Μπορούσα να αποδείξω κάτι περ; Το πορτοφόλι μου ήταν εκεί. Το φερμουάρ ανοιχτό μεν, αλλά αν το είχα ξεχάσει εγώ; Και τι να πω, έχουν κολλήσει πάνω μου; Θα σου πουν χαίρω πολύ, με τόσο κόσμο...
Πάντως μου είπαν ότι το καλύτερο είναι να το λες στον οδηγό και αυτός να κάνει μια γενική προειδοποίηση στον κόσμο, ότι προσέχετε τις τσάντες σας κλπ. Δεν ξέρω...
Υπερέχιε σε καταλαβαίνω, γι'αυτό και το ανέφερα κι εγώ. Αλλά πιο πολύ με τρόμαξε η αντίδρασή μου μετά. Ότι αν δεν κάνει κάτι η αστυνομία γι'αυτά, τότε να κάνουμε εμείς. Ένα είδος αυτοδικίας, ας πούμε. Το πιο φρικτό τελικά δεν είναι τα λεφτά ή οι κάρτες, αλλά ότι κάνεις τον άλλον να φοβάται και αυτό μπορεί να έχει ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.
Τον Ποσειδώνα τον κουβαλάω πάντοτε εκ φύσεως, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Αλλά με το περιστατικό αυτό μου ξύπνησε ο Άρης και αυτό ακριβώς είπα: Θα τα φάω ζωντανά τα τσογλάνια, θα φτιάξω κι εγώ μια συμμορία και θα κυνηγάμε αυτούς, δεν θα τους αφήσω να σταυρώσουν πορτοφόλι για πορτοφόλι, χαχαχαχαχαχα! Μετά ηρέμησα βέβαια...
A, εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου το κλάμα, άσε τον περ να λέει, μη μασάς
To θεωρώ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ θεραπευτικό μέσο. Ακριβώς όσο και το γέλιο. Πάντα συμπαθούσα τους ανθρώπους που κλαίνε πολύ (όχι να κλαψουρίζουν, έχει διαφορά) και που γελάνε πολύ.
Αλήθεια περ; Ποτέ; Εγώ είμαι ευσυγκίνητος, έχω και Σελήνη/Ποσειδώνα! Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο κόσμος νομίζει ότι πρέπει να κλαις μόνο όταν συμβαίνει κάτι δυσάρεστο και πολύ σοβαρό. Γιατί; Αφού έχω ένα συναίσθημα μέσα μου, γιατί να μην το εκδηλώσω; Είμαι της άποψης, έριξα ένα κλάμα και το κατευχαριστήθηκα . Όπως γελάω και πολύ δυνατά, δεν μπορώ εκείνα τα σφιγμένα γελάκια τύπου χιχιχι...
Μα γι'αυτό το λέω περ. Γιατί όλοι έχουν ανάγκη να κλάψουν κάποτε. Και το θεωρώ ανθυγιεινό να μην κλαίει κάποιος. Μετά από ένα γερό κλάμα, αισθάνεσαι ότι έχει φύγει ένα τεράστιο βάρος από πάνω σου. Εντάξει, σε δημόσιους χώρους να το καταλάβω, έχουμε και Κρόνο , αλλά να ντρέπομαι να κλάψω και στο σπίτι μου;
Γεια σου Γκρέις! Μην το λες, δεν είναι τόσο κακή η θέση όσο νομίζεις. Απλά, επειδή είναι και γωνιακός βρες του μια διέξοδο. Θα σου έλεγα δοκίμασε τις πολεμικές τέχνες ή κάτι παρεμφερές, κάτι που να έχει ενεργητικότητα αλλά και μια φιλοσοφία από πίσω. Ένας φίλος μου με Άρη στους Ιχθύς τετράγωνο με Ποσειδώνα (ήμαρτον!) κάνει ψαροντούφεκο. Του είπα, δεν εγκρίνω το ψαροντούφεκο (χαχα!), αλλά όταν μου είπε ότι δεν έχει νιώσει στη ζωή του, όπως νιώθει με τις ώρες κάτω από το νερό, κατάλαβα. Ή βρες ένα σπορ πιο ευγενές. Τέννις, ας πούμε...
