Θα ξεκινήσω κάπως έτσι. Πριν μερικά χρόνια διαισθανόμουν τις αλλαγές που θα επέρχονταν στην ζωή μου.Είχα τις σταθερές μου,τα δεδομένα μου ωστόσο ένιωθα πως θα τα έχανα.Δεν θέλω να κάνω την drama queen όπως κάποιος στο παρελθόν με αποκάλεσε σε αυτό το σάιτ,αλλά ζω πραγμαικά πολύ δύσκολες καταστάσεις.Και δεν είναι πως σκέφτομαι τον εαυτό μου ,αλλά αυτά τα 3 πλάσματα που είναι τα παιδιά μου και δεν φταίνε σε τίποτα να ζουν στον εξαντλητικό πόλεμο,τον οποίο μας έχει επιβάλλει ο πατέρας τους. Μου είναι όλα τόσο δύσκολα.Από τον Δεκέμβριο ου 2013 που έσπασα την φτέρνα μου,η ζωή μου διαλύθηκε εντελώς.Ψυχολογική και οικονομική εξαθλίωση.Κι όλα αυτά γιατί μου ανήκει κατά το ήμισι ένα σπίτι.Κι ο Δίας στον Ζυγό διογκώνει τα προβλήματα .Είμαι γεννημένη στις 5/8/1969 10:45 π.μ. στην Αθήνα, λέει η μητέρα μου ,τώρα κατά πόσο ισχύει δεν γνωρίζω,κάποιοι αστρολόγοι μου έχουν πει 10:35. Ο ''σύζυγος'' είναι γεννημένος 4/5/1963 στις 14:00 στην Καβάλα.  Και ναι έχω τον Ερμή μου σε τετράγωνο με τον  Ποσειδώνα μου.Δεν είμαι ούτε απατεώνας ούτε ψεύτρα.Ποσειδωνιάζομαι καμιά φορά στις σκέψεις απλά για να ξεφεύγω από όλα όσα ζω.Κι αν βιαστείτε να βγάλετε συμπέρασμα πως ο εν λόγω κύριος είναι καλό παιδί,θα είναι λάθος. Ψεύτης, υποκριτής και σαδιστής. ( ψυχίατρος σε δημ. νοσοκομείο τον αποκάλεσε σαδομαζοχιστικό και εξουσιαστικό άτομο,καμμένο χαρτί που δεν σώζεται ούτε με θεραπευτική αγωγή).Φοβάμαι πως από τα χρέη που μου έχει αφήσει μην μπω φυλακή.Είμαι άνεργη κι απελπισμένη κι η μόνη διέξοδος μου ήταν ο έρωτας μου με έναν Παρθένο.Δεν καρποφόρησε,παραύτα διατηρούμε κάποια ελάχιστη φιλική επαφή.Θα ζουν τα παιδιά μου για πολύ αυτό το μαρτύριο;;;Θα τελειώσει ποτέ;;;Κι εγώ επιτέλους θα σταθώ ποτέ στα πόδια μου;;; Σας ευχαριστώ πολύ όλους εκ των προτέρων..