Εκθαμβωτική Υπερπαραγωγή..ω Ναι!!!
Ενας καινούριος πολύχρωμος κόσμος..ω Ναι !!!!
Μαγικά εφέ..ω Ναι!!!!
Αντε και κανένα μυνηματάκι για τους ταγμένους οικολόγους άντε και κι άλλο ένα για τους οπαδούς του make love not war...αλλά μέχρι εκεί..
Πιο πολύ μου άρεσαν τα γαλάζια στρουμφάκια κι ας μην ήταν 3μετρα κι ας είχαν και ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ...
Αυτού του είδους οι τανίες πάντως εμένα δεν ΜΕ αρέσουν!!! Θέλω ΕΝΤΑΣΗ θέλω γήινες έντονες καταστάσεις!!!!!!
Συνοδος Ηλιου/Πλουτωνα ειπες αστροπετ?Εχει τη δυνατοτητα να επηρεαζει μεγαλη μεριδα κοσμου δηλαδη με το εργο του?Τι αλλο?Με ενδιαφερει γιατι εχω και εγω τετοια συνοδο στο χαρτη μου..
...καλός ο Κάμερον φίλτατε πετ, αλλά ένας είναι κατά την άποψή μου ο σκηνοθέτης των εφέ....Στήβεν Σπίλμπεργκ...όλα τα άλλα είναι για να είναι...
...παρομοίως απογοητευέτηκα από την ταινία...άλλα περίμενα και άλλα είδα...!!!
..σου προτείνω την ελληνική του Μαρκίδη...I love Karditsa...εξαιρετικότατη...!!! Θεσσαλία αθάνατη...!!!
Κι εγώ περίμενα περισσότερα μετά από τόσα καλά λόγια αλλά μου φάνηκε λίγο μέτριο. Πολύ όμορφο το περιβάλλον, αλλά για κάποιο λόγο οι διάλογοι ή και οι ηθοποιοί δεν ήταν τόσο πειστικοί... δηλαδή εκεί που θα ήθελες να συγκινηθείς........δεν τα καταφέρνεις! Οι "κακοί" της υπόθεσης είναι βγαλμένοι από κάποιο κόμικ. Όμως λόγω του "μεγέθους" της παραγωγής έχει γίνει ο μεγάλος σάλος.
Όλα οφείλονται στη διαφήμιση... γι αυτό ταινίες χαμηλότερου budget με νέους ηθοποιούς και σκηνοθέτες είναι αμφιλεγόμενες. Αλλά όχιιιι.... το Avatar "ταινιάρα" και "μπράβο στον Κάμερον"!
Όσον αφορά τα αστρολογικά σχόλια θα περιμένω να διαβάσω τα δικά σας.
ΥΓ: Τέλεια η Pocahontas, ακόμα τη βλέπω με μεγάλη ευχαρίστηση!!!
astro, θα συμφωνησω.
Το σενάριο ήταν οντως ανυπαρκτο, κάτι όχι τόσο σπάνιο στις μέρες μας φυσικά, τουλαχιστον από αμέρικα..
Οσο για τους διθυράμβους τύπου " το σινεμα του 21ου αιώνα", ένα έχω να πω.
Από άποψη τεχνολογίας, δεν είδαμε τίποτα καινούριο : οι ψηφιακοί χαρακτήρες κατασκευάστηκαν οπως το γκόλουμ στον άρχοντα των δαχτυλιδιών, και όσο για τους χώρους, όποιος παίζει playstation 3 και είναι εξοικειωμένος με την ψηφιακη εικόνα, δεν εντυπωσιάστηκε...
την καλημερα μου
Archive, θα συμφωνήσω σε όλα, εκτός από το "τύπου αμέρικα". Αντίθετα, η σχολή κινηματογράφου που δίνει βαρύτητα στο σενάριο είναι η αμερικάνικη. Άλλο αν πολλές φορές δεν βγαίνει καλό, είναι κλισεδιάρικο κλπ. Εδώ μιλάμε για κείμενο, για γράψιμο.Ο Ευρωπαϊκός από την άλλη, όχι τόσο ο τωρινός που έχει κάνει βήματα προόδου, όσο αυτός των παλαιότερων δεκαετιών, ουδέποτε έδωσε βαρύτητα στο σενάριο. Ήταν περισσότερο κινηματογράφος της εικόνας, γι'αυτό και ηττήθηκε κατά κράτος από τον αμερικάνικο. Το ξανατονίζω, δεν μιλάω για το θέμα μιας ταινίας, αλλά για το κείμενο.
