ooooooooookkkkkkkkkkk..δεν λεω καλη ιστορια αλλα πολυ μεγαλοπρεπεια και υπερανω πεφτει και δυστυχως δεν υπαρχει σωμα χωρις πληγες.αλλωστε καμια φορα ενας σκληρος λογος περα απο την πληγη μπορει να φερει και για εμας ενα καλο αποτελεσμα οπως βιαιη αλλα απαραιτητη συνειδητοποιηση της αληθειας.ο κοσμος δεν ειναι αγγελικα πλασμενος και τελικα πιστευω οτι το μονο λαθος που παιζει ειναι οτι ακομα διδασκουν στα παιδια οτι εχει αυτη τη δυνατοτητα...
Καλά μιλάμε όλα τα λεφτά...Από τον Γενάρη (μπήκε και ο νέος χρόνος γαρ) προσπαθώ να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να είμαι ήρεμη,ψύχραιμη και υπομονετική...Και τώρα,που μέχρι στιγμής είδα μόνο θετικά αποτελέσματα με το νέο μοτίβο συμπεριφοράς που υιοθέτησα,ήρθε η ιστοριούλα σου και μου το επισφράγισε!!!!
Αν και εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι χρειαζόμαστε τις "πληγές" μας για να ωριμάσουμε,είτε μας τις προκαλούν,είτε όταν κάνουμε εμείς "πατατιές"
Μόνο μην το χάνουμε!!!!
Μικρη ιστορια...
Αν και εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι χρειαζόμαστε τις "πληγές" μας για να ωριμάσουμε,είτε μας τις προκαλούν,είτε όταν κάνουμε εμείς "πατατιές"
Μόνο μην το χάνουμε!!!!