Μου βγαινει μια εκδικητικοτητα, ενα γυναικουλιστικο παθος απο μεσα μου - μαλλον λογω Ωροσκοπου - το οποιο μονο σε μενα κανει κακο.
Δεν μπορω να εκδικηθω η να κανω κακο - οχι γιατι ειμαι πολυ "καλη" αλλα γιατι θα χω σαπισει απο το δηλητηριο μεχρι να γινω "κακη".
Κι επειδη δεν το αντεχω αυτο το συναισθημα, βαζω μπροστα τη μεγαλοψυχια και συγχωρω και συγχωρω....
Μα αυτό είναι ο Σκορπιός. Σε τιμωρώ για να καταλάβεις πώς αισθάνεται ο κόσμος όταν συμπεριφέρεσαι κατ'αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να μάθεις. Ο Σκορπιός δεν μπορεί να περιμένει να τιμωρηθείς στην άλλη ζωή, δεν του αρκεί, θεωρεί ιερή υποχρέωσή του να σου δείξει το λάθος σου. Οπότε, θα σε πληρώσει με το ίδιο νόμισμα.
Υπερ, μην το βλέπεις έτσι. Καταλαβαίνω την ενόχλησή σου, αλλά αμφιβάλλεις ότι πολλοί άνθρωποι μαθαίνουν μόνο όταν παθαίνουν; Τους βοηθάει κατά ένα τρόπο ο Σκορπιός να αντιληφθούν το πρόβλημά τους. Αλλά και να μην πάρουν κανένα μάθημα, τουλάχιστον θα καταλάβουν ότι η συμπεριφορά τους θα βρει αντίδραση. Καλό είναι να μαζεύονται ορισμένοι.
Από την άλλη ο Σκορπιός μαθαίνει να ζει με την απώλεια και την προδοσία, την οποία και βιώνει πολύ βαθιά. Εκδικείται, γιατί λέει, δεν μπορώ να σε αφήσω εσένα ελεύθερο να κυκλοφορείς στους δρόμους και να καταστρέφεις ζωές.
Υπερ, εγώ συμφωνώ. Αυτό που λες εξάλλου, λένε και οι περισσότερες θρησκείες του κόσμου. Αλλά επειδή επίσης λένε "μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε" πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να καταλάβουμε γιατί συμπεριφέρεται έτσι ένας Σκορπιός, άσχετα αν το επικροτούμε.
Καλά περ, αν σε είχα γιο, θα σε είχα πετάξει στον Καιάδα, δεν υπάρχει περίπτωση, μόνο να σε έβλεπα να τρέχεις γύρω από την τραπεζαρία 40 λεπτά, θα σε είχα μαστιγώσει αλύπητα, δεν υπάρχει αμφιβολία, χαχαχαχα!
ασε με ρε Περ,
η μανα μου με τα κατοχικα βλαχοκουτοπονηρα συμπλεγματα της..
Της ειχε πει ενας μλκ δασκαλος ποσο αδυνατο ειναι το παιδι σου και αυτη εκανε το συνειρμο οτι ααα, ο κοσμος θα λεει οτι δεν ταζω το παιδι μου, οτι δεν εχω να το ταισω, και με μπουκωνε στις βιταμινες και στο φαγητο!
τωρα που τρωω σαν Οβελιξ (και παλι δεν περναω τα 55) μου παιρνει το πηρουνι απο το στομα να σταματησω!
Ναι, δεν ξέρω... Αυτά που μου λες δηλαδή, με τρομάζουν. Βέβαια, μιλάω έξω από το χορό, αλλά νομίζω θα ήμουν εντελώς ακατάλληλος πατέρας, δεν έχω τη διάθεση να θυσιάσω το χρόνο μου και τη βολή μου για ένα παιδί. Αν μου δώσουν εγγύηση ότι το παιδί θα είναι κρόνιο, άντε να το υποστώ . Διαφορετικά... Κι έχω και ΒΔ στον 5ο... Τι να πω, μπορεί να αλλάξω γνώμη στο μέλλον.
Εν τω μεταξύ, το περίεργο είναι ότι πολλά παιδιά με αγαπάνε (Λέων γαρ) ακριβώς επειδή δεν τα ανέχομαι. Δεν τους κάνω τα χατίρια, αλλά τους μιλάω στη γλώσσα τους. Θέλεις να μιλήσουμε για τον Σπάϊντερμαν; Να μιλήσουμε, γίνομαι κι εγώ πενταετές και μιλάμε ισότιμα. Αλλά, άντε κάνα δυο ώρες. Μετά, στη μάνα σου και δρόμο.
