χαχαχα...εμεις οι εξαιρετικες τοξοτινες ειμαστε το κλασσικο παραδειγμα της γυναικας κυνηγου ενα ειδος συγχρονης Αρτεμις ενα πραγμα!!!....εκανες μεγαλο λαθος που την περιορισες αρχικα αλλα αυτο παει περασε...οτι εγινε εγινε...το χειριστικες πολυυυυ καλα απο κει και περα ομως!! μπραβο σου!!! ... δωσ'της χωρο και ασε την εκεινη να σε πλησιασει... (αν ενδιαφερεται σιγουρα θα το κανει, δεν υπαρχει αμφιβολια)... ολα καλα θα πανε...και εγω απο οσα μου λες πιστευω οτι θα τη ξανακερδισεις..!!!.... (και ναι μπορει να ξαναγυρισει μια τοξοτης..!)
Οπως εχει πει και ο Μεγας Λεφακης τα Λιονταρια με πολυ εμμεσο τροπο παντα προσπαθουν να βαλουν χειροπεδες στο αντικειμενο του ποθου τους,χρυσες και με μπριγιαντ και ζαφειρια μεν αλλα Χειροπεδες δε,και επειδη οι τοξοτες δεν περιοριζονται για κανενα και δεν τσιμπανε απο διαμαντικα και γκλαμουριες την κανουν οχι ομως επειδη δεν αγαπανε αλλα επειδη θεωρουν προσβολη την καταπατηση του ''χωρου τους΄΄.Θεωρουν οτι δεν τους σεβεσαι(στο λεω απο προσωπικη πειρα).Ειμαι σιγουρη οτι αν της δωσεις λιγο χωρο,θα ειστε ξανα μαζι,Αντε με την Ευχη μου...αγαπω πολυ τα λιονταρακια...
ναι καλά με την πολλή ανεξαρτησία... όλες κατά βάθος κλασσικές είμαστε και τη θέλουμε και τη χειροπέδα... βέβαια ο τοξότης τη θέλει σίγουρα με μπριγιάντ...
Αναγκαστικα της δινω χωρο εδω και ενα μηνα απλα επειδη λογω σχολης
τυχαινει να τη βλεπω σε εβδομαδιαια βαση και κρατιεμαι με νυχια και με
δοντια γιατι ενστικτωδως μου βγαινει να της "ορμηξω" οταν τη βλεπω...αν
και η μεχρι τωρα τακτικη της εγκρατειας εχει φερει καποια θετικα, οπως
ειπα και πιο πανω που 2 φορες το προηγουμενο σ/κ που βρεθηκαμε εξω με
πειραζε και με γαργαλουσε σαν να φλερταρουμε πρωτη φορα και τις επομενες
φορες πιο χαλαρα κυριως να με κοιταει και να χαμογελαει και το σημαντικοτερο που δεν ειπα πριν, η κολλητη της μου εκμυστηρευτηκε πριν μερες οτι αν συνεχισω να ασχολουμαι με μενα θα το δει και θα το εκτιμησει, να μην εκδηλωνομαι πολυ και να μην αισθανθει οτι την πιεζω.Αν της περνουσα αδιαφορος γιατι να μου τα πει αυτα η κολλητη της αλλωστε;
φιλε εδω εμενα θα ρωτας που ειμαι ειδηκος τοξοτολογος,λοιπον τη τοξοτρα πρεπει να την εχεις συνεχεια στη περιπετεια και παραλληλα να τη κανεις να νιωθει και ελευθερη,οταν λεω περιπετεια ενοω να προσεχεις να μη βαρεθει στο σεχ,δευτερον να φροντιζεις σε καθε ευκαιρια να το σκατε και να πηγενετε εκδρομες κοντινες μακρινες δεν εχει σημασια αρκει να υπαρχει κατι καινουριο ,ε να μπεκρουλιαζετε και καμια φορα στο τοσο ΑΛΛΑ προσοχη να φευγετε μαζι μετα,τωρα βεβαια για σενα που εισαι λεων ειναι επιπονο να ερωτευτεις μια τοξοτρα διοτι εχεις δοση κτητικοτητας και εγωισμου αλλα ο θεος ειναι μεγαλος μπορει να σε ερωτευτει και αυτη τρελλα ,καλη τυχη
