Είμαι ένα τζίνι που μπήκε μόνο του στο μπουκάλι του όχι γιατί ξεγελάστηκε. Μου αρέσουν τα τυχερά παιχνίδια, μου αρέσουν ακόμα και τα άτυχα. Αυτό το παιχνίδι παίζουμε οι δύο μας απο την πρώτη στιγμή. Μαζί στα άτυχα. Άρχισε σαν ένα σκληρό παιχνίδι και κατέληξε σε πόλεμο φθοράς. Δεν θέλω να μ΄αγαπάς. Οι περισσότεροι βασανισμοί στο όνομα της αγάπης γίνονται.

Τα καλά που περίμενα δεν ήρθαν.

Φίλοι παλιοί που ξαναπαρουσιάστηκαν να με καλούν. Τίποτα εγώ. Χίλιοι άνθρωποι μες το μπαρ και είναι άδειο. ΚΑΝΈΝΑΣ. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι. Λείπει η αγάπη μου, τίποτα δεν έχει νόημα. Έχω μάθει βλέπεις να ζω μέσω του ερωτικού μου παραλήπτη.
Πουθενά να μην μπορώ να πω  τίποτα. Και να σκέπτομαι. Αν δεν εμφανιστεί απόψε κιόλας, θα πεθάνω. Και δεν εμφανίζεται και δεν πεθαίνω.



(Ευχαριστώ οσους με θυμήθηκαν και 1 που με ξέχασε άδικα ανηλεώς)


Ξένη ακτή

Στίχοι: Κίτρινα Ποδήλατα
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Κίτρινα Ποδήλατα & Δήμητρα Γαλάνη

Αν ποτέ θυμηθείς τα τρένα που φύγανε
μην κλείσεις τα μάτια, μη γίνεις κομμάτια
απλά χαμογέλασε
εγώ δεν μπορώ πια να παιδεύομαι
κι άλλο να καίγομαι σʼ αυτή τη φωτιά.

Ποτάμι βαθύ μέσα μας κρύβεται
και για όλα ευθύνεται
το πάθος ζεστό
μετά από καιρό πια παραδίνομαι
για πάντα αφήνομαι
στο μαύρο βυθό
κάποτε.

Κάποτε, όταν πια ξεχάσουμε μια ζωή που μαζί περάσαμε
Θα ʼναι αργά και το όνειρο θα σβήσει
Θα ʼναι αργά κι όλα αυτά που ζήσαμε
σαν σκιές στο κενό θα ρίξουμε
μοναξιά στο μεγάλο παραμύθι.

Σε μια ξένη απʼ τον κόσμο ακτή περπατάω
δεν ξέρω γιατί ούτε πού πάω
στη θαμμένη απʼ την άμμο ματιά σου ξεσπάω
το χρόνο που πια δεν κυλά τραγουδάω
το χρόνο που πια δε κυλά.


http://www.youtube.com/watch?v=AtV6gYgpcxU