Καλησπέρα,

"Πλημμυρισμένη" απο φωτιά (Λέων, με ωροσκόπο Κριό, Σελήνη στον Τοξότη και Αφροδίτη στο Ζυγό) πάντα ήμουν η χαρά της ζωής για τους φίλους, γνωστούς, οικογένεια, συνεργάτες...
Ναι, ήμουν, γιατί ένα μουδιασμα το νιώθω και εγώ το τελευταίο καιρό.
Λέτε να φταίνε τ'αστρα? άλλοι πάλι εντοπίζουν την 'αλλαγή' μου με την είσοδο καινούργιου έρωτα (επιτέλους! πόσες και πόσες άδειες νύχτες τα προηγούμενα χρόνια!!!).
Δεν ξέρω αν αυτή είναι η αιτία και αν έχουν κάποια βάση τα σχόλια των γύρω μου...
Ο φόβος (που εμφανίστηκε, τσούυυυπ!!!!!) μεγάλος. Φόβος να μην μείνω (πάλι) μόνη. Ένα μυαλό κουβάρι και απο συναισθήματα...με το τσουβάλι. Δεν έχω παράπονο και η άλλη πλευρα έχει και αυτή, πολλά, απλά τώρα μαθαίνω (προσπαθώ) να δεχτώ τον διαφορετικό τρόπο...εκδήλωσης.
Ο Άρης δεν με έχει ενεργοποιήσει (ακόμα) και το άγχος να πάει αυτή η σχέση καλά, σε λίγο θα μου στερήσει και τον ύπνο. Έχω βάλει πολύ φρένο πάλι απο φόβο και σίγουρα δεν είμαι τώρα, σήμερα, η χαρά της ζωής που ερωτευθηκε. Σαν να έχω χάσει την πίστη στον εαυτό μου, την αισιοδοξία μου, τον δυναμισμό μου...γιατι ΠΡΕΠΕΙ να προσέξω τα λάθη που θα μου κοστίσουν ακριβά (την φυγή του δηλαδή).
Θέλω πάλι να χαμογελώ και να νιώθω σίγουρη για τον εαυτό μου και τις αποφάσεις μου (τους τελευταίους 5 μήνες δεν έχω καταφέρει να αποφασίσω μόνη μου και όλοι έχουν αποκτήσει φοβία ακούγοντας τα τηλέφωνά τους να χτυπάνε, μήπως ακούσουν την ερώτηση καραμέλα 'τι να κάνω????!!'
Αυτή η σχέση θέλω να προχωρήσει.

Καμιά συμβουλή? (να είδες, είδες? πάλι συμβουλές ζητάω :) )