Μυ θύμησε αυτό: Δεν είμαι άδικος μα ούτε και τολμηρός. Και να που σήμερα, μου δείξανε τον κόσμο τους. Μόνο το ματωμένο δάχτυλο τους είδα εμπρός. Και είπα ευθύς: «Μʼ αρέσει ο νόμος τους». Τον κόσμο αντίκρισα μέσα απʼ τα ρόπαλα τους. Στάθηκα και είδα ολημερίς με προσοχή. Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στην δουλειά τους. Και σαν με ρώτησαν «σε διασκεδάζει;», είπα «Πολύ!». Και από την ώρα εκείνη λέω «Ναι» σε όλα. Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω. Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα. Ό, τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω. Φονιάδες είδα και είδα πλήθος θύματα. Μου λείπει θάρρος μα όχι και συμπόνια. Και φώναξα βλέποντας τόσα μνήματα: «Καλά τους κάνουν ? για του έθνους την ομόνοια!» Να φτάνουν είδα των δολοφόνων στρατιές. Και ήθελα να φωνάξω: ʽΣταματήστε!» Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές, Μʼ άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!» Δεν μου αρέσει η φτήνια και η κακομοιριά. Γιʼ αυτό και έχει στερέψει η έμπνευση μου. Αλλά στου βρώμικου σας κόσμου την βρωμιά. Ταιριάζει, βέβαια το -ξέρω- κι η έγκριση μου. (B.Brecht, 1930)
Είναι η "μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου", δεν ξέρω όμως σε ποια συλλογή ποιημάτων ανήκει. Είναι κληρονομιά σε φωτοτυπίες μαζί με άλλα από καθηγήτρια γυμνασίου που ήθελε να μας δείξει τον κόσμο μέσα και από την ποίηση
Για ΛΙΓΟΥΣ ΜΟΝΟ...οι υπολοιποι ...καληνυχτα
Δεν είμαι άδικος μα ούτε και τολμηρός.
Και να που σήμερα, μου δείξανε τον κόσμο τους.
Μόνο το ματωμένο δάχτυλο τους είδα εμπρός.
Και είπα ευθύς: «Μʼ αρέσει ο νόμος τους».
Τον κόσμο αντίκρισα μέσα απʼ τα ρόπαλα τους.
Στάθηκα και είδα ολημερίς με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στην δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν «σε διασκεδάζει;», είπα «Πολύ!».
Και από την ώρα εκείνη λέω «Ναι» σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα.
Ό, τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα και είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα βλέποντας τόσα μνήματα:
«Καλά τους κάνουν ? για του έθνους την ομόνοια!»
Να φτάνουν είδα των δολοφόνων στρατιές.
Και ήθελα να φωνάξω: ʽΣταματήστε!»
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
Μʼ άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!»
Δεν μου αρέσει η φτήνια και η κακομοιριά.
Γιʼ αυτό και έχει στερέψει η έμπνευση μου.
Αλλά στου βρώμικου σας κόσμου την βρωμιά.
Ταιριάζει, βέβαια το -ξέρω- κι η έγκριση μου.
(B.Brecht, 1930)
για αυτο. Ειναι πολυ σημαντικο οι νεοι ανθρωποι να μην φοβουνται Τιποτα.
@ oliak,..: Απο πιο εργο ειναι αυτο το αποσπασμα?
Πολυ δυνατο..