Οταν καταβάλεις υπερπροσπάθεια, συχνά έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Χαλάρωσε λίγο και μην προσπαθείς τόσο, μέχρι να συνέλθει κάπως το μυαλό σου. Κάνε μόνο πράγματα που σε ευχαριστούν. Θα δεις ότι μετά απο λίγο θα σου είναι πιο εύκολο.
μαλλον ετσι θα ειναι... η αληθεια ειναι οτι τον τελευταιο καιρο ειμαι πολυ σκατα και εχω πεσει με τα μουτρα για να ξεχνιεμαι..ισως να ειναι αυτο που λες.. θα προσπαθησω να αποστασιοποιηθω λιγο..
Γιαυτο σου το λέω. Είμαστε σκεπτόμενα όντα, φυσιολογικό το να πέφτεις σε έναν τοίχο κάποιες φορές(είναι στην ουσία μέθοδος αυτοπροστασίας). Και εγώ το έχω πάθει αρκετές φορές στη ζωή μου, δεν είσαι μόνη. Εκείνες τις στιγμές όμως είναι δύσκολο να καταφύγεις σε κάποιον άνθρωπο γιατί ζεις μέσα σε έναν προσωπικό βάλτο και όσο πας να τραβηχτείς απο αυτόν τόσο χειρότερα. Αρα αναγκαστικά ζεις εκεί για λίγο και όταν δεις ότι πας καλύτερα, συνήθως έχει ξεκαθαρίσει ένα μονοπάτι(ή περισσότερα) για να σε βοηθήσουν κάπως.(βεβαια και η παρέα βοηθάει, αλλα απλά ξέρεις ότι το πρόβλημα θα είναι εκεί και το βράδυ ή το πρωί).
μπλοκ...