Ο Διογένης θέλησε κάποτε να πειράξει ένα μοχθηρό τύπο αφού έβλεπε τις πράξεις του και είχε ακούσει γι' αυτόν. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να βάζουν πάνω από την θύρα της οικίας τους ένα θυραίο. Αυτό ήταν ένα σύμβολο ή σήμα ή ρητό που διάλεγαν για την οικία τους. Ο μοχθηρός αυτός άνδρας είχε βάλει άνωθεν της οικίας του το εξής ρητό. ?ΜΗΔΕΝ ΕΙΣΕΙΤΟ ΚΑΚΟ? ( Να μην μπεί κανένα κακό). Και ο Διογένης κτύπησε την πόρτα και ρώτησε: ?Ο οικοδεσπότης από πού μπαίνει;? Μιας και είπαμε για φιλοσοφία ας τιμήσουμε τον εκπρόσωπο της...
Ο Διογενης ειναι ο ιδρυτης του κυνισμου ...πολυ μου αρεσει η κυνικοτητα του..
και το αγαπημενο μου ανεκδοτο.
Όταν ο φιλόσοφος Πλάτωνας έδωσε για τον άνθρωπο τον ορισμό ότι είναι "ζώον με δυο πόδια και χωρίς φτερά", ο Διογένης μάδησε έναν κόκορα, παρουσιάστηκε στον Πλάτωνα και τον ρώτησε: "Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα;"
Εξαρτάται από το μάτι του παρατηρητή,
Ενστικτώδες αντίδοτο στη γνώση του θανάτου...?
Αντίβαρο στην τυφλή πίστη...?
Πηγή έμπνευσης για την τέχνη και πηγή αντίστασης σε αυτήν....?
Μηχανισμός αυτοάμυνας στο απαιτητικό προσωπείο ψυχισμών παιδικής (αν)ωριμότητας που περπατούν σε αυτό τον κόσμο σε δέμας ενήλικου σώματος...?
Η λίστα θα μπορούσε να είναι ατελείωτη αν και δεν είμαι σίγουρος αν η ερώτηση στην οποία απαντώ είναι το "Σε τι ωφελεί;" αλλά η ερώτηση "Σε τι οφείλεται;"... Εκτός και αν το ωφέλιμο είναι συνώνυμο του εξηγητέου σε αυτή την περίπτωση.
Σωστα Ολιακ, αλλα νομιζω οτι ηταν αλλη η ερμηνεια του κυνισμου τοτε..
Ο Διογενης εφαρμοσε και στην πραξη μια ελευθερη φυσικη μορφη ζωης, περιφρονησε τα πλουτη και καθε μορφη πολυτελειας αλλα ειχε και μια εμμονη με την ολιγαρκεια που ζουσε σαν σκυλος, εξου και το προσωνυμιο κυων..
Σημερα η κυνικη σταση εχει γινει μια ανευ ορων αποδοκιμασια απεναντι σε καθε ειδος συστηματοποιηση.
Σιγουρα ομως αποδομει ευρηματικα θα ελεγα καθε γενικευση και την αφηνει και την αφηνει εκθετη στην ανεπαρκεια της..
Μήπως τότε Vairs τείνουμε να συγχέουμε τον κυνισμό με την απαξίωση στον 21ο αιώνα? Δεν έχει θέση άραγε ο κυνισμός στον κοινωνικό μας ιστό πλέον παρά μόνο με τον μανδύα της απαξίωσης??
Εγω απλως ρωταω γιατι δεν μπορω να καταληξω...Ισως ειμαι λιγο πιο ρομαντικος για το 2010...
πιστευω πως χρειαζεται αλλα σε μικροτερο βαθμο...να μην επηρεαζει τη φυση μας...
Αλλα θελω να ακουσω αποψεις....ολοι ξερουμε..
Έχεις δίκιο άλλη έννοια έχει σήμερα, απλώς το παρέθεσα ως δείγμα σκέψης. Έχω συνδέσει όμως πολλές φορές τον κυνισμό όπως τον εννούμε σήμερα με την ειλικρίνεια. Ωφελεί?
Ωραία να περιγράφεις τον εαυτό σου σαν ρομαντικό του κυνικού... Μια όμορφη αντίφαση...
Όμως το ζήτημα είναι ποια είναι τα όρια μεταξύ κυνικού και απαξίωσης; Υπάρχει άραγε μια συμπαγής συμπεριφορική διαφορά ανάμεσα τους; Εγώ θα ήθελα αυτό να μελετήσουμε γιατί ίσως εκεί κρύβεται και το ωφέλιμο του κυνικού.