Ναι, περ, γιατί; Να έχει τρόπους, να του λες τώρα θα κάνεις ησυχία και να κάνει, να κοιμάται όλο το βράδυ και να μην ξυπνάει, να διαβάζει τα μαθήματά του μόνο του...
Στο μεταξύ, μου αρέσει να τα πειράζω... Πάω στο επταετές και του λέω: Καλλιοπίτσα, να σε ρωτήσω, θεωρείς τον εαυτό σου χειραφετημένη γυναίκα; Και τέτοια, χαχα! Γουρλώνουν τα μάτια τα καημένα...
οι γονεις του τι λενε?δεν σε κοιταζουν με αυτο το απορριπτικο βλμμα του τυπου μην κανεις τα παιδια μας σαν τα μουτρα σου
εγω στην ανιψια που ειναι 8 μηνων πηγα να της βαλω μπιλυ χολιντευ για να τη νανουρισω και ο πατερας της μου ειπε οτι "αυτο δεν ειναι παιδικο τραγουδακι"
Ναι, μέχρι κάποια ηλικία έχουν και την πλάκα τους, αλλά όταν μπουν στην εφηβεία, Χριστέ μου, να τα πατήσω κάτω! Να μην ξέρουν τίποτα και να νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα! Έτσι, να τα λιώσω μού'ρχεται, χαχαχαχα! Γι'αυτό σας λέω, αφήστε με εμένα, δεν κάνω, διαιωνίστε εσείς το είδος κι εγώ νονός!
επιτρεψτε μου μια επισημανση ως γονεα..και η σχεση με τα παιδια και η στμπεριφορα μας εχει να παιρνει στοιχεια επι του αρνητικου των σχεσεων γενικα..οταν ειναι για λιγο , και οχι επι του καθημερινου...και οταν γουσταρουμε και εχουμε κεφι...ναι τοτε μπορει να ειμαστε οι καλυτεροι..οι πιο ποιοτικοι,να γινομαστε ενα με την ηλικια τους,να λεμε ιστοριεες που τα τρελλαινουν..κλπκλπκλπ.οταν ομως εισαι στο ρολο του γονεα,εχεις να νατιμετωπισεις την καθημερινοτητα ,η οποια εχει φθορα στη συμπεριφορα μας ακομα και σαν γονιος.που η αγαπη ειναι αξιωμα.ειναι αδυνατον να εχεις αρτια συμπεριφορα,να εισαι ο πιο διασκεδαστικος,ο πιο ηρεμος...εχεις και το προσωπικο σου ζορι και ερχεται και η ευθυνη απεναντι στα παιδια που καποιες φορες βαραινει πολυ...και πιο πολυ βαραινει η πιεση που ασκεις στον ευατο σου να εισαι ενταξει απεναντι στα παιδια,εστω και αν η ψυχολογια σου ειναι χαλια..ασε τις τυψεις οταν πολλες φορες αυτο δεν το καταφερνεις και μεταφερεις την ενταση σου στα παιδια...δυσκολα πραγματα..αλλα και το αισθημα αγαπης που παιρνεις ως γονιος απο αυτα ,τελικα ασυγκριτο.συμβουλη:θελει μεγαλη ωριμοτητα η αποκτηση παιδιων και τελικα δεν ειναι και κακο καποιος να μην κανει για γονεας..
