Τον τελευταιο καιρο εχω σταματησει να αναγνωριζω τον εαυτο μου...Χωρις να εντοπιζω καποια ιδιαιτερη αιτια,νιωθω μια μεγαλη ενταση μεσα μου που δυστυχως την παρατηρουν (και την  ζουν) και οσοι ειναι γυρω μου...Προσπαθω να με βαλλω σε μια ταξη,να δω τι μου λειπει αφου ειμαι σε  μια πολυ καλη φαση της ζωης μου και ολα πανε  καλα..Παντως εχω παρατηρησει οτι ενω θελω πολυ να ειμαι με αλλους,να κανω παρεα μαζι τους καποιες φορες τον τελευταιο καιρο εκνευριζομαι με τον κοσμο γυρω μου,θελω να μεινω μονη μου...και οταν πια μενω αρχιζω να τους παιρνω τηλεφωνο.φοβαμαι οτι μετατρεπομαι σε  μια μιζερη ανικανοποιητη υστερικια και οτι πια δε ξερω τι θελω..αλλα ειναι και αυτες οι στιγμες που νιωθω τοσο χαρουμενη και ολα αυτα μου φαινονται τοσο μακρινα και ξενα...'ειμαι ενας αλλος ζω σε παρανοια τον εαυτο μου βρισκω σπανια'(μηπως φταιει η σεληνη μου στον υδροχοο?ο πλουτωνας στον σκορπιο???ααα..εχω ωροσκοπο λεοντα..)