που πραγματικά βρίσκεται ο κυνισμός του οφέλους? πουθενά. είναι ο κυνισμός ο ίδιος. και τι είναι ακριβώς κυνισμός? το να προχωράς χωρίς να αισθάνεσαι. δηλαδή κάτι σαν να τρέχεις. δλδ κάτι σαν να σε κυνηγούν.
αλλα δεν θελω να συμβιβαζω τα ασυμβιβαστα..
Και δεν μπορω να δικαολογησω την συμπεριφορα μου..αν φερομαι κυνικα ειμαι κυνικος
κ οχι απελπισμενος ρομαντικος...
οι πραξεις δινουν ουσια στην πραγματικοτητα κ οχι οι σκεψεις
Και αν δεν είναι σαν να τρέχεις... Αλλά να στέκεσαι ακίνητος ενώ όλοι τρέχουν γύρω σου; Από την οπτική του γωνία ο κυνικός δεν είναι σαν να έχει αποφασίσει να τραβηχτεί έξω από την ταχύτητα του χρόνου; Είναι αλήθεια πως δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον κυνικό σαν κυνηγημένο...
οι πράξεις δίνουν ουσία στην πραγματικότητα και όχι οι σκέψεις... Πολύ υπαρξιστικό αξίωμα.
Πάντως καθώς το συζητάμε ο κυνισμός ωφελεί μάλλον στο ακόλουθο: Σαν ένα υπαρξιστικό αντίβαρο στον βασανιστικά άπιαστο κόσμο των ιδεών ή/και το μαρτύριο των ενστίκτων...
Φυσικά θα ωφελεί και σε άλλα... αλλά αυτό διαφαίνεται έντονα μέσα από την κουβέντα... non?
δεν ξέρω παιδιά πως να καταλήξουμε? δεν είναι όλα φοβερά υποκειμενικά? πονοκέφαλος είναι αυτά τα πράγματα. σίγουρα πάντα κάποιος 'οφελείται' και κάποιος όχι... βαριέμαι βασικα...
Νομίζω χανόμαστε αν μπλέξουμε με "αξίες" και "βαρύτητες" λέξεων γιατί αυτές είναι υποκειμενικές κατά βάση. Εκτός και αν μας εξηγήσεις ποιο είναι το ειδικό βάρος που προσθέτεις στην λέξη, για να μπορέσω να το καταλάβω καλύτερα αγαπητέ foo... Καλησπέρα btw!
Ο κυνισμός μου ανασύρεται προσωπικά σαν αντίδραση, σαν όπλο ενάντια σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και απόψεις. Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να υποστηρίξω ότι ακολουθώ πάντα μια κυνική συμπεριφορά. Πάντως όποτε το έχω κάνει, σπάνια έχω μετανιώσει για αυτό.
Καλησπέρα gpano...
Δεν υπάρχει η περίπτωση να μην είναι αίσθημα? Να πηγάζει από μια λειτουργία χωρίς συναισθηματικό περιεχόμενο; Καθαρή λογική σκέψη ας πούμε....
Δεν είναι ότι συμμερίζομαι την άποψη αυτή, αλλά ένα κομμάτι μου οφείλει να ρωτήσει...
Ας πούμε ότι πηγή είναι η ματαίωση της ρομαντικής ταυτότητας... Η ματαίωση όμως σηματοδοτεί ένα τέλος, ένα διαχωρισμός σε πριν και μετά... Υπό αυτό το πρίσμα δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για τον ματαιωμένο ρομαντικό. Αν ισχύει αυτό γιατί συνεχίζει να ανασύρεται αυτή η συμπεριφορά ξανά και ξανά...? Εκτός και αν όντως εξισώνεται η απαξίωση με τον κυνισμό, οπότε στην πραγματικότητα μιλάμε απλώς για μια μορφή τυρρανικότητας του Εγώ...
που είναι τυρρανικό και για το ίδιο το Εγώ όμως Μιχάλη. επίσης κυνικός μπορεί να μην είναι καν ένας ματαιωμένος ρομαντικός αλλά και απλά ένας κατά τον ορισμό ιχθείς...
Ενα λεπτο και διαφανο πεπλο προστασίας που υφαινουμε με τον λογο και τις απόψεις μας , το φοραμε κατασαρκα για να αποφυγουμε τον ΠΟΝΟ, ζωντας σ ενα δικο μας κοσμο! Τις περισσοτερες φορες εχουμε μια σταση ζωης ιδιαιτερη δηλαδη δεν πιστευουμε σε κατι αλλα συμπεριφερομαστε στην καθημερινοτητα μας σαν να πιστευαμε σ αυτο.