Γραφω μετα απο μερες για να πω τα εξης: ειχα δεν ειχα παλι πηγα κι εμπλεξα με τοξοτινα (ιδιο ετος και ιδια σχολη με την πρωην τοξοτινα μου) κι ενω εχουν γινει πολλα μαζι της και ειναι πολυ ωραια κι ενδιαφερουσα κατι με κραταει και με εμποδιζει να νιωσω κατι παραπανω στην παρουσα φαση (η ιδια δειχνει πιο ενθουσιασμενη) και αυτο το κατι δεν ειναι τιποτε αλλο παρα η πρωην που μονο που τη βλεπω και της μιλαω βασανιζομαι...βρισκομαι σε συναισθηματικο χαος και τα νευρα μου ειναι στην τσιτα...υπαρχει περιπτωση η αναδρομη Αφροδιτη να κανει το κομματι της επιτελους και να αρχισει να το σκεφτεται αλλιως η πρωην; Η εστω αν δεν υπαρχει τετοια περιπτωση, να βγει απο το μυαλο μου ωστε να μπορεσω να πρωχωρησω;
Υ.Σ. Βοηθειαααα
Υ.Σ.2 Αν ακουγομαι απελπισμενος ειναι λογω του χαους που επικρατει μεσα μου
βρε λιονταράκι.... τι να σου κάνει και η Αφρο μ αυτό το φασκελοκουκούλωμα που τα κανες????? πήγες να την κάνεις να ζηλέψει... οκ.... με τη συμφοιτήτριά της????? και βρίσκεστε και ολτουγκέδερ αν κατάλαβα καλά????? κι άντε και γύρισε η παλιά (που μάλλον αυτό εύχεσαι, αν και δύσκολο τώρα που μπερδεύτηκες με τη φίλη της) τι θα την κάνεις την καινούρια????????
Δεν πηγα να την κανω να ζηλεψει, οντως ενιωσα κατι για την καινουρια απλα με κραταει ακομα η παλια, η οποια προς το παρον δεν με εχει δει να μιλαω με την αλλη αλλα θα αναποφευκτα θα γινει συντομα...τι να κανω αφου με το που πιανουν οι ζεστες τρελαινεται το μυαλο μου; Δεν ξερω αν πρεπει να μιλησω στην πρωην και οπου με βγαλει η απλα να το αφησω στη μοιρα του...
κοίτα, πέρα από την πλάκα... η ειλικρίνεια είναι πάντα η καλύτερη επιλογή...
δύσκολη αλλά η μόνη λύση. μίλα στην πρώην για τα αισθήματά σου και βλέπεις πως θ' ανταποκριθεί, επίσης προετοίμασε και την άλλη που δε φταίει και σε τίποτα να ενθουσιάζεται άδικα ότι είσαι από μια σχέση που ακόμα δεν έχει λήξει για σένα...
αν είναι σωστή κι έξυπνη θα εκτιμήσει τη στάση σου και αν αποφασίσει να προσπαθήσει μαζί σου θα το πάει και χαλαρά ώστε να μη νιώσεις κι εσύ πιεσμένος.
κι αν η πρώτη μετάνιωσε και σε θέλει πίσω τόσο το καλύτερο για σένα, αλλά θα χεις φερθεί και σωστά ...(σαν σωστός λιοντάρης που είσαι!).
καλή τύχη ...
άπαικτη η συζώδια! εγώ πάλι, πριν πάθω την κρίση ειλικρίνιας, θα έπαιρνα κάνα δυο μέρες να καλοσκεφτώ....
κατ αρχήν τι ήταν αυτό που με τράβηξε στη δεύτερη κι αν αξίζει να της δώσω μια πραγματική ευκαιρία (γτ τώρα ευκαιρία δεν της δίνεις και μπορεί να μην είσαι μαζί της για να ζηλέψει η άλλη, αλλά τη χρησιμοποιείς εξ αιτίας της άλλης)
κατά δεύτερον μπορείς να αντέξεις μια επανασύνδεση με την πρώην, όταν θα απαιτεί συνέχεια χώρο και χρόνο?
μετά... έχω την εντύπωση ότι αυτός που μίλησε για το ραγισμένο γυαλί, δεν είχε και πολύ άδικο...
κι εγώ πάντως, σου εύχομαι να σου πάνε τα πράγματα καλά, ό,τι κι αν αποφασίσεις τελικά να κάνεις!
