γεμάτη με ανεκτίμητα εφόδια-αποτυπώματα μιάς πλούσιας ζωής που άξιζε να τη ζήσω και με έμαθε τελικά να ζω...Κάθε φορα σκέπτομαι πόσο τυχερή είμαι που έχω ΝΙΩΣΕΙ πράγματα...για σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αγαπήσει ποτε...!
κάπως έτσι είναι, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αλλάζω, δε βλέπω τα λάθη μου(αυτά που με πάνε πίσω, με αυτή την ιδιότητα λέω),λάθη όχι για κανέναν άλλο αλλά για εμένα,τα οποία αναγνωρίζω και εγωιστικά παραβλέπω. Και γιατί να μην αλλάζουμε με αφορμή ανθρώπους έξω από εμάς, αν είναι για καλό δικό μας; θέλουμε να μας αποδέχονται, να μας αγαπούν έτσι όπως είμαστε. αλλά μπορούμε να προσπαθούμε να αποδεχόμαστε κι εμείς τον άλλο/άλλους, για να υπάρχει αλληλοαποδοχή.
(ντρημ, μου προσβάλλεις τη σελήνη στον αιγόκερω!!
θυμήθηκα έναν αγαπημένο Σκορπιό :
ΜΟΝΟ
Όλα έπρεπε να 'ρθουν καθώς ήρθαν
Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.
Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια
να φύγουνε να σβήσουν.
Έτσι όπως εχωρίζαμε τα βράδυα,
για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι.
Τον τόπο που μεγάλωσα παιδάκι
ν' αφήσω κάποιο δείλι.
Τα ωραία κι απλά κορίτσια -ω αγαπούλες-
η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος.
Ακόμα ο πόνος, άλλοτε που ευώδα,
να με βαραίνει στείρος.
Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να 'ναι,
να παίζουνε τ' αστέρια εκεί σαν μάτια
και σαν να μου γελάνε.
Κ.Καρυωτάκης
Το μονο που εχω να δωσω,
ειναι να αγαπαω οπως ξερω και μπορω.
Και οταν αυτο δεν ειναι αρκετο,
Οταν η απορριψη με εχει αδειασει,
τοτε καινουρια,
απ την αρχη
ΠΡΕΠΕΙ
να ξαναμαθω να αγαπαω τον εαυτο μου γι αυτο που ειμαι,
τον αλλον γι αυτο που ειναι,
οπως ξερω και μπορω.
Δυσκολες οι μερες γυρω απ την πανσεληνο....
και αποκαλυπτικες για οποιον δε φοβαται την αληθεια...
(Ματθαίου κεφ. ζʼ στίχοι 1-6)
«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται ύμίν. Τι δε βλέπεις το κόρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμω δοκόν ου κατανοείς; η πώς ερείς τω αδελφω σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, Και ιδού η δοκός η εν τω οφθαλμώ σου; υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, Και τότε διαβλέψεις έκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.
Μην κατακρίνετε, για να μην κατακριθείτε, γιατί με το κριτήριο που κρίνετε, θα κριθείτε και με το μέτρο που μετράτε, θα μετρηθείτε. Γιατί βλέπεις την αγκίδα που είναι στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι στο μάτι σου δεν το παρατηρείς; Ή πώς θα πεις στον αδελφό σου άφησε με να σου βγάλω την αγκίδα από το μάτι σου, όταν εσύ έχεις ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή, βγάλε πρώτα από το δικό σου μάτι το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά να βγάλεις την αγκίδα από το μάτι του αδελφού σου.