ειναι συγκλονιστικο το ποσο ευκολα μπορει καποιος να πεσει θυμα τετοιων συμπεριφορων και να μην μπορει να το αναγνωρισει...και να μην μπορει να ξεφυγει :/
εχουμε αυτη τη συζητηση με τις κολλητες και σας επικολλω τα μηνυματα τους (πολυ ωραια τα λενε...βεβαια αν δεν καεις δε μαθαινεις:/)
δυστυχως λιγο πολυ ολοι μπορουμε να ταυτιστουμε με καποια απο αυτα..
Φιλη 1:"Ετσι ειναι δυστυχως, αυτοι οι ανθρωποι εχουν τον τροπο να τα παρουσιαζουν με εναν τροπο που στο τελος βγαινουν και απο πανω! Φταις εσυ για ολα, τον παρεξηγεις, τα κανει ολα απο μεγααααλη αγαπη απλως ε ... δεν μπορει να το εκφρασει σωστα/ειναι εγωιστης/ειναι ανασφαλης χιλιες δικαιολογιες για να μην πουμε οτι ειναι ενας κομπλεξικος μαλακας που δεν ξερει να αγαπαει και δεν αγαπαει ουτε τα αντερα του!Και εγω σφιχτηκα οταν τα διαβασα.. δεν ξεπερνιουνται ευκολα αυτες οι σχεσεις, η σφαλιαρα ξεπερνιεται αλλα το οτι υποβιβασες τον εαυτο σου και επετρεψες σε καποιον να σε αλλαξει ή να σε ταπεινωσει..δεν ξεπερνιεται ευκολα. Και νιωθεις πολυ ηλιθια οταν συνηδειτοποιησεις τι σου εκανε αυτος ο ανθρωπος γιατι γινεται σιγα σιγα και υπουλα με τη δικαιολογια του μεγαλου ερωτα.Καλο μου ο κομπλεξικος χαιρεται οταν του δινεις αξια"
Φιλη 2:"Και το μόνο που τον νοιάζει τελικά ουσιαστικά, είναι να νιώσει εκείνος καλά με τον εαυτό του με το να ταπεινώσει και να υποβιβάσει εσένα. Όσο χειρότερα είσαι εσύ, τόσο καλύτερα είναι αυτός. Έτσι είναι, τρέφεται με το να του δίνεις εσύ αξία. Και συνεχίζει, και συνεχίζει..Ναι, δεν ξεπερνιέται εύκολα και ναι, όντως νιώθεις πολύ ηλίθια όταν συνειδητοποιείς ότι άφησες έναν τόσο τραγικό άνθρωπο να σε "φυλακίσει" σε μια ψευδαίσθηση. Είναι δυνατό χτύπημα, και πρεπει να κάτσεις να σκεφτείς και να καταλάβεις τι έκανες και πώς έπεσες στην παγίδα. Και να μην ξαναφήσεις κανένα μαλάκα να στο κάνει αυτό. Όχι, δε σ'αγαπάει ένας άνθρωπος που σου φέρεται έτσι. Εδώ ούτε τον εαυτό του δεν αγαπάει, πώς να αγαπήσει και κάποιον άλλον? Σαν τα παράσιτα που προσπαθούν να ζήσουν μέσα από άλλους οργανισμούς γιατί δε μπορούν από μόνα τους. Γι αυτό να αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου και να μην αφήσεις κανέναν να τον υποτιμήσει για κανένα λόγο, ειδικά με τη δικαιολογία ότι σ'αγαπάει γιατί προφανώς δεν είναι έτσι."
....Αυτό το παθος που το λέμε αγάπη, γιατί την αυτοκαταστροφή και τον πόνο έτσι μάθαμε να τα μεταφράζουμε
κάποιες φορές είναι από τις χειρότερες εξαρτήσεις....δεν πίνεται σαν το
ποτό, δεν κυλάει στο αίμα σαν την πρέζα, δεν παίζεται σαν τον τζόγο,δεν
φαίνεται,μονο σαν δηλητήριο κυκλοφορεί μέσα μας.....