Μας μπερδευουν με τους ρεαλιστες! Αλλοι προσδιοριζουν την διαφορα μεταξυ μας απλα και μονο στον καυστικο λογο και τροπο συμπεριφορας.
Εγω νομιζω οτι η διαφορα ειναι οτι ενω και οι δυο μας βλεπουμε το μαυρο και εχουμε τις ιδιες αντιδρασεις , εμεις μενουμε εκει στην μιρλα και το νταουνιασμα ενω οι ρεαλιστες προσπαθουν να το κανουν γκριζο το μαυρο.Ψαχνουν λυσεις ενω εμας μας χαρακτηριζει η απαθεια.
Ωμη πραγματικοτητα χωρις φτειασιδια και φανφαρες κι ας λενε καποιοι οτι κυνισμος ειναι το υποκαταστατο της εξυπναδας απομειναρια διανοητισμου.
Ειμαι κυνικη ενιοτε..'' πως να το κρυψωμεν αλλωστε''...
Και για να γυρισουμε στην ερωτηση..κατ εμε το οφελος ειναι η αποφυγη πονου...
υγ. στην ουσια οι κυνικοι εινια πιο ευαισθητοι κατα βαθος απο τους δεδηλωμενους ευαισθητους εξ ου και η ΄΄ αμυντικη΄΄ - κυνικη - τους σταση!!!
tigrina το χασα λιγο με το ρεαλισμο και τον κυνισμο?ενας ρεαλιστης δεν μπορει να φερθει κυνικα?και αντιστροφα?αφου και οι δυο την βλεπουν την πραγματικοτητα, δεν ανηκουν στους φαντασμενους.Βrujo νομιζω οτι οφειλεται σε μαθημενη αβοηθησια.Για καποιο λογο σαμποταρεις τον εαυτο σου και δεν τον αφηνεις να ξεπερασει τα ψυχολογικα του θεματα ..που οφελει???οι αναγκες του καθενος ειναι τοσο ιδιαιτερες πραγματικα!!!δεν εχω δει να σου πω την αληθεια κυνικη συμπεριφορα σε ατομο με σοβαρα προβληματα...τοτε δεν εχει τετοια περιθωρια ο οργανισμος και γινεται λιγο τοξοτης..
Εχω μια πολυ σοβαρη ερωτηση να κανω.Σε τι οφελει ο κυνισμος της πραγματικοτητας...
Ειναι υπεραπλουστευση...για να μην κινδυνευω απο το συναισθημα ο κυνισμος..
Ειμαι αναγκη γιατι χωρις αυτον δεν επιβιωνω....η μια..
Ειμαι αδυναμος να ζησω την ζωη μου στο μεγεθος που μου αξιζει...
Αρα ειναι απαραιτητος...δευτερη σκεψη
και το αγαπημενο μου ανεκδοτο.
Όταν ο φιλόσοφος Πλάτωνας έδωσε για τον άνθρωπο τον ορισμό ότι είναι "ζώον με δυο πόδια και χωρίς φτερά", ο Διογένης μάδησε έναν κόκορα, παρουσιάστηκε στον Πλάτωνα και τον ρώτησε: "Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα;"
Ενστικτώδες αντίδοτο στη γνώση του θανάτου...?
Αντίβαρο στην τυφλή πίστη...?
Πηγή έμπνευσης για την τέχνη και πηγή αντίστασης σε αυτήν....?
Μηχανισμός αυτοάμυνας στο απαιτητικό προσωπείο ψυχισμών παιδικής (αν)ωριμότητας που περπατούν σε αυτό τον κόσμο σε δέμας ενήλικου σώματος...?
Η λίστα θα μπορούσε να είναι ατελείωτη αν και δεν είμαι σίγουρος αν η ερώτηση στην οποία απαντώ είναι το "Σε τι ωφελεί;" αλλά η ερώτηση "Σε τι οφείλεται;"... Εκτός και αν το ωφέλιμο είναι συνώνυμο του εξηγητέου σε αυτή την περίπτωση.
σε τι οφελει ειναι το θεμα Μιχαλη...
Ο Διογενης εφαρμοσε και στην πραξη μια ελευθερη φυσικη μορφη ζωης, περιφρονησε τα πλουτη και καθε μορφη πολυτελειας αλλα ειχε και μια εμμονη με την ολιγαρκεια που ζουσε σαν σκυλος, εξου και το προσωνυμιο κυων..
