Είμαι το πειραματόζωο του εαυτού μου


Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο, μόνος, και μυρηκάζοντας το ερωτικό μου πρόβλημα που η ταινία δεν κατάφερε να με κάνει να ξεχάσω, βγάζω αυτή την αλλόκοτη κραυγή: όχι "ας πάψει πια αυτή η ιστορία!" αλλά
"θέλω να καταλάβω (τι μου συμβαίνει)!"


Πρέπει να συνεχίσω?

Λοιπόν ή έχεις κάποια ελπίδα και δρας, ή δεν έχεις καμμιά και παραιτείσαι. Με αυτό το λόγο εκφράζεται το "υγιές" υποκείμενο: ή το ένα ή το άλλο. Εγώ όμως σαν ερωτευμένος προσπαθώ να γλιστρίσω ανάμεσα στα δύο σκέλη της επιλογής: δεν έχω καμμιά ελπίδα κι ομως... Διαλέγω πεισματικά να μην διαλέξω. Επιλέγω την παρέκκλιση: συνεχίζω.







http://www.youtube.com/watch?v=q04_ClDxRsk

Were caught in a trap
I cant walk out
Because I love you too much baby

Why cant you see
What youre doing to me