Αυτο το καλοκαίρι αν και πολύ οδυνηρό ήταν και "εκπαιδευτικό" για μένα.

Βγήκα από μία μακροχρόνια σχέση, είμαι κοντά στο τέλος ενός κύκλου σπουδών

και γενικά νιώθω άλλος άνθρωπος.

Νιώθω ελεύθερη και δυνατή για νέα ξεκινήματα και αισιόδοξη για το μέλλον.

Όλο αυτό το διάστημα προσπαθώ να καταλάβω πως λειτουργώ στις σχέσεις μου και

γιατί λειτουργώ έτσι. Στα προσωπικά για παραδειγμα, αν και Λέων, ψάχνω κάποιον

να του παραδώσω τη δύναμή μου και δυστυχώς οι σύντροφοι που επιλέγω είναι πιο

αδύναμοι από μένα. Αφοσιώνομαι στη σχέση μου, λατρέυω το σύντροφό μου, γίνομαι

χαλί να με πατήσει και αναρωτιέμαι γιατί...   Γιατί δεν μπορώ να κρατήσω πράγματα για

μένα έστω και ως ασπίδα προστασίας. Πολλές φορές ακολουθώ την καρδιά μου και τα

συναισθήματά μου παρόλο που η λογική με προστάζει άλλα.
Τι άνθρωπος είμαι επιτέλους και τι μπορώ να κάνω για να βελτιώσω τον εαυτό μου?