υπερεχιε καταρχην χαρηκα που εισαι καλα απο υγεια.πιστεψε το θα φτιξουν και τα αλλα..και κατι ακομα περι γονεων..πρεπει να εχεις και καλο συμμαχο και συντροφο στο εργο αυτο...αλλιως δυσκολο ακομα πιο πολυ...και για αυτο πολλοι απο καταληγουμε στο να επιλεξουμε τον ακομα πιο δυσκολο δρομο της μονογονεικης οικογενειας οταν ο ετερος ειναι ακαταλληλος...αλλο συντροφος,αλλο συντροφος γονεας
γεια johnny!υπερεχιε...σκοπος του ανθρωπου????οχι δεν ειναι η απλη διαιαωνιση του ειδους .τι να κανεις τη διαιωνιση οταν φερνεις ανθρωπους στον κοσμο,αλλα εισαι φυση η και θεση ανικανος να τους ματαδωσεις χαρα,αγαπη ανιδιοτελη,ηρεμια ψυχης,αισιοδοξια,πρεγματα τα οπια για να τα δωσεις πρεπει να εχεις πολλα λυμενα δικα σοτ θεματα.και τα παιδια δεν τα κανουμε απλα για κοινωνικη καταξιωση...σκοπος μας ειναι ενας καλυτερος κοσμος.και αυτο προυποθετει υγιεις προσωπικοτητς.τα παιδια και η οικογενεις δεν ειναι συμπληρωμα στο σετακι καταξιωμενου ανθρωπου.ειναι ουσια.και αν πετυχει ..ευτυχια..υπερεχιε οσο για τα ψυχολογικα ασ κανουμε και μεις μια προσπαθεια να αρχισουμε να βλεπουμε το ποτηρι μισο γεματο...λεω τωρα...
peredur και πιστεψε με τρωγονται με τα σωθικα τους ///μεχρι να γινει ενα κλικ!κατι που οπως ειχε πει και η φιλη dream χωριζει τη ζωη σε πριν και μετα..οχι οτι μεταλασσεται ο ανθρωπος απλα...το παιρνει λιγο αλλιως
valia, το καταλαβαίνω αυτό που λες με τις ευθύνες, το άγχος κλπ. γι'αυτό και δήλωσα πως μου φαίνεται πολύ δύσκολο πράγμα. Εδώ η αδερφή μου πάει ταξίδι και της λέω, μόλις φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο, σκέψου σε ένα παιδί... Όμως, τα παιδιά χρειάζονται και λίγο Peredur, δηλαδή έναν άνθρωπο να κάνει μαζί τους τη Σαλαμάντρα, γιατί αυτά τους μένουν και τα θυμούνται για χρόνια. Δηλαδή, πέρα από ευθύνες κι από υποχρεώσεις, είναι καλό να έχουν τα παιδιά στη μνήμη τους σκηνές που να τις θυμούνται με γλύκα. Επειδή ακριβώς δεν ξέρω αν θα έχω το κουράγιο να το κάνω, όχι μόνο από κούραση, ευθύνες κλπ., αλλά επειδή θέλω χρόνο για τον εαυτό μου, και φοβάμαι ότι θα τα αμολήσω μπροστά σε μια τηλεόραση κι ένα κομπιούτερ, για να έχω την ησυχία μου, γι'αυτό σου είπα πως το θεωρώ βουνό.
astropet,πιστεψε με και οι καλυτεροι γονεις φαλτσαρουν και ζητουν την ησυχια τους και αφηνουν τα παιδια μπροστα σε μια τηλεοραση.το θεμα ειναι να εξισσοροπεις..και το πιο σημαντικο που ειπες ,τα παιδια να εχουν μνημες ευχαριστες και εντονες με τους γονεις...παρολα αυτα συμβαινει συχνα να ζοριζομαστε ολοι..χμ!καλη λυση παιδια κοντινης ηλικιας και ιδιου φυλου σαν τα δικα μου που κανουν καλη παρεα και μεταξυ τους πολλες ωρες την ημερα....
Άρης στον Λέοντα
Πάντως μου είπαν ότι το καλύτερο είναι να το λες στον οδηγό και αυτός να κάνει μια γενική προειδοποίηση στον κόσμο, ότι προσέχετε τις τσάντες σας κλπ. Δεν ξέρω...
Υπερέχιε σε καταλαβαίνω, γι'αυτό και το ανέφερα κι εγώ. Αλλά πιο πολύ με τρόμαξε η αντίδρασή μου μετά. Ότι αν δεν κάνει κάτι η αστυνομία γι'αυτά, τότε να κάνουμε εμείς. Ένα είδος αυτοδικίας, ας πούμε. Το πιο φρικτό τελικά δεν είναι τα λεφτά ή οι κάρτες, αλλά ότι κάνεις τον άλλον να φοβάται και αυτό μπορεί να έχει ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.
