γεννήθηκαν οι τρεις πιο αγαπημένοι μου ¨Ανθρωποι- καλλιτέχνες...

Ευαίσθητοι..Αυτοκαταστροφικοί..Ρομαντικοί... Κυνικοί.. Γνήσιοι... Περιθωριοποιημένοι ... Αθάνατοι...

Ο Παύλος

 Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

ο Νικόλας

και ο Τσαρλς

Συμβουλή...

καθώς ο άνεμος ξεσπά πάλι από την θάλασσα
και η γη αμαυρώνεται από αταξία κι εξεγέρσεις
πρόσεχε την σπάθη της επιλογής,
θυμήσου πως
ό,τι μπορεί να ήταν ευγενές
5 αιώνες
ή ακόμα και 20 χρόνια πριν
είναι τώρα
περισσότερο παρά ποτέ
χαμένη υπόθεση
η ζωή σου είναι μόνο για μια φορά,

η ιστορία είναι γεμάτη ευκαιρίες
για νʼ αποδείξει πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι.

πρόσεχε λοιπόν, θα ʽλεγα,
ό,τι μοιάζει ευγενές
κατόρθωμα,
ιδανικό,
ή πράξη,
ζήσε γιʼ αυτήν την χώρα ή για την αγάπη ή την Τέχνη,
μη μαγεύεσαι από την αίσθηση της στιγμής
ή από μια ομορφιά ή την πολιτική
που θα μαραθούν σαν ένα κομμένο λουλούδι·

απʼ την αγάπη, ναι, μα όχι σαν καθήκον γάμου,
και προφυλάξου απʼ το άσχημο φαΐ και την πολλή δουλειά·
ζήσε σε μια χώρα, πρέπει,
μα η αγάπη δεν είναι διαταγή
ούτε γυναίκας ούτε χώρας·

με το πάσο σου· και να πίνεις όσο χρειάζεται
για να είσαι σε θέση συνέχεια να πίνεις,
γιατί το ποτό είναι ένας τρόπος ζωής
όπου ο συμμετέχων γυρνάει σε μια νέα ευκαιρία
στη ζωή·

επιπλέον λέω,
ζήσε μόνος όσο το δυνατό·
κάνε παιδιά αν τύχει
μα φρόντισε να μην φορτωθείς
την ανατροφή τους· μη πλέκεσαι σε μικροκαυγάδες
με χέρια ή φωνές
εκτός κι αν ο εχθρός σου ζητήσει την ζωή του κορμιού
ή της ψυχής σου· τότε,
σκότωσε, αν χρειαστεί· και
όταν έρθει η ώρα να πεθάνεις
μη γίνεις ατομιστής:
σκέψου πως δεν κοστίζει τίποτα
κι όπου κι αν πηγαίνεις:
μήτε ένα σημάδι ντροπής ή αποτυχίας
ή μια λυπητερή επίκληση
καθώς ο άνεμος ξεσπά από την θάλασσα
κι ο χρόνος κυλάει
ξεπλένοντας τα κόκαλα σου με απαλή ειρήνη.