Καλησπέρα/Καλημέρα σε όλους τους Λιονταρήδες!!!

Η 25η Ιουλίου κανονικά, θα έπρεπε να είναι ημέρα χαράς και γιορτής για μένα, μια και έκλεισα τα 39 θεωρητικά μες στην υγεία, την ελευθερία, μια καλή δουλειά, πολλούς φίλους. Ωστόσο...
Ωστόσο, στη δουλειά πήρα προαγωγή, αλλά με τρέχουν απ’το πρωί ως το βράδυ (μιλάμε έχω τρελάνει το σύστημα της ηλεκτρονικής κάρτας: μπαίνω το πρωί της μίας μέρας και βγαίνω το βράδυ, όταν πια έχει αλλάξει η ημερομηνία). Κρίνομαι συνέχεια και πρέπει να φέρω σε πέρας έργο δυσβάσταχτο για το χρόνο που διατίθεται. Επομένως, χάνει σε τελειότητα η δουλειά και μου τη δίνει αφάνταστα, μια και θέλω να φτιάξω καλό όνομα (έχω ήδη πασχίσει πάαααρα πολύ γι’αυτό, αλλιώς τι Λιονταρού θα’μουν;). Δε θέλω να μου χαλάσουν όλα τώρα.
Έχω σε εξέλιξη ένα μεταπτυχιακό κι έχω να ετοιμάσω 2 εργασίες και να μαζέψω υλικό για τη διπλωματική μου και δεν έχω προλάβει να κάνω ΤΙΠΟΤΑΑΑΑΑ!!! Ο φίλος μου με βλέπει με τα χίλια ζόρια μια φορά τη βδομάδα και μάλιστα κατάκοπη (ωραία, ε;). Ο άνθρωπος με είχε γνωρίσει λίγο πριν πάρω την προαγωγή που ήμουν πιο χαλαρή, με ένα πιο βατό πρόγραμμα και τώρα έχει απέναντί του ένα ΟΥΦΟ στέλεχος...Το σπίτι μου είναι σε αθλία κατάσταση γιατί πού χρόνος να το περιποιηθώ και να το νοικοκυρέψω...
Θα τρελαθώ... Ναι, ναι, είναι βέβαιο...Θα την αρπάξω την πούντα. Έχει ήδη αρχίσει και μου τη σφίγγει!!!!
Έλεος!!!
Ρε, Πανόπουλε!!! Μίλα, πες κάτι... Κι ας το’χεις ξαναπεί. Έτσι, για να το εμπεδώσω. Ως πού θα πάει αυτό; Μου’χουν σπάσει τα νευράκια λέμε...
Φιλικά και λιονταρίσια,
Naja