Κι όμως δεν τους νοιάζει τόσο. Δεν φάνηκε να έχουν οποιαδήποτε επαφή με το "έξω"..Αυτοί συνέχισαν να χαζογελάνε και καλαμπουρίζουν, αυτοί που αποδίδουν στο Μάνο μόνο σαχλά τραγουδάκια, αυτοί που βλέπουν μόνο όταν είναι τυφλοί έχοντας χάσει όμως πολλά σημαντικά τρένα ήδη, αυτοί που χρόνια τώρα κάνουν χειραψίες χλιαρές, περιφέρουν τα παχουλά τους σώματα απο αυλή σε αυλή, αυτοί λειτουργούν πια σαν καρκίνος- αυτόνομα και ανατροφοδοτούμενα. Τους θρέφαμε και τώρα θα μας φάνε. Χωρίς να τους νοιάζει τόσο. Χωρίς να θέλουν ούτε να σώσουν ούτε να καταστρέψουν. Απλώς να φάνε- ό,τι έμεινε. Και μετά τους τάξανε ότι θα φάνε (και) αλλού. Δεν τους νοιάζει λοιπόν το δάκρυ σου, είτε είναι λύπης είτε χαράς, δεν τους ακουμπά η φωνή σου, δεν τους αφορά η ζωή σου, δεν μένουν στη χώρα σου.
Δεν τους τιμώρησες ποτέ- κι ο όγκος έχει φτάσει παντού.
Αναίμακτες εγχειρήσεις δεν υπάρχουν.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΣΟΚ
Δεν τους τιμώρησες ποτέ- κι ο όγκος έχει φτάσει παντού.
Αναίμακτες εγχειρήσεις δεν υπάρχουν.