Δες τι γίνεται στην αμερικάνικη τηλεόραση. Υπάρχουν μεν ένα-δυο που έχουν την ιδέα και ξεκινούν μία σειρά, αλλά στη συνέχεια υπάρχει ολόκληρη συγγραφική ομάδα, που πολλές φορές ανανεώνεται κιόλας με τα χρόνια. Γι'αυτό και σειρές όπως τα Φιλαράκια ή τους Σίμπσονς κράτησαν τόσα χρόνια, χωρίς να πέσει το επίπεδο. Γι'αυτό και η αμερικάνικη τηλεόραση μπορεί να βγάλει ένα Lost, πράγμα αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη χώρα.
delakovia, από τα λίγα που γνωρίζω για τον άνθρωπο Κάμερον, αλλά κυρίως κρίνοντας από το έργο του, νομίζω είναι πολύ χαρακτηριστική περίπτωση αυτής της συνόδου. Αν έχεις δει τους δύο Εξολοθρευτές, στην πρώτη ταινία έχουμε ένα αθώο και νορμάλ κοριτσάκι, τη Σάρα Κόνορ, η οποία στη δεύτερη ταινία έχει υποστεί ολική μεταμόρφωση και έχει μετατραπεί σε γυναίκα - Ράμπο. Αναγκάστηκε να αναπτύξει τεχνικές επιβίωσης, λόγω του γεγονότος ότι ζούσε μονίμως με τον (υπαρκτό) φόβο του θανάτου. Αυτό είναι Πλούτωνας.
Πλούτωνας επίσης είναι και η δύναμη της φύσης, αυτό που λέμε "η φύση εκδικείται". Στο Άβαταρ είναι ολοφάνερο αυτό. Το ίδιο θέμα είχε και στην καλύτερη για μένα ταινία του (αν και η λιγότερο πετυχημένη), την Άβυσσο,
όπου ένα εξωγήινο είδος που ζει στα βάθη των ωκεανών και έχει μάθει να ελέγχει το νερό, απειλεί με τεράστια τσουνάμι την ανθρωπότητα, επειδή δεν σέβεται τη φύση. Ο Τιτανικός, που βέβαια είναι πραγματικό γεγονός, έχει να κάνει με την ανθρώπινη αλαζονεία, που πιστεύει ότι μπορεί να δαμάσει τη φύση.
Για να μη συζητήσουμε για τις έντονες ερωτικές σχέσεις, που σου σημαδεύουν τη ζωή και σε αλλάζουν για πάντα. Ο Τιτανικός είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση. Μια πολύ σύντομη σε διάρκεια ερωτική ιστορία, τόσο δυνατή όμως που σε στιγματίζει. Στο Άβαταρ, ο πρωταγωνιστής λόγω του έρωτα που νιώθει για την ιθαγενή, εισέρχεται σιγά σιγά στην κουλτούρα τους και αποφασίζει να αλλάξει μορφή. Στον δε Εξολοθρευτή είχαμε εκείνη την ασύλληπτη ερωτική ιστορία, όπου ο γιος από το μέλλον στέλνει τον πατέρα του στο παρελθόν για να μπορέσει να γεννηθεί. Πάλι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ έντονη και σύντομη σχέση καθοριστικής σημασίας για τη συνέχεια.
