Καλημέρα Εva, υπάρχει και το καταπληκτικό Knocking on the devil,s door από το άλμπουμ I love you till the end of the wold, αλλά δεν μπόρεσα να το βρώ στο youtube.
... θα πάρω το βαρκάκι μου, κιολα τα ψάρικα μου και το μελάχρινάκι μου θα έχω συντροφιά μου.... στο νησί θα πά να 'ραξω... στο Απολλωνά στη Νάξο, τουτο το καλόκαιρι....
λοιπον με αφορμη τη συζητηση που ειχαμε στο αλλο ποστ...ειναι να το χει ο ανθρωπος τελικα...ήμουν νηπιαγωγειο κι επιασα στο σπιτι καυγα των δικων μου...επιασα στο φτερο οτι εφταιγε ο πατερας μου...γυριζω και λεω στη μανα μου...Σηκω ΤΩΡΑ να φυγουμε..!!!Τι λες παιδακι μου?,μου λεει..ετσι φευγει ο κοσμος?μια διαφωνια ειχαμε...ΚΑΛΑ της λεω,ΦΕΥΓΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ~!!!Μαζευω βρακια και μπλουζες απο το συρταρι μου(αυτα θεωρησα σημαντικα)σε τσαντες ναϋλον Σκλαβενιτη και φευγω προς την εξωπορτα...σταματησα οταν ακουσα τους δικους μου να λιωνουν στα γελια...αποφασισμενη παιδι μου,απο κουνια...
Υ Π Ο Μ Ο Ν Η μεχρι να έρθει η Παρασκευή... να παρω τα μπανιερα μου και τις φιλενάδες μου και να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια για τον Σαρωνικό!!!!!
εσεις τι κανουτε????? Πορτοκαλάδα θέτε????
παιδι μου ο πατερας μου τη βρισκει να τα παιρνω κρανιο...λιωωωωνει...οταν ημουν 3 ετων με πηρε ενα βραδυ βολτα με το ταξι που δουλευε τοτε...προϊστορικες εποχες...γουσταρα βολτα με αυτοκινητο νυχτα...μια γυναικα φωναζει...Ταξι...Ελευθερος...?και πεταγεται απο μεσα η φωνη του τιμωρου της Κολασεως....ΤΙ ΛΕΣ ΚΥΡΑ ΜΟΥ...!!!ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ!!ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ..!!!...δε με ξαναπηρε βολτα στη δουλεια...
Σου λέω θα ήταν η περίπτωση που η μανα θα απολάμβανε την παρεα του παιδιού της τοοοοοσο που θα ξεχνούσε τον πατέρα & σύζυγο πίσω και κάποια στιγμή θα έλεγε: "Μα που είναι ο μπαμπάς, Αστροπελεκάκι; - Που πήγε πάλι;;;"
φανταζεσαι μια σκατουλα τοση δα να πεταγεται απο το παραθυρο ωσαν το λιονταρι του Perrier να ανοιγει τη στοματαρα του και να βρυχαται...?ειναι αυτο που λεμε...Αρμαγγεδων με αγγελικη μορφη...
εγω γενικα δεν ειμαι πολυ της αγκαλιας και του φιλιου...γνωστη στριμμενη...απο κουνια...αν μου μυριζει κι ο αλλος ασχημα....ΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧ...χαμος...πριν παω σχολειο παλι,μια φορα με πλησιαζει ενας γνωστος μας και παιζει με τα κοτσιδια μου...τα παιρνω κρανιο...τραβιεμαι και του λεω ΑΣΕ ΜΕ...και με ρωταει...να σου δωσω ενα φιλακι?...και μυριζε....ΟΧΙ,του λεω...ΒΡΩΜΑΣ...ΑΝΤΕ ΠΛΥΣΟΥ....και δεν εχω τιποτα στους παρθενους...
Πολυ ωραίες αναμνήσεις.... πάω για δουλίτσα μακάρι να μπορούσα να μείνω να σας απολαύσω μιας και δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σας και δικες μου για να γελάσετε και με τα δικά μου...
Εγω μεγαλωσα σε μια οικογενεια τεραστια και αυτα τα τραγουδια ηταν καθημερινη απολαυση.. τραγουδαν τοτε οι ανθρωποι εστω και στο μεσημεριανο φαγητο που ειμασταν ολοι μαζι..
αναμνησεις πολλες.
Νοκ.. νοκ....
Πως πάμε;;;
στο τζάμι σου απ' έξω αυτό το θαμπό,
παράθυρο έχεις για πάντα κλειστό,
μια χαραμάδα ζητάω να μπω.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
Μεγάλη πια είμαι για να φοβηθώ,
μικρή για ν' αντέχω έναν κόσμο τρελό.
Οι νύχτες που ξέρουν κρατούν μυστικό
στην πόρτα σου πάλι θ' αποκοιμηθώ.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
...παρε κι αυτο...με το καλο...
Κι εγω έχω προσπαθήσει να βρώ κομμάτια στο γιου τιουμπ που δεν υπάρχουν... (σορυ ειχα τηλ)
...μέσα εβδομάδας.. αρχές καλοκαιρίου και τα μυαλά είναι κάπου στο Αιγαίο...
Αμεεεεεεεεεεε βουρ για το νησι Παθος!!!
Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Ε Σ ολουθε
εσεις τι κανουτε????? Πορτοκαλάδα θέτε????
χαχαχαχαχαχαχα
αααχαχαχαχαχαχαχα
αποκλείεται.. το παιδί αυτο ειναι δραστηριότατο απο πουρνο πουρνο...
πεθαίνωωωωωωωωωωωωωωωωω απο τα γελια!!!!!!!
χαχαχαχαχαχα
Σας φιλώ************
Καλή συνέχεια
αναμνησεις πολλες.
πολυ καλο χα χα χα χα
μια και κανουμε αναφορες παλαιου τυπου
το μυαλό σου είναι τόσο κοφτερό που δεν παθαίνει τίποτις!