Κάθε 2,3 με 3 χρόνια και στα 8 [που "ή χωρίζεις ή παντρεύεσαι", κατά την λαϊκή ρήση] είναι τα δύσκολα. Εγώ, που έκανα 2.5-2.5 βήματα να φτάσω στον χωρισμό των 8, θεωρώ το παραπάνω, σχεδόν κανόνα -ψυχοπαράνοιας βέβαια!!! Άρα μη το δένεις και κόμπο, καλά τα λέει ο προλαλήσας! Άσε που μπήκε και το καλοκαίρι και δεν μπορείς να πατήσεις πουθενα... :ο]
εγω τα γατιά τα φοβαμαι σε στιγμες μοναξιας,απελπισιας χωρις αγαπη και ωμο να κλαψουν...δε ξερεις ποτέ ποια πόρτα μπορεί να χτυπήσουν!
Το πόσο τους κοστιζει να κρατηθούν αξιοπρεπως ορθιοι και αγερωχοι,δε λεγεται!
όντως δεν κάνουμε πισωγυρίσματα....αλλά αυτό συνήθως όταν έχουμε απομυθοποιήσει την κατάσταση....όατν νιώσουμε ότι δεν μπορούμε να μένουμε στα ίδια την ώρα που ο χρόνος τσουλάει....και όταν οι επαναλήψεις έχουν καταντήσει προβλέψιμες....
L.S θα δείξει...όταν κάνουμε δηλώσεις αυτές ανατρέπονται...
θα γίνει ότι είναι καλύτερο και για τους 2....μην πιέσεις καμία κατάσταση ούτε και τον ίδιο σου τον εαυτό για να τον ξεχάσει....
Φέρθηκα ίσως αξιοπρεπώς για κάποιους και ίσως εγωϊστρια για κάποιους άλλους μέσα σε αυτά τα 2.5 χρόνια αλλά δεν ήθελα ούτε να του πω την τελευταία πρώτη-που κάλλιστα θα μπορούσα!- όταν άνοιγε το στόμα του και πέταγε ΤΑ αίσχη για εμένα και ποτέ δεν γυρνούσα πίσω εγώ,πάντα εκείνος..Ένα τέχνασμα που έκανε κοντά το Πάσχα με ταρακούνησε για τα καλά ότι θα τον έχανα και γύρισα κοντά του εγώ για πρώτη φορά...
Αλλά ήταν αλλιώς όταν είμασταν μακριά και αλλιώς τώρα που πλησιάζει ο καιρός να πάω να ζήσω πάνω..Ξαφνικά σοβαρέψαμε,το πάθος χάθηκε,οι εντάσεις το ίδιο,απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλον..Δεν ξέρω γιατί ούτε εκείνος ούτε εγώ..Απάντηση δεν βρήκαμε και μετά από αυτό αποφασίσαμε να πάμε ένα ταξιδάκι στην Σαντορίνη που είναι το αγαπημένο μας νησί μπας και αναζωπυρωθούμε αλλά δεν καταφέραμε τίποτα...
Δεν τσακωθήκαμε καθόλου αλλά φερόμασταν σαν ένα ζευγάρι που ζούμε μια συμβατική κοινή ζωή...Μετά από αυτό αποφασίσαμε να χωρίσουμε..Έτσι απλά...
Και εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον αλλά νιώθω την ανάγκη να μείνω μόνη μου να σκεφτώ και να δω την κατάσταση μας από απόσταση δίχως συναισθηματισμούς έντονους..
Δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο και δεν ξέρω πως έγινε αλλά και εκείνος νιώθει μάλλον το ίδιο...Τ ο μόνο που θέλουμε και οι δυο ίσως είναι χρόνο να σκεφτούμε...
Αν όπως λες ζούσατε σαν συμβατικό ζευγάρι δηλ. απ'οτι καταλαβαίνω ρουτινα και βαρεμάρα (και απο απόσταση μάλιστα που να ήσασταν κάθε μέρα μαζί..) μην το σκέφτεσε να ξαναγυρίσεις... Το χρόνο σου θα χάσεις...ΚΑι όπως είπε κάποιος ... πάμε για άλλα!!!
Μιλάω εκ πείρας...
Τίτλοι τέλους για σκορπιό και λέαινα...
χαχαχχαχαχα!!!!
έτσι ευκολα μωρε χωριζεις απο σκορπιδακι???
μπααααα!
χαχαχαχαχα ναι με τίποτα και ποτέ!Κανένας και καμμία!Μη στοιχηματησετε πανω τους ο,τι έχετε και δεν έχετε...κρατηστε και καμμια επιφύλαξη!
Το πόσο τους κοστιζει να κρατηθούν αξιοπρεπως ορθιοι και αγερωχοι,δε λεγεται!
L.S θα δείξει...όταν κάνουμε δηλώσεις αυτές ανατρέπονται...
θα γίνει ότι είναι καλύτερο και για τους 2....μην πιέσεις καμία κατάσταση ούτε και τον ίδιο σου τον εαυτό για να τον ξεχάσει....
Αλλά ήταν αλλιώς όταν είμασταν μακριά και αλλιώς τώρα που πλησιάζει ο καιρός να πάω να ζήσω πάνω..Ξαφνικά σοβαρέψαμε,το πάθος χάθηκε,οι εντάσεις το ίδιο,απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλον..Δεν ξέρω γιατί ούτε εκείνος ούτε εγώ..Απάντηση δεν βρήκαμε και μετά από αυτό αποφασίσαμε να πάμε ένα ταξιδάκι στην Σαντορίνη που είναι το αγαπημένο μας νησί μπας και αναζωπυρωθούμε αλλά δεν καταφέραμε τίποτα...
Δεν τσακωθήκαμε καθόλου αλλά φερόμασταν σαν ένα ζευγάρι που ζούμε μια συμβατική κοινή ζωή...Μετά από αυτό αποφασίσαμε να χωρίσουμε..Έτσι απλά...
Και εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον αλλά νιώθω την ανάγκη να μείνω μόνη μου να σκεφτώ και να δω την κατάσταση μας από απόσταση δίχως συναισθηματισμούς έντονους..
Δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο και δεν ξέρω πως έγινε αλλά και εκείνος νιώθει μάλλον το ίδιο...Τ ο μόνο που θέλουμε και οι δυο ίσως είναι χρόνο να σκεφτούμε...
Μιλάω εκ πείρας...