Στην αρχή μου ʽπαν πως δεν θα περπατήσω και ούτε θα μιλήσω ποτέ μου,

Και μετά  μου ʽπαν πως δεν θα διαβάσω και ούτε θα γράψω ποτέ μου, 

Ή πως ακόμα και αν μιλούσα, δεν θα είχε κανένα νόημα,

Και πως ποτέ δεν θα μάθαινα να κάνω ποδήλατο,

Είπαν πως εγώ, δεν θα μπορούσα να πάω σε σχολείο για «κανονικούς»,

Και πως ακόμα κι αν θα μπορούσα, δεν θα ʽπρεπε να περπατήσω γιατί ίσως να έπεφτα,

Είπαν πως θα ʽμαι καλύτερα σʼ ένα καροτσάκι,

Μου είπαν ζήσε, καθοδηγούμενος με τους φόβους σου,

Μετά είπαν πως θα μπορούσα να περπατήσω, αλλά όχι να τρέξω,

Μου είπαν να συμμετάσχω, αλλά να μην διασκεδάζω,

Μου είπαν να ακούω ποπ, να ακούω ροκ, αλλά όχι χιπ-χοπ,

Να γράφω στον υπολογιστή μου, αλλά να μην γράφω ποίηση, 

Να διαβάζω περιοδικά του κώλου, και όχι την ιστορία μου,

Να μην ψάχνω την αλήθεια, απλά να αντιγράφω την τηλεόραση,

Και μετά μου είπαν να μην ταξιδέψω τον κόσμο, 

Καθώς δεν υπάρχει τίποτα να δεις και τίποτα νʼ ακούσεις,

Μην πας μόνος, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ σου,

Και αν ξεκινήσεις, τότε δεν θα γυρίσεις ποτέ σου πίσω, 

Και όταν γύρισα, μου είπαν «άραξε»,

Ώρα για μια απλή ζωή, μην τους απογοητεύσεις,

Πήγαινε στο πανεπιστήμιο, βγάλε χρήματα,

Μην παραπονιέσαι, η ζωή παραμένει ίδια, και ποτέ δεν θα αλλάξει,

Μην διαφωνείς με τον πόλεμο στο Ιράκ,

Μη ρωτάς τους στρατιώτες πότε θα γυρίσουν,

Μην αντιτάσσεσαι στο απαρτχάιντ του Ισραήλ,

Η Νότια Αφρική έγινε καλά, αλλά αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα,

Είπαν πως είναι ok να διαμαρτύρεσαι, αλλά μη γίνεις βίαιος,

Πείτε ό,τι θέλετε, δεν θα παραμείνω ποτέ σιωπηλός...

Jody McIntyre

Ενας Δούλος παίρνει συνέντευξη απο έναν σπουδαίο ΑΝΘΡΩΠΟ...

 http://www.youtube.com/watch?v=OWc1zaU-0jk