Λοιπόν είχαμε μείνει εκεί που ήθελα διακαώς να τον εξερευνήσω και να του κάνω και την δύσκολη και ξαφνικά μου ζητάει το τηλέφωνό μου..Την στιγμή που ήδη είχαμε γνωριστεί εκτός ίντερνετ το θεωρούσα ανοησία να μην του το δώσω..Άλλωστε είναι και πιο σωστή η επικοινωνία έτσι...Και εκεί που μιλούσαμε χωρίς να λέω πολλά πολλά για εμένα...τσουφ...αρχίζει έναν μονόλογο και μου αφηγήθηκε όλη του την ζωή...

Χάθηκε η μαγεία ξαφνικά...Το ενδιαφέρον μου μειώθηκε αλλά κατά έναν περιέργο λόγο δεν με άφηνε αδιάφορη...Με παίρνουν τα παιδιά που ήταν στην παρέα που τον γνώρισα να βγούμε και δέχτηκα και μετά από λίγο μου στέλνει μήνυμα ''θες να περάσω να σε πάρω εγώ να μην πηγαίνουμε με 2 αμάξια;''...Εκεί κατάλαβα ότι είπαν και σε εκείνον να έρθει,ίσως και να το πρότεινε εκείνος για να μην φανεί πολύ χτυπητό σε εμένα..Τέλος πάντων,πήγα με το δικό μου αυτοκίνητο-βρήκα μια δικαιλογία για να μην έρθει αυτός...Πάω και αυτός δεν είχε έρθει ακόμα...Όταν ήρθε παιδάκια μου κόντεψα να γίνω βαμπίρ η γυναίκα...Φορούσε ένα άρωμα ο πο@στης που με πέθανε...Έκατσε και δίπλα μου και κρατιόμουν με νύχια και με δόντια και μου πετάει την ατάκα ο τύπος :

Καλησπέρα!Πανέμορφη είσαι απόψε και μου ταιριάζει γάντι αυτό που έχει πει ο Φρέντερικ Μπιγκμπεντερ ''δεν υπάρχει τίποτα που να μου αρέσει περισσότερο από την αντίθεση ανάμεσα σε ένα αγγελικό πρόσωπο και σε ένα κολασμένο κορμί''...

Παιδιά εντάξει...Άνθρωπος είμαι..Κόπηκα...!!!!! Αλλά αρκέστηκα σε ένα χαμόγελο που μάλλον υποννωούσε πολλά..Τώρα πως καταλήξαμε να φύγουμε από την παρέα και να πάμε για φαγητό τα δυο μας και μετά να καθόμαστε στην παραλία ούτε που το κατάλαβα...

Πέρασα ωραία πάντως! Δεν έγινε καμία κίνηση από μέρους του όμως για περαιτέρω....και αυτό μου άρεσε ακόμα πιο πολύ...

Ααααχχ...Βρε λέτε...;;;