Ενταξει τι να πω δεν χρειαστηκε καν να γινει ξεκαθαρισμα γιατι την πριν 3-4 μερες ειδα την πρωην μου σε ενα παρτυ να φευγει με εναν τραγικο τυπο (ακουγεται εγωιστικο αλλα ειναι αληθεια) και εσκασα απο τα νευρα μου και αρχισα να ξενερωνω φουλ. Βεβαια οταν ρωτησα καποιους φιλους να μαθω ποιος ειναι κι εκανα και καποιους συνδυασμους κατεληξα στο οτι αυτος ηταν και μια απο τις αφορμες που χωρισαμε...Ειναι πολυ κακο που σκεφτομαι εντονα την εκδικηση;
Πιθανοτητα η ουτοπια;
Οπως εχει πει και ο Μεγας Λεφακης τα Λιονταρια με πολυ εμμεσο τροπο παντα προσπαθουν να βαλουν χειροπεδες στο αντικειμενο του ποθου τους,χρυσες και με μπριγιαντ και ζαφειρια μεν αλλα Χειροπεδες δε,και επειδη οι τοξοτες δεν περιοριζονται για κανενα και δεν τσιμπανε απο διαμαντικα και γκλαμουριες την κανουν οχι ομως επειδη δεν αγαπανε αλλα επειδη θεωρουν προσβολη την καταπατηση του ''χωρου τους΄΄.Θεωρουν οτι δεν τους σεβεσαι(στο λεω απο προσωπικη πειρα).Ειμαι σιγουρη οτι αν της δωσεις λιγο χωρο,θα ειστε ξανα μαζι,Αντε με την Ευχη μου...αγαπω πολυ τα λιονταρακια...
τυχαινει να τη βλεπω σε εβδομαδιαια βαση και κρατιεμαι με νυχια και με
δοντια γιατι ενστικτωδως μου βγαινει να της "ορμηξω" οταν τη βλεπω...αν
και η μεχρι τωρα τακτικη της εγκρατειας εχει φερει καποια θετικα, οπως
ειπα και πιο πανω που 2 φορες το προηγουμενο σ/κ που βρεθηκαμε εξω με
πειραζε και με γαργαλουσε σαν να φλερταρουμε πρωτη φορα και τις επομενες
φορες πιο χαλαρα κυριως να με κοιταει και να χαμογελαει και το σημαντικοτερο που δεν ειπα πριν, η κολλητη της μου εκμυστηρευτηκε πριν μερες οτι αν συνεχισω να ασχολουμαι με μενα θα το δει και θα το εκτιμησει, να μην εκδηλωνομαι πολυ και να μην αισθανθει οτι την πιεζω.Αν της περνουσα αδιαφορος γιατι να μου τα πει αυτα η κολλητη της αλλωστε;
Υ.Σ. Βοηθειαααα
Υ.Σ.2 Αν ακουγομαι απελπισμενος ειναι λογω του χαους που επικρατει μεσα μου
δύσκολη αλλά η μόνη λύση. μίλα στην πρώην για τα αισθήματά σου και βλέπεις πως θ' ανταποκριθεί, επίσης προετοίμασε και την άλλη που δε φταίει και σε τίποτα να ενθουσιάζεται άδικα ότι είσαι από μια σχέση που ακόμα δεν έχει λήξει για σένα...
αν είναι σωστή κι έξυπνη θα εκτιμήσει τη στάση σου και αν αποφασίσει να προσπαθήσει μαζί σου θα το πάει και χαλαρά ώστε να μη νιώσεις κι εσύ πιεσμένος.
κι αν η πρώτη μετάνιωσε και σε θέλει πίσω τόσο το καλύτερο για σένα, αλλά θα χεις φερθεί και σωστά ...(σαν σωστός λιοντάρης που είσαι!).
καλή τύχη ...
κατ αρχήν τι ήταν αυτό που με τράβηξε στη δεύτερη κι αν αξίζει να της δώσω μια πραγματική ευκαιρία (γτ τώρα ευκαιρία δεν της δίνεις και μπορεί να μην είσαι μαζί της για να ζηλέψει η άλλη, αλλά τη χρησιμοποιείς εξ αιτίας της άλλης)
κατά δεύτερον μπορείς να αντέξεις μια επανασύνδεση με την πρώην, όταν θα απαιτεί συνέχεια χώρο και χρόνο?
μετά... έχω την εντύπωση ότι αυτός που μίλησε για το ραγισμένο γυαλί, δεν είχε και πολύ άδικο...
κι εγώ πάντως, σου εύχομαι να σου πάνε τα πράγματα καλά, ό,τι κι αν αποφασίσεις τελικά να κάνεις!