To θεωρώ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ θεραπευτικό μέσο. Ακριβώς όσο και το γέλιο. Πάντα συμπαθούσα τους ανθρώπους που κλαίνε πολύ (όχι να κλαψουρίζουν, έχει διαφορά) και που γελάνε πολύ.
Μου βγαινει μια εκδικητικοτητα, ενα γυναικουλιστικο παθος απο μεσα μου - μαλλον λογω Ωροσκοπου - το οποιο μονο σε μενα κανει κακο.
Δεν μπορω να εκδικηθω η να κανω κακο - οχι γιατι ειμαι πολυ "καλη" αλλα γιατι θα χω σαπισει απο το δηλητηριο μεχρι να γινω "κακη".
Κι επειδη δεν το αντεχω αυτο το συναισθημα, βαζω μπροστα τη μεγαλοψυχια και συγχωρω και συγχωρω....
μα**ια το ξευρω..
εκανα πολεμικο αθλημα παλιοτερα για καμια 4ετια, ηταν ωραιο συναισθημα.
Ο Αρης στο ωροσκοπιο μου ειναι ο μονος πλανητης που κανει οψεις σχεδον με ολους τους υπολοιπους!!
χρωματιζεται απο παντου τι να πω??
ισως μαλλον αυτο, γιατι οι αλλοι νομιζουν οτι ειμαι υπερβολικα δυνατος ανθρωπος.
Βρε Υπερεξιε, μην το πηγαινεις στην φιλοσοφια παλι, δεν το εννοει ετσι, εκδικητικα λεμε.
Το τι κραξιμο εχω ακουσει απο παχυσαρκες κιολας για τα ποδαρακια μου δεν φανταζεσαι..
Μεχρι να φτασει καλοκαιρι α'λυκειου, να ψηλωσω αλλους 4 ποντους να παρω και καμια 6ρια κιλα στα καταλληλα σημεια και να παρω την εκδικηση μου!
ωραιες στιγμες!χαχαχαχ
αν δεν βγει, γινεται δηλητηριο μεσα του, δεν υπαρχει αυτη η αισθηση..
οχι εμενα δεν με δεσανε ποτε δοξα τω θεω..
αλλα λογω υπερκινητικοτητας και εταβολισμου, με μπουκωναν βιταμινες κτλ και επαιρνα 7000 θερμιδες την ημερα μπας και..αλλα δεν!
η μανα μου με τα κατοχικα βλαχοκουτοπονηρα συμπλεγματα της..
Της ειχε πει ενας μλκ δασκαλος ποσο αδυνατο ειναι το παιδι σου και αυτη εκανε το συνειρμο οτι ααα, ο κοσμος θα λεει οτι δεν ταζω το παιδι μου, οτι δεν εχω να το ταισω, και με μπουκωνε στις βιταμινες και στο φαγητο!
τωρα που τρωω σαν Οβελιξ (και παλι δεν περναω τα 55) μου παιρνει το πηρουνι απο το στομα να σταματησω!
το δυσκολοτερο πραγμα σε αυτον κοσμο
εγω παταω τα 27 τον ιανουαριο και ηδη ακουω μαλακιες..
την μανα μου την εκανε και την κανει οτι θελει η "γνωμη του κοσμου"
αν ειχες μια τετοια μανα, θα ειχες υποφερει με τη διαφορετικοτητα σου..η θα την εκρυβες η θα ειχες γινει περιθωριακος..
"συμβουλες δε θελω απο κανεναν, λαθη κανω και μονος μου"
Ναι, περ, γιατί;
αστροπετ, εντελως τσογλανιστικο αυτο
οι γονεις του τι λενε?δεν σε κοιταζουν με αυτο το απορριπτικο βλμμα του τυπου μην κανεις τα παιδια μας σαν τα μουτρα σου
εγω στην ανιψια που ειναι 8 μηνων πηγα να της βαλω μπιλυ χολιντευ για να τη νανουρισω και ο πατερας της μου ειπε οτι "αυτο δεν ειναι παιδικο τραγουδακι"
ηθελα να παρω καλαζνικωφ και να τον γαζωσω...
Γκαιζ εγω σας χαιρετω, εχει ωραια μερα και λεω να παω για ενα καφεδακι.
φιλια πολλα!
σχετικά καλά είμαι. για την ακρίβεια, όχι κακά.