Όσο για τον ίδιο, είναι ένας πάρα πολύ δύσκολος συνεργάτης. Ο Ed Harris και η Mary Elizabeth Mastrantonio από την Άβυσσο ορκίστηκαν να μη ξαναδουλέψουν ποτέ μαζί του γιατί πέρασαν τα πάνδεινα, η Κέιτ Γουίνσλετ δήλωσε πως θα το σκεφτεί πολύ σοβαρά να ξαναδουλέψει μαζί του, γιατί είχε απίστευτες εκρήξεις οργής (Ήλιος/Πλούτωνας σε τρίγωνο με Άρη) και γενικότερα δείχνει πως είναι ένας άνθρωπος ανίκανος να χαλαρώσει, στη δουλειά του τουλάχιστον, αντίθετα γι'αυτόν όλα είναι ζητήματα ζωής ή θανάτου.
astro, παρατηρω οτι αναφέρεις σειρές και όχι ταινίες και για τις συγκεκριμένες θα συμφωνήσω - αν σ αρέσουν τα αστυνομικά, σου προτείνω μάλιστα το "the shield". Εδώ υπάρχει συνδυασμός καλής ιδέας, καλογραμμένου σεναρίου- διαλόγων και χαρακτήρες με υπόσταση, όλα καλά δηλαδή.
Οι ταινίες όμως , στην πλειοψηφία τους, ξεκινούν με μια καλή ιδέα και δυστυχως σταματουν εκεί.
Προχειρογραμμένα σενάρια και κενοί χαρακτήρες- αυτή είναι η συνολική αίσθηση που έχω για την αμερικάνικη παραγωγή της τελευταίας 10ετίας. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια, για αμφιβολης αισθητικής αποτέλεσμα...
Δεν θες σειρές; Ας πάμε σε ταινίες. Το είδος της ρομαντικής κομεντί ας πούμε, που είναι καθαρά είδος σεναρίου. Χωρίς σενάριο αυτές οι ταινίες δεν υφίστανται. Μόνο η Αμερική είναι σε θέση να στηρίξει συστηματικά αυτό το είδος. Θα μου πεις, θα βγούνε δέκα το χρόνο και οι εννιά θα είναι για πέταμα. Δεν έχει σημασία αυτό, πόσα αριστουργήματα πια να φτιάξεις κάθε χρόνο; Και μόνο η έννοια του αριστουργήματος αποκλείει την ποσότητα. Κάποια στιγμή όμως θα βγει κι ένα "Καλύτερα δεν γίνεται" που είναι ένα κομψοτέχνημα. Κι όταν μιλάμε για βιομηχανία και πρέπει να προμηθεύσεις την αγορά με μεγάλη ποσότητα προϊόντος, αναγκαστικά θα πουλήσεις και σαβούρα. Καλώς ή κακώς όμως, ο κινηματογράφος μόνο ως βιομηχανία μπορεί να λειτουργήσει. Εδώ στην Ελλάδα που θεωρήθηκε πολιτιστικό προϊόν και επιχορηγούμενο από το κράτος, τα είδαμε τα καζάντια του. Και στην Ελλάδα το σινεμά μόνο όταν ήταν βιομηχανία λειτούργησε, τη δεκαετία του 60, και γνώρισε στιγμές δόξας ΚΑΙ στο εξωτερικό.
@astropet "Γι'αυτό και η αμερικάνικη τηλεόραση μπορεί να βγάλει ένα Lost, πράγμα αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη χώρα." και ενα Six Feet Under και ένα Carnivale και ένα True Blood και και και.... τα οποία στα συστήνω Αstropet ανεπιφύλακτα.
Με μια πρώτη ματιά, Ήλιος, Άρης, Αφροδίτη στη φωτιά ευνοούν τον Κάμερον που έχει επίσης τρίγωνο στη φωτιά και ίσως δείχνουν και την ενθουσιώδη υποδοχή της ταινίας. Η σύνοδος Σελήνης/Κρόνου δίνει όμως μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Θα υπάρξει δηλαδή και μια μερίδα κοινού που δεν θα παρασυρθεί από τον γενικότερο ενθουσιασμό της φωτιάς και θα κρίνει την ταινία πιο αποστασιοποιημένα και πιο αυστηρά. Το δε τετράγωνο που κάνει αυτή η σύνοδος με την άλλη σύνοδο του Ερμή με τον Πλούτωνα μπορεί να σημαίνει ότι θα γραφτούν παθιασμένα σχόλια για την ταινία, είτε απολύτως υπέρ της είτε σχεδόν βιτριολικά (καλή ώρα εγώ )
Σ'ευχαριστώ φωτούλα! Βέβαια, τώρα γνωρίζουμε το αποτέλεσμα, οπότε είναι πολύ πιο εύκολο. Η επιτυχία θα ήταν να τα είχαμε πει αυτά πριν βγει η ταινία στις αίθουσες...
