Τι να πω και τι ν αφησω!!ειμαι φουρκισμενη ταμαλα....η ιστορια μου εχει ως εξης....
Τον τελευταιο καιρο ειμαι μ ενα παιδι....αρκετα συνειδητοποιημενο σε σχεση με τις παλαιοτερες επιλογες μου....θελει σχεση(τον ειχα κοψει απ την αρχη) εγω παλι ημουν πιο μαζεμενη ,με αγχωνε να μπω με τα μπουνια σε σχεση...
τελος παντων αυτο θεωρητικα εχουμε...και πρακτικα θα ελεγα....
ΟΜΩΣ εγω σαν λιονταρινα(με τα ολα της) π ειμαι....θελω τα κοπλιμεντα μου,θελω τα παρακαλια μου,θελω να προσπαθει ο αλλος να με κατακτησει!!!οχι να εφησυχαστει στην θαλπωρη της σχεσης...
το παρθενακι απ την αλλη...τα βλεπει αλλιως τα πραγματα...τα εχει βαλει σε κουτακια...λειτουργει με διακοπτες και μαλιστα της λογικης...τους σηκωνει κ τον κατεβαζει με την λογικη...οχι με το feeling,...
ακουγομαι ακαταλαβιστικη αλλα ο κριος ο ωροσκοπος του οποτε θελει τον θυμαται...
κ μενα μ λεει οτι δεν του αρεσουν τα παιχνιδακια(οχι με τριτους μεσα στην σχεση εννοω) και οτι ειμαστε ωριμοι και οχι παιδακια...
και εγω του λεω πως ειμαι παιδακι κ οτι τα ωριμα φρουτα δεν μ αρεσουν.....
πραγματικα δεν ξερω αν θα συγκλινουμε πουθενα με το ''παιδι'' απ την αλλη δεν θελω να τα παρατησω απο τωρα αλλα ουτε να με παρατησει εκεινος επειδη δεν βγαζει ακρη....
ομως τι να κανω???εγω θελω λιγο ενταση κ να βλεπω στον αλλο τρελη επιθυμια...δεν ειναι οτι δεν με θελει αλλα...καπου τα χαλαει στον τροπο...
πως να τον χειριστω????

sorry,αν δν βγαζετε κ πολλη ακρη,,,,αν ωστοσο κατι κτλβετε πειτε μου κ μενα...