Σημερα η κυνικη σταση εχει γινει μια ανευ ορων αποδοκιμασια απεναντι σε καθε ειδος συστηματοποιηση.
Σιγουρα ομως αποδομει ευρηματικα θα ελεγα καθε γενικευση και την αφηνει και την αφηνει εκθετη στην ανεπαρκεια της..
Ειναι ενα ιδους ισορροποια τουλαχιστων κατ'εμε
πιστευω πως χρειαζεται αλλα σε μικροτερο βαθμο...να μην επηρεαζει τη φυση μας...
Αλλα θελω να ακουσω αποψεις....ολοι ξερουμε..
Όμως το ζήτημα είναι ποια είναι τα όρια μεταξύ κυνικού και απαξίωσης; Υπάρχει άραγε μια συμπαγής συμπεριφορική διαφορά ανάμεσα τους; Εγώ θα ήθελα αυτό να μελετήσουμε γιατί ίσως εκεί κρύβεται και το ωφέλιμο του κυνικού.
Ο Διογενης ειναι μεγαλοφυια...δεν μπορουμε να τον συγκρινουμε με τα
σημερινα μετρα...
( -apply- )
αλλα δεν θελω να συμβιβαζω τα ασυμβιβαστα..
Και δεν μπορω να δικαολογησω την συμπεριφορα μου..αν φερομαι κυνικα ειμαι κυνικος
κ οχι απελπισμενος ρομαντικος...
οι πραξεις δινουν ουσια στην πραγματικοτητα κ οχι οι σκεψεις
Πάντως καθώς το συζητάμε ο κυνισμός ωφελεί μάλλον στο ακόλουθο: Σαν ένα υπαρξιστικό αντίβαρο στον βασανιστικά άπιαστο κόσμο των ιδεών ή/και το μαρτύριο των ενστίκτων...
Φυσικά θα ωφελεί και σε άλλα... αλλά αυτό διαφαίνεται έντονα μέσα από την κουβέντα... non?
υπαρχει οφελος.?"ελα ντε... αυτο..
καλος ο κυνισμος μας..?
νιωθουμε καλα..με την κυνικη πραγματικοτητα......?
http://www.youtube.com/watch?v=1IfTHLi-7rk
κ οχι για το πως θα επρεπε(κυνικα)
εχει μεγαλυτερο ενδιαφερον....
κ κανεις μας δεν ειναι κυνικος...
Δεν υπάρχει η περίπτωση να μην είναι αίσθημα? Να πηγάζει από μια λειτουργία χωρίς συναισθηματικό περιεχόμενο; Καθαρή λογική σκέψη ας πούμε....
Δεν είναι ότι συμμερίζομαι την άποψη αυτή, αλλά ένα κομμάτι μου οφείλει να ρωτήσει...
http://www.youtube.com/watch?v=Ekta6EKhb2g&feature=related
καληνυχτα μας...πολλα φιλια σε ολους
ειμαστε ευαισθητοι χαχαχχχαχαχαχχχα
Μας μπερδευουν με τους ρεαλιστες! Αλλοι προσδιοριζουν την διαφορα μεταξυ μας απλα και μονο στον καυστικο λογο και τροπο συμπεριφορας.
Εγω νομιζω οτι η διαφορα ειναι οτι ενω και οι δυο μας βλεπουμε το μαυρο και εχουμε τις ιδιες αντιδρασεις , εμεις μενουμε εκει στην μιρλα και το νταουνιασμα ενω οι ρεαλιστες προσπαθουν να το κανουν γκριζο το μαυρο.Ψαχνουν λυσεις ενω εμας μας χαρακτηριζει η απαθεια.
Ωμη πραγματικοτητα χωρις φτειασιδια και φανφαρες κι ας λενε καποιοι οτι κυνισμος ειναι το υποκαταστατο της εξυπναδας απομειναρια διανοητισμου.
Ειμαι κυνικη ενιοτε..'' πως να το κρυψωμεν αλλωστε''...
Και για να γυρισουμε στην ερωτηση..κατ εμε το οφελος ειναι η αποφυγη πονου...
υγ. στην ουσια οι κυνικοι εινια πιο ευαισθητοι κατα βαθος απο τους δεδηλωμενους ευαισθητους εξ ου και η ΄΄ αμυντικη΄΄ - κυνικη - τους σταση!!!
eimaste malllon the last............
http://www.youtube.com/watch?v=twepYLbAhNo#t=0m13s
Θα έλεγα το αντίθετο της πίστης..καλημέρα