Avatar
Δείτε τον εδώ:
http://www.astrotheme.fr/portraits/qgV2QpmNM4MN.htm
Ενας καινούριος πολύχρωμος κόσμος..ω Ναι !!!!
Μαγικά εφέ..ω Ναι!!!!
Αντε και κανένα μυνηματάκι για τους ταγμένους οικολόγους άντε και κι άλλο ένα για τους οπαδούς του make love not war...αλλά μέχρι εκεί..
Πιο πολύ μου άρεσαν τα γαλάζια στρουμφάκια κι ας μην ήταν 3μετρα κι ας είχαν και ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ...
Αυτού του είδους οι τανίες πάντως εμένα δεν ΜΕ αρέσουν!!! Θέλω ΕΝΤΑΣΗ θέλω γήινες έντονες καταστάσεις!!!!!!
...παρομοίως απογοητευέτηκα από την ταινία...άλλα περίμενα και άλλα είδα...!!!
..σου προτείνω την ελληνική του Μαρκίδη...I love Karditsa...εξαιρετικότατη...!!! Θεσσαλία αθάνατη...!!!
Όλα οφείλονται στη διαφήμιση... γι αυτό ταινίες χαμηλότερου budget με νέους ηθοποιούς και σκηνοθέτες είναι αμφιλεγόμενες. Αλλά όχιιιι.... το Avatar "ταινιάρα" και "μπράβο στον Κάμερον"!
Όσον αφορά τα αστρολογικά σχόλια θα περιμένω να διαβάσω τα δικά σας.
ΥΓ: Τέλεια η Pocahontas, ακόμα τη βλέπω με μεγάλη ευχαρίστηση!!!
Το σενάριο ήταν οντως ανυπαρκτο, κάτι όχι τόσο σπάνιο στις μέρες μας φυσικά, τουλαχιστον από αμέρικα..
Οσο για τους διθυράμβους τύπου " το σινεμα του 21ου αιώνα", ένα έχω να πω.
Από άποψη τεχνολογίας, δεν είδαμε τίποτα καινούριο : οι ψηφιακοί χαρακτήρες κατασκευάστηκαν οπως το γκόλουμ στον άρχοντα των δαχτυλιδιών, και όσο για τους χώρους, όποιος παίζει playstation 3 και είναι εξοικειωμένος με την ψηφιακη εικόνα, δεν εντυπωσιάστηκε...
την καλημερα μου
Δες τι γίνεται στην αμερικάνικη τηλεόραση. Υπάρχουν μεν ένα-δυο που έχουν την ιδέα και ξεκινούν μία σειρά, αλλά στη συνέχεια υπάρχει ολόκληρη συγγραφική ομάδα, που πολλές φορές ανανεώνεται κιόλας με τα χρόνια. Γι'αυτό και σειρές όπως τα Φιλαράκια ή τους Σίμπσονς κράτησαν τόσα χρόνια, χωρίς να πέσει το επίπεδο. Γι'αυτό και η αμερικάνικη τηλεόραση μπορεί να βγάλει ένα Lost, πράγμα αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Πλούτωνας επίσης είναι και η δύναμη της φύσης, αυτό που λέμε "η φύση εκδικείται". Στο Άβαταρ είναι ολοφάνερο αυτό. Το ίδιο θέμα είχε και στην καλύτερη για μένα ταινία του (αν και η λιγότερο πετυχημένη), την Άβυσσο,
όπου ένα εξωγήινο είδος που ζει στα βάθη των ωκεανών και έχει μάθει να ελέγχει το νερό, απειλεί με τεράστια τσουνάμι την ανθρωπότητα, επειδή δεν σέβεται τη φύση. Ο Τιτανικός, που βέβαια είναι πραγματικό γεγονός, έχει να κάνει με την ανθρώπινη αλαζονεία, που πιστεύει ότι μπορεί να δαμάσει τη φύση.