Stardust...δεν ξερω αν θα εμπαινα στον κοπο να μιλησω ποιητικα για το θεμα...δεν μπορω να του προσδωσω μια ποιητικη γοητεια που δεν του αξιζει. ειναι ψυχανομαλο. οταν κατι σε αρρωσταινει περισσοτερο μερα με τη μερα εισαι κλινικη περιπτωση, οχι μουσα...
...δεν υπάρχει ποιητική χροιά...και λυπάμαι πολύ αν το ένιωσες έτσι...
(για την ακρίβεια παραφρασμένο σχόλιο από μια εργασία μου είναι πάνω σε αντιστοιχο θέμα....)
Epique έχεις δίκιο σε αυτό...κανείς δεν μπορεί να σου πει τι πρέπει να κάνεις ή όχι...Το άρθρο απλά δινει μια πλήρη περιγραφη μιας τέτοιας κατάστασης και πιστευω ότι είναι πολύ χρησιμο το σημειο εκείνο που μιλά για το πως αντιμετωπίζουμε μια τετοια κατάσταση άν εχει συμβει σε κάποιον δικό μας.....το αν είμαστε εμεις θύματα μια τετοιας κατάστασης είναι ενα άλλο κομματι...
αυτές οι σχέσεις είναι σαν ρουφήχτρες ....μόλις μπείς είναι αφάνταστα δυσκολο καποιες φορές να ξεφύγεις .....
συμφωνω. ολα επιλογες μας ειναι. ακομα κι αν τα κανουμε με μιση καρδια και παλι ειναι επιλογες μας και ειμαστε υπευθυνοι για αυτες.
οχι stardust, μου αρεσε πολυ αυτο που εγραψες...εγω οπως νιωθω τωρα δε θα μπορουσα να κανω τετοιες διατυπωσεις γιατι νιωθω οτι θα ωραιοποιουσα κατι ασχημο..
Αυτό εννοούσα!Μαλακιες όλοι κάνουμε,κάποιες τις γουσταρουμε πολύ,κάποιες λίγο, (κατά τη γνώμη μου μαλακία που να μην την γουστάρεις καθόλου δεν παίζει-για έναν αδιευκρίνιστο λόγο
),και πάμε παρακάτω-΄Εξ άλλου ΟΛΟΙ ειμαστε εν δυνάμει θύτες κι εν δυναμει θύματα στο εν λόγω σπορ.. μέχρι να γίνω κι εγώ λοιπόν..,(ότ)αν ποτέ..,μου φαίνεται "κάπως" το "αχ το κακόμοιρο το βατραχάκι" κόνσεπτ.Συγγνώμη για το μάλλον άγαρμπο προηγούμενο σχόλιο.
Συναισθηματικη / Ψυχολογικη Βια και κακοποιηση στις Σχεσεις
Αναγνωρίζω πολλά από αυτά σε 2 άντρες που πέρασαν από τη ζωή μου.
Πάω να το ξαναδιαβάσω.
υπαρχουν πολλα ενδιαφεροντα αρθρα και μελετες...
ειναι συγκλονιστικο το ποσο ευκολα μπορει καποιος να πεσει θυμα τετοιων συμπεριφορων και να μην μπορει να το αναγνωρισει...και να μην μπορει να ξεφυγει :/
δυστυχως λιγο πολυ ολοι μπορουμε να ταυτιστουμε με καποια απο αυτα..
