(Στην κόλασή μου είσαι το τετραγωνικό χιλιοστό του παραδείσου μου)

 

 

 

Ι

 

Σαν τον τρελό Άμλετ

Αναστενάζω «Λέξεις, λέξεις, λέξεις»

Και παρακαλώ

Αχ Θεέ μου πάρε το

Κρέας από τον πάγκο του χασάπη

Και ξανακάνε το καρδιά

Πάρε τα άδεια ποτάμια

Και κάνε τα πάλι φλέβες

Δώσε ξανά φως στις δύο σπηλιές

Τα μάτια μου

 

 

 

ΙΙ

Που πάει ο έρωτας φεύγοντας?

Πρώτος σταθμός Θλίψη.

Μετά Λήθη

Και τέλος  

 

 

 

ΙΙΙ

Εγώ ο ηττημένος αγάπη μου

Εσύ Θεός

Μαζεύω αυτά που δεν μου είπες

Και χάνομαι

Αντέχοντας