Για να μη συζητήσουμε για τις έντονες ερωτικές σχέσεις, που σου σημαδεύουν τη ζωή και σε αλλάζουν για πάντα. Ο Τιτανικός είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση. Μια πολύ σύντομη σε διάρκεια ερωτική ιστορία, τόσο δυνατή όμως που σε στιγματίζει. Στο Άβαταρ, ο πρωταγωνιστής λόγω του έρωτα που νιώθει για την ιθαγενή, εισέρχεται σιγά σιγά στην κουλτούρα τους και αποφασίζει να αλλάξει μορφή. Στον δε Εξολοθρευτή είχαμε εκείνη την ασύλληπτη ερωτική ιστορία, όπου ο γιος από το μέλλον στέλνει τον πατέρα του στο παρελθόν για να μπορέσει να γεννηθεί. Πάλι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ έντονη και σύντομη σχέση καθοριστικής σημασίας για τη συνέχεια.
Όσο για τον ίδιο, είναι ένας πάρα πολύ δύσκολος συνεργάτης. Ο Ed Harris και η Mary Elizabeth Mastrantonio από την Άβυσσο ορκίστηκαν να μη ξαναδουλέψουν ποτέ μαζί του γιατί πέρασαν τα πάνδεινα, η Κέιτ Γουίνσλετ δήλωσε πως θα το σκεφτεί πολύ σοβαρά να ξαναδουλέψει μαζί του, γιατί είχε απίστευτες εκρήξεις οργής (Ήλιος/Πλούτωνας σε τρίγωνο με Άρη) και γενικότερα δείχνει πως είναι ένας άνθρωπος ανίκανος να χαλαρώσει, στη δουλειά του τουλάχιστον, αντίθετα γι'αυτόν όλα είναι ζητήματα ζωής ή θανάτου.
Οι ταινίες όμως , στην πλειοψηφία τους, ξεκινούν με μια καλή ιδέα και δυστυχως σταματουν εκεί.
Προχειρογραμμένα σενάρια και κενοί χαρακτήρες- αυτή είναι η συνολική αίσθηση που έχω για την αμερικάνικη παραγωγή της τελευταίας 10ετίας. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια, για αμφιβολης αισθητικής αποτέλεσμα...
Ηλιος Τοξότης, 18,34
Σελήνη Ζυγός 7,29
Ερμής Αιγόκερως 6,52
Άφροδίτη Τοξότης 10,48
Αρης Λέων 19,02
Δίας Υδροχόος 22,23
Κρόνος Ζυγός 3,37
Ουρανός Ιχθύες 22,24
Ποσειδώνας Υδροχόος 24,04
Πλούτων Αιγόκερως 2,37
κύριες όψεις
Σελήνη σύνοδος Κρόνος
Σελήνη τετράγωνο Ερμής
Ερμής τετράγωνο Κρόνος
Ερμής σύνοδος Πλούτωνας
Αρης αντίθεση Δίας
Αρης αντίθεση Ποσειδώνας
Δίας σύνοδος Ποσειδώνας
Κρόνος τετράγωνο Πλούτωνας
Με μια πρώτη ματιά, Ήλιος, Άρης, Αφροδίτη στη φωτιά ευνοούν τον Κάμερον που έχει επίσης τρίγωνο στη φωτιά και ίσως δείχνουν και την ενθουσιώδη υποδοχή της ταινίας. Η σύνοδος Σελήνης/Κρόνου δίνει όμως μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Θα υπάρξει δηλαδή και μια μερίδα κοινού που δεν θα παρασυρθεί από τον γενικότερο ενθουσιασμό της φωτιάς και θα κρίνει την ταινία πιο αποστασιοποιημένα και πιο αυστηρά. Το δε τετράγωνο που κάνει αυτή η σύνοδος με την άλλη σύνοδο του Ερμή με τον Πλούτωνα μπορεί να σημαίνει ότι θα γραφτούν παθιασμένα σχόλια για την ταινία, είτε απολύτως υπέρ της είτε σχεδόν βιτριολικά (καλή ώρα εγώ
na sai kala - to eipa me tin psuxi mou!