Φιλη 1:"Ετσι ειναι δυστυχως, αυτοι οι ανθρωποι εχουν τον τροπο να τα παρουσιαζουν με εναν τροπο που στο τελος βγαινουν και απο πανω! Φταις εσυ για ολα, τον παρεξηγεις, τα κανει ολα απο μεγααααλη αγαπη απλως ε ... δεν μπορει να το εκφρασει σωστα/ειναι εγωιστης/ειναι ανασφαλης χιλιες δικαιολογιες για να μην πουμε οτι ειναι ενας κομπλεξικος μαλακας που δεν ξερει να αγαπαει και δεν αγαπαει ουτε τα αντερα του!Και εγω σφιχτηκα οταν τα διαβασα.. δεν ξεπερνιουνται ευκολα αυτες οι σχεσεις, η σφαλιαρα ξεπερνιεται αλλα το οτι υποβιβασες τον εαυτο σου και επετρεψες σε καποιον να σε αλλαξει ή να σε ταπεινωσει..δεν ξεπερνιεται ευκολα. Και νιωθεις πολυ ηλιθια οταν συνηδειτοποιησεις τι σου εκανε αυτος ο ανθρωπος γιατι γινεται σιγα σιγα και υπουλα με τη δικαιολογια του μεγαλου ερωτα.Καλο μου ο κομπλεξικος χαιρεται οταν του δινεις αξια"
Φιλη 2:"Και το μόνο που τον νοιάζει τελικά ουσιαστικά, είναι να νιώσει εκείνος καλά με τον εαυτό του με το να ταπεινώσει και να υποβιβάσει εσένα. Όσο χειρότερα είσαι εσύ, τόσο καλύτερα είναι αυτός. Έτσι είναι, τρέφεται με το να του δίνεις εσύ αξία. Και συνεχίζει, και συνεχίζει..Ναι, δεν ξεπερνιέται εύκολα και ναι, όντως νιώθεις πολύ ηλίθια όταν συνειδητοποιείς ότι άφησες έναν τόσο τραγικό άνθρωπο να σε "φυλακίσει" σε μια ψευδαίσθηση. Είναι δυνατό χτύπημα, και πρεπει να κάτσεις να σκεφτείς και να καταλάβεις τι έκανες και πώς έπεσες στην παγίδα. Και να μην ξαναφήσεις κανένα μαλάκα να στο κάνει αυτό. Όχι, δε σ'αγαπάει ένας άνθρωπος που σου φέρεται έτσι. Εδώ ούτε τον εαυτό του δεν αγαπάει, πώς να αγαπήσει και κάποιον άλλον? Σαν τα παράσιτα που προσπαθούν να ζήσουν μέσα από άλλους οργανισμούς γιατί δε μπορούν από μόνα τους. Γι αυτό να αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου και να μην αφήσεις κανέναν να τον υποτιμήσει για κανένα λόγο, ειδικά με τη δικαιολογία ότι σ'αγαπάει γιατί προφανώς δεν είναι έτσι."
κάποιες φορές είναι από τις χειρότερες εξαρτήσεις....δεν πίνεται σαν το
ποτό, δεν κυλάει στο αίμα σαν την πρέζα, δεν παίζεται σαν τον τζόγο,δεν
φαίνεται,μονο σαν δηλητήριο κυκλοφορεί μέσα μας.....
Από την άλλη,οι ενήλικες διατηρουν το δικαίωμα να διαλέγουν οι ίδιοι (και) την "καταστροφή" τους * ή τουλάχιστον έτσι θα ΄πρεπε..
(για την ακρίβεια παραφρασμένο σχόλιο από μια εργασία μου είναι πάνω σε αντιστοιχο θέμα....)
αυτές οι σχέσεις είναι σαν ρουφήχτρες ....μόλις μπείς είναι αφάνταστα δυσκολο καποιες φορές να ξεφύγεις .....
οχι stardust, μου αρεσε πολυ αυτο που εγραψες...εγω οπως νιωθω τωρα δε θα μπορουσα να κανω τετοιες διατυπωσεις γιατι νιωθω οτι θα ωραιοποιουσα κατι ασχημο..
(μπραβο για την εργασια σου!!
χαχαχαχαχα!!!
),και πάμε παρακάτω-΄Εξ άλλου ΟΛΟΙ ειμαστε εν δυνάμει θύτες κι εν δυναμει θύματα στο εν λόγω σπορ.. μέχρι να γίνω κι εγώ λοιπόν..,(ότ)αν ποτέ..,μου φαίνεται "κάπως" το "αχ το κακόμοιρο το βατραχάκι" κόνσεπτ.Συγγνώμη για το μάλλον άγαρμπο προηγούμενο σχόλιο.
Υγ.Κροκοδειλάκι ήταν την τύχη μου!?????!!!!